Morgunblaðið - 04.09.2002, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 MIÐVIKUDAGUR 4. SEPTEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Nú samvist þinni ég
sviptur er
– ég sé þig aldrei meir!
Ástvinirnir, sem ann
ég hér,
svo allir fara þeir.
Ég felldi tár – en hví ég græt?
Því heimskingi ég er!
Þín minning hún er sæl og sæt
og sömu leið ég fer.
Já sömu leið! En hvert fer þú?
Þig hylja sé ég gröf
– Þar mun ég eitt sinn eiga bú
of ævi svifinn höf.
En er þín sála sigri kætt
og sæla búin þér?
Ég veit það ekki – sofðu sætt!
En sömu leið ég fer.
(Kristján Jónsson fjallaskáld.)
Mig dreymdi þrjá hringa og einn
brotnaði. Tilviljun? Það er örugglega
engu líkara en að ég sé að vitna í
fornsögurnar en þeir sem til þekkja
átta sig eflaust á merkingunni ef hún
þá er einhver. Það verður hver og
einn að dæma um fyrir sig.
En hvað um það. Ég er ennþá að
átta mig á því að Pálmi sé farinn í
burtu og komi ekki aftur. Það er sárt
að hugsa til þess að fá aldrei aftur að
sjá hann og gera eitthvað sniðugt
með honum. Eitthvað huggulegt.
Þótt við værum að mörgu leyti ólíkir
var samt margt líkt með okkur og
PÁLMI
ÞÓRISSON
✝ Pálmi Þórissonfæddist á Akra-
nesi 19. febrúar
1979. Hann lést af
slysförum 2. ágúst
síðastliðinn og var
hans minnst í Bú-
staðakirkju 23.
ágúst.
þess vegna kannski var
svo mikil snilld að um-
gangast Pálma.
Það sem huggar mig
í dag, auk allra minn-
inganna um hann, er
það að ég trúi því að
það sem við köllum
dauða sé ekki enda-
stöðin heldur áfangi á
langri vegferð. Sumir
fara snemma, aðrir
ekki. Of snemma virð-
ist manni sem margir
fari héðan, en þessa
hluti er mannlegum
mætti svo sem varla
ætlað að skilja. Þetta hlýtur allt að
skýrast einhvern tímann.
„Þú leitar að leyndardómi dauð-
ans. En hvernig ættir þú að finna
hann, ef þú leitar hans ekki í æða-
slögum lífsins?“ (Spámaðurinn.)
Það er einhvern veginn svona sem
mig langar að minnast Pálma. Lífs-
krafturinn sem einkenndi hann var
slíkur að í hugum þeirra sem þekktu
Pálma verður hann örugglega alltaf
lifandi þrátt fyrir allt.
En það er svo sem ekki alltaf auð-
velt að vera jákvæður og sorgin yfir
að Pálmi sé farinn er meiri en orð fá
lýst.
En það vill til að ég á auðvelt með
að sjá það fyrir mér þegar hann steig
upp úr ánni og gekk upp gylltan
boga til himins þar sem tveir kunn-
uglegir ungir menn tóku á móti hon-
um og vísuðu veginn inn í ljósið. Það
mætti segja mér að þá hafi orðið
miklir fagnaðarfundir, því ég veit
mjög vel hversu sárt hann saknaði
þeirra.
Pálmi tók sér margt fyrir hendur
og stóð sig alltaf með prýði. Núna er
huggun í því hversu drífandi hann
var alltaf í að gera það sem hann
langaði til, í stað þess að fresta því,
enda vissi hann af fenginni reynslu
að oft getur þetta líf endað ansi fljótt
eins og núna hefur enn einu sinni
sannast svo óþyrmilega.
Pálmi átti marga vini og kom sér
alls staðar vel eins og sannaðist í
minningarathöfninni um hann hinn
23. ágúst síðastliðinn. Þar var margt
um manninn eins og búist var við.
Hann átti góða að og gerði sér full-
komlega grein fyrir því.
Það var til dæmis ekkert lítið sem
hann leit alltaf upp til Dagsa stóra
bróður og þegar Vigdís eignaðist
Sigrúnu Aminu bræddi hún hjarta
hans um leið og var alla tíð í uppá-
haldi hjá honum. Það var líka gagn-
kvæmt, Pálmi var og verður uppá-
haldsfrændi hennar. Samskipti hans
við foreldra sína voru alltaf til fyr-
irmyndar og missir þeirra og ætt-
ingjanna allra er meiri en orð fá lýst.
Við áföll sem við félagarnir tók-
umst á við í sameiningu þróaðist vin-
áttan á hátt sem sennilega hefði ann-
ars ekki orðið. Við vorum sammála
um að allt sem máli skipti væri fjöl-
skylda manns og vinir og allt annað
væri í öðru sæti. Böndin á milli okkar
voru sterk, og það eru bönd sem ekk-
ert fær slitið.
Þótt við höfum stundum verið
ósammála og jafnvel ósáttir og reiðir
hvor við annan sé ég það kannski
best núna hversu heppinn ég var að
eiga Pálma fyrir vin því þegar ég
þurfti á að halda var hann til staðar
og það er eitthvað sem ég man alla
mína daga.
Það tók líka sjaldnast langan tíma
að sættast á ný.
En þessi orð verða ekki miklu
fleiri. Innilegar samúðarkveðjur til
fjölskyldu og vina sem nú eiga um
svo sárt að binda.
Vertu sæll, Pálmi minn. Mér þykir
leitt að þú skyldir ekki sjá litla
drenginn minn í eigin persónu en ég
er viss um að þú lítur eftir honum
fyrir mig um leið og þú fylgist með
og verndar þína nánustu, sem þú
elskaðir svo mikið.
Ég mun alltaf sakna þín en við
sjáumst síðar. Takk fyrir allt.
Þinn vinur,
Bjarki.
Mig langar í fáein-
um orðum að minnast
Siggu frænku minnar
sem lést 18. júlí síð-
astliðinn og var jörðuð
í kyrrþey í Kotstrandarkirkjugarði
27. júlí.
„Vort líf, sem svo stutt og stop-
ult er, það stefnir á æðri leiðir“,
stendur í sálminum góða eftir Ein-
ar Ben. Já, lífshlaup okkar manna
er misjafnt, og ekki fá allir sömu
hluti í vöggugjöf. Við sem heilbrigð
erum eða teljum okkur vera það
skiljum ekki alltaf líðan annarra og
getum ekki sett okkur í sömu spor.
Það að leysa upp heimili og sjá á
SIGRÍÐUR
EINARSDÓTTIR
✝ Sigríður Einars-dóttir fæddist á
Egilsstöðum í Flóa
25. febrúar 1914.
Hún andaðist á
Hjúkrunarheimilinu
Ási í Hveragerði 18.
júlí síðastliðinn og
fór útför hennar
fram í kyrrþey 27.
júlí.
eftir börnum sínum
hefur eflaust verið
henni þung spor, þó til
góðra hafi verið, en í
þá daga voru engin
önnur úrræði, þó ekki
sé lengra síðan. Ég
ætla ekki að rekja
sögu hennar, enda
kynnumst við ekki
fyrr en ég flyt hingað
til Hveragerðis 1970,
þá var hún komin hér
á Dvalarheimilið Ás,
og naut góðrar um-
önnunar. Hér fékk
hún að vinna við ýmis
störf, í gróðurhúsum, sláturgerð,
berjatínslu og margt fleira. Hér
leið henni vel og hér átti hún
marga góða daga og margir voru
henni góðir, þökk sé þeim öllum
fyrir það. Sigga frænka fylgdist vel
með og vissi margt, við vorum oft
hissa hvar hún hafði frétt hlutina.
Minnið var svo gott að furðu sætti.
Með dætrum mínum fylgdist hún
vel, spurði hvort þær væru komnar
með giftingarhringinn og hvort
maðurinn væri myndarlegur og
góður við þær. „Eru þær ekki allt
of ungar til að fara að binda sig
strax?“ „Ansi ert þú í fallegri
peysu sagði hún oft.“ Þannig hafði
hún auga fyrir því sem aðrir voru í,
þó svo hún nyti þess ekki sjálf að
klæðast upp. Ég var svo lánsöm að
geta setið hjá henni síðustu dagana
og finna hvað henni þótti vænt um
það, þó ekki væri talað mikið. Hún
vissi að hverju stefndi, sagðist vera
tilbúin og bað um hvít föt og blóm
á borðið. Þannig var það og ég veit
að hún hefur fengið góða heim-
komu. Ég þakka öllum fyrir góða
umönnun og hlýju í hennar garð og
ég veit að margir sakna og minnast
Siggu í Dalakofanum. Guð blessi
minningu þína, frænka mín, og Guð
styrki börnin þín, ættingja og vini.
Friðarins Guð, hið hæsta hugsjón mín,
höndunum lyfti ég í bæn til þín.
Kraftarins faðir, kraftaverkið gjörðu:
Gefðu mér dýrðar þinnar sólarsýn,
sigrandi mætti gæddu ljóðin mín,
sendu mér kraft að syngja frið á jörðu.
(Guðmundur Gunnarsson.)
Hvíl í friði.
Kristín R. Sigurþórsdóttir.
-


   

 


 ) 8( 


  
 23 $=>

 1


 
   
 0
 
 )  
    "  #
$//&
)2
1&  "#  .  
;??1 $%# $
1   2  %2 

1 +   
1   . 
  &

16/?/3.&
 . 
1 .&'

(
1 
    
( 

)
",@
)) 8( 


. 
" $5 2$#2A

 1
      $ 


!
  

 
    " !
 #
$&/&
+
 

2
 -,
  $3&&
4        .
#

 
 #   "
 
 567 
8
 
#)2.2   2 
$&
9 2" $5 
&$ %# '

    


   


   
,,


  % 2AA
   
    
  
   

   "  #

)2.22 9&  &
( 1 ,  
 ,&
( /2 )2.2 )1)2.2&

$ 12 ( /1  
9&  2 )2.2&   
  
)2.22 )2.2&
1 
 
&$#..2%# '
9 
:
 
:

 , 
 ,   


)+

,!

-

 3
4$   
" % 2B
+  1'

 (
:
  

#
    
.
1


#(
  
;#1
 
&1 ( $4 
%#  $ %# %  %# 
&$%  %  %# '
-
    
 
   
 

,9
;
8

     .
  
   ; #

    
< 
 

 1

:1

 4+ 3 
 ,'C % D& ; E&C % D&
%& $)','
..  F 
.. 
+ 39 ,&
( $ 7',' G2   & G2 
 
 ,&
)2',& ( 
 
&$%  %# '
9 
:
 (
    , 

       ,   
  


 
   

  (
)
H

I,;


12 % 2AJ
#'
.
 
:
(
  


 !

 
..5  
9 K  
 7K &

 K &
 K  

 4K  

 K  
 $ %# #..2%# &$ $#..2%# '
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upp-
lýsingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
Formáli
minningar-
greina