Vísir - 09.06.1979, Blaðsíða 4

VÍSIR
Laugardagur 9. Júni, 1979
RAKVEL KOSTAR SVIPAÐ
OG GOTT RAKOLAÐ OG
ENDIST ÚTRÚLEGA LENGI.
&AILOGR/IF B/C AB
UMBOÐ:
Þórður Sveinsson&Co. h.f.,
Haga v/HofsVallagötU/
Reykjavik Simi 18700
ALLTAF A _
LAUGARDÖGUM
LAUGARDAGS SKRÍNUKOSTUR
Creamsúpa með sveppum
Roastbeef með bernaisesósu og
bökuðum jarðeplum
SUNNUDAGUR
S j ómannadags-Skrí nukostur
Skrínu-creamsúpa
Djúpsteiktur hörpuskelfiskur
með remoulade
Kryddlegið lambslœri með
rjómasveppum,
berneisesósu
og bökuðum
jarðeplum
Rjómaismeð perumj
Opið til kl. 11.30
SKRÍNAN
Skólavörðustfg 12
Síml 10848
v *. . *
} *:

LEIÐTOGI RÖMANTÍSKA FLOKKSINS
Hann er ekki sú manngerð sem ýtir undir rómantískar hugmyndir f jöldans.
Ekki þessaði horaði/ kinnfiskasogni söngvari, með barkakýli á stærð við golf-
kúlu, sem kemur inn á sviðið eins og álkulegur skólastrákur. En hamskiptin
byrja um leið og fyrstu tónarnir renna út úr honum og ástarörvar textanna
þjóta út til áhorfendanna á hraða Ijóssins. I sæluvímunni gleyma áhorfendur
sér, öskra, skæla ofan í stólana og f levqia iafnvel vasaklútum og nærbuxum upp
á sviðið. Renglulegi stráklingurinn sem þar er hefur skyndilega breyst í
draumaprins eða einsog sagter á enskunni: Prince Charming.
Þessi lýsing gæti átt við um Frank Sinatra í kringum 1944, en svo er nú ekki,
heldur á hún við Barry Manilow á því herrans ári 1979. Enginn söngvari frá því
Sinatra dró sig í hlé hefur gert jafn mikið fyrir rómantísku ballöðuna og Barry
Manilow
Þrautin þyngri
Haldi menn aö þaö hafi veriö
eins og að skella einu vatnsglasi
i andlitið á sér aö öðlast vin-
sældir á siöustu 2-3 árum meö
ástarsöngva aö vopni — þá er
þaö hrapallega rangt mat á
stööunni. Að þvi ber að hyggja
að pönk — og diskótónlistin ger-
ir sér alla jafna ekki mikinn mat
úr rómantiskum ballööum og
pönkararnir hafa megnustu
fyrirlitningu á ástinni, svona i
orði kveönu allavega. Þaö var
þvi þrautin þyngri fyrir Mani-
low að klöngrast upp vinsælda-
listana innan um diskólög, rokk-
lög og pönklög meö sinar
rómantisku ballööur. En á tind-
inn komst hann og þaö er nú
fyrir mestu, ekki satt?
Græta stelpurnar
„Þaö er ekkert athugavert viö
rómantiska tónlist,” segir
Barry Manilow
Aörir rómantiskir söngvarar
hafa náö einu og einu vinsælu
lagi, en enginn i „rómantiska
flokknum” kenr.st meö tærnar
þar sem Manilow hefur hælana.
Frá þvi 1974, þegár Barry
byrjaöi aö semja lög f þeim til-
gangi aö græta stelpurnar, hef-
ur hann veriö tiöur gestur vin-
sældalistanna. Sjö hæggengar
plötur hans hafa selst i meira en
milljón eintökum og fimmtán 2-
ja laga plötur hans hafa farið
yfir gull-markiö i sölu. Fyrst
kom „Mandy”og siöasta hittlag
Barrysvar „Somewhere In The
Night.”
Langt nef
Barry Manilow á ekki upp á
pallborðið hjá tónlistargagn-
rýnum og þeir gefa honum
óspart langt nef (sem raunar
ætti aö vera óþarfi eins og
myndirnar af honum bera með
sér). Þaö þekkja allir væmna
vanillubragöiö og skilja þvi
hvers vegna hann hefur oftar en
einu sinni veriö nefndur „Barry
Vanilla, kðngur miöstrætistón-
listar.”
„Gagnrýnendur, úh!”, rymur
i Manilow um leið og hann renn-
ir grönnum fingrunum gegnum
ljóst háriö og tritlar um stofuna
i nýju húsi sinu i Los Angeles,
sem enn er fátæklega búiö hús-
gognum. „Hvaö vilja þeir
eiginlega aö ég geri? Fari úr
buxunum á sviöinu? Mér
geöjast mjög vel aö rómantisku
plötunum minum, og fólkinu,
sem þær eru geröar fyrir. Ég
get staöið jafn-keikur aö baki
minum verkum og Led Zeppelin
að baki sinum. Mig grunaöi ekki
aö ég myndi lifa þaö aö vera
kallaöur höfundur ómerkileg-
asta söluvarnings sem nokkru
sinni hefur veriö sendur út á
öldum ljósvakans,” segir Barry
Manilow og er mikiö niöri fyrir.
Þaö er ékki aöeins aö gagn-
rýnendur geri óspart grin aö
tónlist hans, heldur hefur hann
oröiö aö þola sitthvaö vegna út-
litsins. Einn gagnrýnandi sagöi
eitthvaö á þá leiö aö viö hliöina
á Barrv Manilow liti Sammy
Davis út eins og Robert Red-
fors.
„Carousel"
„Fyrir sex árum hlustaöi ég
ekki á rómantiska tónlist,”
segir Manilow og blaöamaöur
spyr hvað hafi svo gerst.
„Ef ég á aö nefna eitthvert
eitt ákveöiö dæmi, myndi ég
segja að breytingin hafi orðiö
þegar ég sá söngleikinn
„Carousel” og komst i kynni
við fólk, sem gat hrifið mig með
sér.”
Manilow nam tónlist i Juilliard
skólanum og kveöst hafa tekið
tónlist svo alvarlega aö „ég
geröi mér ekki grein fyrir þvi aö
einhver gæti komiö fram á sviö
og sungið svo tárakirtlarnir I
mér tækju til starfa. „You’ll
Never Walk Alone” skritnasta
lag i heimi haföi þessi áhrif. Ég
fór þvi að vinna aö þvi aö semja
lög sem heföu svipuð áhrif og
gætu kallaö fram svona mikla
tilfinningu,” segir Manilow.
Dans á bleiu
„Þegar hann var tveggja ára
gamall, sá ég aö Barry haföi
hæfileika,” segir Edna Manilow
Murphy mamma Barrys. „Viö
höföum kveikt á útvarpinu allan
daginn i húsinu okkar i Brook-
lyn, og hann var vanur aö dansa
i bleiunni sinni. Þegar hann var
sjö ára gamall setti ég har-
moniku i hendurnar á honum og
hann lék strax ljómandi fallega
A sviöinu — aö syngja um hryggbrot á hryggbrot ofan.