Pressan - 02.02.1989, Blaðsíða 5

Fimmtudagur 2. febrúar 1989
5
Jóhann F. Sigurósson i
garðinum heima við.
Hann hætti hjá Fiugleið-
um 1S87: ,,Siðan hef ég
ferðast mikið og spilað
golf talsvert — leikið
mér að þvi sem ég hef
mest gaman af og gert
ýmislegt heima fyrir
sem mætt hafði
afgangi. “
Pressan heimsæk-
ir Jóhann F.
Sigurðsson, um-
dæmisstjóra Flug-
leiða í London í
34 ár.
Af flestum íbúum jarðarinnar yrði sá maður álitinn
meiriháttar skrýtinn sem arkaði af stað með þá hug-
mynd að spila golf að nóttu til — með svörtum kúlum.
En þetta var einmitt draumur manns sem nú er að ræt-
ast, manns sem í aldarþriðjung starfaði að því að kynna
ísland á Bretlandi og er enn að, nú á eigin vegum. Mað-
urinn er Jóhann F. Sigurðsson, umdæmisstjóri Flugfé-
lagsins og Flugleiða í London 1953—1987, mikill
ættjarðarvinur þrátt fyrir fjóra áratugi erlendis og ein-
arður golfaðdáandi.
TEXTI OG MYNDIR: FRIÐRIK ÞÓR GUÐMUNDSSON
Jóhann Friðfinnur Sigurðsson er
fædduríKeflavík 18. júlí 1925. Fað-
ir hans var Sigurður Bjarnason
meðhjálpari, sem dó 1929, en móð-
ir hans var Guðrún Bjarnadóttir frá
Litla-Vatnsnesi. Hann kvæntist
1956 Dorothy Sigurðsson og eiga
þau þrjú uppkomin börn, Önnu,
Róbert Bjarna og Edward Thor,
auk þess sem Jóhann átti son fyrir,
Alfreð Jóhannsson. Æskuminning-
ar Jóhanns frá árunum í Keflavík
eru í senn ljúfar og sárar.
Fórnarlamb Keflavikur-
brunans 1953
„Þegar ég var 10 ára lenti ég í
Keflavíkurbrunanum mikla. Brun-
inn var mjög mikið áfall fyrir bæj-
arfélagið. Mig minnir að 9 manns
hafi brunnið til bana og sum okkar
voru lengi í meðferð vegna bruna-
sára. Ég var kannski hvað óheppn-
astur, því eftir 2 ár á Landakoti var
mér leyft að fara heim en sárin tóku
sig upp aftur og ég var settur á
Landspítalann, þar sem ég var í
önnur 2 og hálft ár. Ég var því lang-
an tíma á spítala og var má segja al-
inn upp af hjúkrunarfólki, því þetta
eru mikil mótunarár. Þetta var mik-
il Iífsreynsla, en ég álít að hún hafi
út af fyrir sig orðið mér til góðs síð-
ar meir — ég kynntist mörgu fólki
mjög náið undir þessum kringum-
stæðum og það var mjög lær-
dómsríkt.
Að öðru leyti var lífið í Keflavík
ánægjulegt fyrir okkur börnin og
unglingana á þessum tíma. Ég
minnist þá sérstaklega skátastarfs-
ins hjá Heiðarbúum undir for-
mennsku Helga S. Jónssonar, sem
var dásamlegur maður að kynnast,
og við nutum íslenskrar náttúru —
fórum svo að segja hverja helgi í
útilegu og gengum mikið. Sú
reynsla sem ég fékk í gegnum skáta-
starfið á áreiðanlega mikinn þátt í
því hvað ég hef haft mikla ánægju
af að vinna að islenskum ferðamál-
um. Snertingin við náttúruna er
það sterkasta sem þú finnur fyrir.“
Jóhann var sendill og almennur
starfsmaður hjá kaupfélaginu í
Keflavík 1939—1940, en tók síðar
verslunarpróf frá Samvinnuskólan-
um eftir nám 1944—1946. „Aldrei
varð ég framsóknarmaður þótt einn
kennara minna væri Jónas frá
Hriflu. Þetta var í tið Ólafs Thors
og Keflvíkingar voru upp til hópa
sjálfstæðismenn!“ 22ja ára stund-
aði Jóhann framhaldsnám í hag-
fræði, verslunarfræðum og ensku í
Stanford Hall í Leicestershire,
ásamt Halldóri Snorrasyni^í Aðal-
bílasölunni og um 100 öðrum nem-
endum frá öllum heimslöndum.
Sendisveinninn og_____________
forstjórinn sá sami
„Eftir það ætlaði ég mér heim til
íslands, en mér fannst ég þurfa að
fá meiri reynslu, var blankur og
heima var verðbólgan að byrja fyrir
alvöru og talað um að blaðran væri
að springa. Ég hóf því starf hjá
ensku fyrirtæki í fataviðskiptum
frá því skólanum lauk 1949, ætlaði
mér síðar rneir að fara heim og
byrja í verslun og viðskiptum og
hafði sérstaklega í huga karl-
mannafatnað.“
Þetta voru erfið uppbyggingarár
í sögu Bretlands. „Það sáust hér
enn ýmis merki stríðsáranna. Þegar
ég kom var ennþá matarskömmtun