Morgunblaðið - 28.07.2002, Blaðsíða 32
MINNINGAR
32 SUNNUDAGUR 28. JÚLÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Benedikt Ingi-mundur Arnkels-
son, guðfræðingur,
fæddist á Gríms-
staðaholtinu í
Reykjavík hinn 7.
febrúar 1926. Hann
lést á Landspítalan-
um 20. júlí síðastlið-
inn. Benedikt var
ókvæntur og barn-
laus. Foreldrar hans
voru Arnkell Ingi-
mundarson, verk-
stjóri í Ölgerðinni
Agli Skallagríms-
syni, f. 5. október
1900, d. 23. júní 1982, og kona hans,
Valgerður Kristín Gunnarsdóttir,
ljósmóðir, f. 23. júlí 1894, d. 27.
ágúst 1980. Systkini Benedikts eru:
1) Gunnar Valgeir, f. 1922, maki
Sigríður Símonardóttir, f. 1925.
Börn þeirra: a) Valgerður Kristín,
maki Guðmundur Sveinn Sveins-
son, og eiga þau þrjár dætur, b)
Símon Ásgeir, maki Guðrún María
Benediktsdóttir, og eiga þau þrjú
börn, c) Kristján, maki Sjöfn Sig-
þórsdóttir, og eiga þau þrjár dæt-
ur. 2) Sverrir Þorvaldur, tvíbura-
bróðir Benedikts, f. 1926, ókvæntur
og barnlaus, 3) Jakobína Unnur
Arnkels-Webb, f. 1928, d. 1994,
maki Samuel G. Arnkels-Webb.
Börn þeirra: a) Richard Arnkell,
son, og eiga þau þrjú börn, d) Bryn-
dís Ósk, maki Sigurður Á. Péturs-
son, og eiga þau einn son. Seinni
eiginmaður Júlíönu Ruthar var
Árni Guðmundsson, f. 1933, d.
1999.
Benedikt ólst upp í Reykjavík.
Hann lauk sveinsprófi í glerslípun
og speglagerð árið 1946, stúdents-
prófi frá MR 1950 og nam guðfræði
við Menighetsfakultetet í Ósló í
þrjú og hálft ár. Hann lauk prófi í
hebresku við Óslóarháskóla 1952
og guðfræðiprófi frá Háskóla Ís-
lands árið 1956.
Benedikt var starfsmaður Sam-
bands íslenskra kristniboðsfélaga
frá árinu 1956 allt til dauðadags.
Um skeið starfaði hann hjá Lands-
sambandi KFUM á Íslandi og var
formaður Kristilegra skólasam-
taka 1948-50. Hann fór til Eþíópíu
1964 og starfaði sem kristniboði í
Konsó um sex mánaða skeið, og aft-
ur 1971 til starfa í eitt ár við biblíu-
skóla í Gidole. Í um það bil 40 sum-
ur var hann forstöðumaður
drengjaflokka í Kaldárseli, og einn-
ig tók hann að sér forstöðu flokka í
Vatnaskógi.
Eftir Benedikt liggur fjöldi frum-
saminna og þýddra rita. Nokkur
þeirra flutti hann í útvarpi. Þá
skrifaði hann fjölda greina í kristi-
leg blöð og þýddi þætti eftir banda-
ríska predikarann Billy Graham,
sem á sínum tíma birtust undir heit-
inu Svar mitt, í Morgunblaðinu.
Útför Benedikts fer fram frá
Fossvogskirkju á morgun, mánu-
daginn 29. júlí, og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
maki Lindsay Cherril
Webb, og eiga þau
tvær dætur, b) Fred-
rick Valgeir, d. 2001,
c) Martin Kristbjörn,
d) Benedict Sverrir,
maki Katharine Arn-
kels-Webb, og eiga þau
fjögur börn. 4) Gísli
Borgar, f. 1933, maki
Katrín Þ. Guðlaugs-
dóttir, f. 1934. Börn
þeirra: a) Guðlaugur,
maki Birna G. Jóns-
dóttir, og eiga þau
tvær dætur, b) Val-
gerður Arndís, maki
Guðlaugur Gunnarsson, og eiga
þau þrjú börn, c) Bjarni, maki El-
ísabet Jónsdóttir, og eiga þau fimm
börn, d) Karl Jónas, maki Ragn-
heiður Guðmundsdóttir, og eiga
þau tvö börn, e) Kristbjörg, maki
Ragnar Schram, og eiga þau tvö
börn, f) Kamilla Hildur, maki Guð-
mundur Karl Brynjarsson, og eiga
þau tvö börn. 5) Fóstursystir: Júlí-
ana Ruth Woodward, f. 1942, maki
Sævar Sigurðsson, f. 1941, d. 1984.
Börn þeirra: a) Arndís Valgerður,
maki Þórður Már Þórðarson, d.
1990, og eignuðust þau tvö börn,
seinni maður Eiríkur Sigurðsson,
b) Margrét Sigríður, maki Ólafur Þ.
Þórðarson, og eiga þau tvö börn, c)
Erla Sveinbjörg, maki Jón Ó. Gísla-
„Prédika þú orðið, gef þig að því í
tíma og ótíma.“ (II. Tím. 4,2.)
Þessi yfirskrift hæfir vel lífi
Benna, eins og mágur minn ævin-
lega var kallaður í vinahópi. Vakandi
og sofandi var hann að íhuga orð
Guðs og hvernig því mætti koma á
framfæri. Köllun sína til að boða
fagnaðarerindið tók hann alvarlega
og fram í andlátið lét hann ekkert
tækifæri ónotað. Hann var eljusam-
ur sáðmaður og sístarfandi, jafnt
meðal barna sem fullorðinna. Ljúf-
lyndi hans og hógværð var alþekkt.
Ég þekkti Benna og Sverri áður
en ég kynntist yngsta bróðurnum,
Gísla, sem síðar varð eiginmaður
minn. Það voru tvíburabræðurnir
sem voru áhrifavaldar í lífi litla bróð-
ur og leiddu hann í KFUM, þar sem
hann rótfestist í kristilegu félögun-
um og heyrði um kristniboð meðal
heiðingja. 11 ára gömlum gaf Benni
honum dýrmæta gjöf, áritað Nýja
testamenti.
Minnisstæð eru skólamót og
biblíunámskeið í Vatnaskógi, þar
sem uppfræðsla og lifandi vitnis-
burður fékk að hljóma. Við sem
yngri vorum gáfum gaum að orðum
hinna eldri og meðal fræðara var
Benni. Ég leit mikið upp til hans.
Reyndar ekki bara þá heldur allar
götur síðan. Þessi hæfileikaríki and-
ans maður var leiðbeinandi af Guðs
náð, girtur sannleikanum og skóaður
á fótum með fúsleik til að verða öðr-
um að liði. Hann var líka ófeiminn að
munda skjöld trúarinnar þegar veist
var að kristinni trú, enda einstaklega
vel að sér í heilagri ritningu. En
hann var ekki bara veitandi, heldur
líka hógvær þiggjandi, sem naut
þess að hlusta og spjalla í fjölskyldu-
og vinahópi um sín hjartans málefni.
Þar var kristniboðið efst á lista.
Ógleymanleg verður mér og fjöl-
skyldu minni heimsókn Benna til
okkar 1964, er við störfuðum sem
kristniboðar í Konsó í Eþíópíu. Hann
kom sem hressandi andblær og veitti
okkur slíka gleði og liðsinni þessa 6
mánuði, sem við seint fáum fullþakk-
að. Ég sé hann fyrir mér heima í
stofu þar sem við hittumst með
starfsfólkinu einu sinni í viku til
biblíulestra og bænasamveru. Þar
fór Benni á kostum við útlistun orðs-
ins og myndaði fljótt tengsl, ekki síst
við enskumælandi kennara. Nú kom
sér vel leikni hans í því að tala með
túlki. Annars er ótrúlegt hve langt
kærleiksríkt viðmót og tjáning
megnar að skila sér, þrátt fyrir
framandi tungu. Það sást vel í um-
gengni hans við fólkið almennt.
Hann gekk um, mundaði myndavél-
ina, gaf sig að börnunum og blandaði
geði við þá sem á vegi hans urðu og
eldhuginn tók líka virkan þátt í pre-
dikunarferðum víðsvegar um hérað-
ið. Við vorum undrandi hvað hann
þoldi í hitanum, og te-maðurinn lét
sig hafa að drekka kaffi sitjandi á
steinum í strákofa. Jafnvel krydd-
sterkur þjóðarréttur Eþíópanna fór
ekki fyrir brjóstið á magaveikum
manninum. Hann var með af lífi og
sál í öllu sem var að gerast og hafði
frá mörgu forvitnilegu að segja þeg-
ar hann sneri heim til Íslands. Ör-
stuttu fyrir andlátið vildi hann enn
og aftur tjá gleði sína og þakklæti
fyrir veruna í Konsó. „Hún var há-
punktur lífs míns,“ sagði hann klökk-
ur. Ég skynjaði væntumþykju og
dýpt í orðum hans og við táruðumst
bæði.
Benni átti tvígang afturkvæmt til
Eþíópíu. Árið 1971, þegar hann
starfaði við biblíuskólann í Gidole, og
síðan 1996. Þá voru fyrrum lítil
frændsystkini í Konsó orðin fulltíða
fólk og sum komin aftur út til að
starfa sem kristniboðar. Þetta varð
honum mikið gleðiefni og hann heill-
aðist af því að fá að skoða með þeim
ný svæði sem bæst höfðu við starfs-
akur lúthersku kirkjunnar í landinu,
Mekane Yesus.
Benni var aufúsugestur á heimili
okkar. Börnin löðuðust að honum,
fannst hann skemmtilegur og frá-
bær frændi. Hann var ákaflega fé-
lagslyndur, söngvinn og músíkalsk-
ur, enda settist hann oft við píanóið
og lék af fingrum fram.
„Blessaður er sá maður sem reiðir
sig á Drottin og lætur Drottin vera
athvarf sitt. Hann er sem tré, sem
gróðursett er við vatn og teygir ræt-
ur sínar út að læknum, – sem hræð-
ist ekki þótt hitinn komi og er með
sígrænu laufi, sem jafnvel í þurr-
kaári er áhyggjulaust og lætur ekki
af að bera ávöxt.“ (Jer. 17,8.)
Benedikt þýðir blessaður og
Benni bar nafn með rentu. Ekki ein-
asta naut hann sjálfur blessunar,
heldur veitti hann og blessun inn í líf
annarra. Já, hann var sannarlega
„blessaður maður“, sem bar ávöxt
Drottni til dýrðar.
Fyrir rúmum tveimur mánuðum
greindist Benni með ólæknandi
krabbamein. Hann tók því af æðru-
leysi. Það andaði friði við sjúkrabeð
hans á spítalanum. Hann treysti
Drottni sínum og frelsara Jesú
Kristi. Við hjónin og fjölskylda okk-
ar þökkum allt sem Benni var okkur.
Tvíburabræðurnir, Benni og Sverr-
ir, voru samhentir og miklir vinir
alla tíð. Góður Guð styrki Sverri.
Katrín Þ. Guðlaugsdóttir.
Þakklæti til Guðs fyrir góðan sam-
starfsmann og tryggan þjón í ríki
Guðs er mér efst í huga þegar ég
minnist Benedikts Arnkelssonar.
Það má segja um hann að hann var
trúr allt til dauða í starfinu sem Guð
gaf honum í ríki sínu. Þótt hann væri
kominn á eftirlaunaaldur mætti
hann trúfastlega í vinnu sína sem
sjálfboðaliði þangað til hann var
lagður inn á sjúkrahús helsjúkur.
Meira að segja á sjúkrahúsinu hélt
hann áfram þjónustunni og vitnaði
um Drottin sinn og frelsara, bað fyr-
ir vinum sínum um land allt og út-
breiðslu fagnaðarerindisins.
Það er huggun í söknuði og sorg
að vera fullviss um að nú er Benedikt
heima hjá Drottni. Þangað tók Bene-
dikt meðvitaða stefnu þegar á ung-
lingsaldri þegar hann lagði líf sitt og
framtíð í hendur Jesú. Hann gat sagt
BENEDIKT
ARNKELSSON
! "#$
%
& ! '( ))
*
$
+
' ! ', ))
!"# $
$% $ & "
& " %
'! $
'
$ (! ) $
$
* '
+ +""+ + +,
!"# " " " $
%& &%%'
! " # $
%""
&
&
' ( ! )
!
"
#
$ ## % !"#$%
%&''
$$% $$(%)$ $ ((% $$(%)$
*) $$ $$(%)$
)#% $&&''
*(% $$(%&'' )' +% )'
!(&% $$(%&''
$) $$(%)$
# &''
,'% % $$(%&'' ! )$ -%('.)$
/%$%/0$ ) /%$%/%$%/0$1
!
"
#
$##
% !
&
!"" #$% " %&!
' ($# % %&! ) *+, # %%
&&" -# % %&!
.+" "%
."/% % %% 0 " #1 %&!
' % %% 2 /(%&!
"/"*, ""/"*" #
!"
!"# $#%%
&' () * +,-+ +, )$ +, +*#%%
+,-++ +,-+ *.,+ /%-+#%%
00 *000
! !!"
!" # $ "
%&' !" ( ( ""
) " &# !"" *
*+ !" , ", ""
! & !"" - . "
$ * !"" /0 +"
' '