Lesbók Morgunblaðsins - 24.04.1960, Blaðsíða 1

14. tbl.
Sunnudagur 24. apríl 1960
XXXV árg.
Hálfrar aldar dánarafmœli
BJÖRNSTJERNE BJÖRNSON
Eg kýs mér apríl, hann er mér kœr,
hiö aldna fellur, hiö nýa grcer,
þaö haggar friöi, en hvaö um þaö!
Þeim heill sem einhverju keppir aö!
ÞANNIG orkti Björnson (þýð.
Bjarna Jónssonar) um vorið, þegar
náttúran vaknar af vetrardvalan-
um, þegar sólin skín og hamslaus-
ar leysingar svifta kufli vetrarins
í tætlur, en jörðin tekur samtímis
að grænka og gróa, Ijúfur ilmur
berst um löndin, en fuglasöngur
ómar í lofti. Og þó mun skáldið
ekki síður eiga hér við þjóðlífs-
vorið, með sínum gróðri og vaxt-
armagni.
Björnson var fæddur í skamm-
deginu, 8. desember 1832, en hann
var gæddur ljóssins og vorsins
eðli. Og heimför hans til æðri
heima varð líka í þeim mánuði,
er hann unni mest. Hann andað-
ist í París 26. apríl 1910.
Sumarið 1909 kenndi Björnson
lasleika og að læknisráði fór hann
þá til Larvik og ætlaði að stunda
þar böð um sumarið. En snemma
i júni fekk hann aðkenningu af
slagi og var svo þungt haldinn um
hríð, að það var ekki fyr en í ágúst
að ráðlegt þótti að flytja hann
heim til Aulestad. Þar dvaldist
hann svo fram á haust en fór til
Parísar í nóvember, því að fransk-
ir læknar heldu að þeir mundu
geta hjálpað honuna.
Þegar þangað kom var svo far-
ið að reyna að lækna hann með
rafmagni. En það þoldi hann ekki
og fekk þá svo vont kast, að hann
var talinn af. Þannig lá hann rúm-
an mánuð milli heims og heljar,
en fór svo að hjarna aftur, og frá
því seint í desember og fram til