Íslendingaþættir Tímans - 18.03.1983, Blaðsíða 10
H j ónaminning
Guðrún Bjarnadóttir
og
Kristján Sveinbjörnsson
Fædd 19. ágúst 1895
Dáin 2 febr. 1983
Fæddur 1. júlí 1894
Dáinn 17. janúar 1983
Að kveðja hana frænku mína Guðrúnu Bjarna-
dóttur, er ckki neitt einfalt mál. Ég sætti mig bara
ekki við að hún sé farin fyrir fullt og fast. Svona
er maðurinn eigingjarn.
Ekki getur maður minnst á Gurðúnu nema
nefna um leið hennar lífsförunaut sem hún var gift
í rúm 60 ár, Kristján Sveinbjörnsson frá Hellna-
felli í Grundarfirði. Mikinn sóma og hagleiksmann
og sérstakt snyrtimenni. Hann stundaði sjó-
mennsku og vélstjórn en var seinna vörubílstjóri
í fjölda ára. í mínum huga voru ekki til annað en
hitt, heldur bæði, svo samanofin voru þau hvort
öðru í gegnum allt lífið. Við höfðum rétt kvatt
Kristján þegar Guðrún frænka kvaddi okkur og
hvarf á eftir manni sínum yfir móðuna miklu.
Guðrún var sú manngerð sem aldrei bognaði.
Mér fannst hún oft minna mig á þessar fornu
íslensku kvenhetjur sem við þekkjum úr sögum.
Það var sama hvað á gekk aldrei haggaðist hún,
alltaf sama reisnin, heiðríkjan, mannvitið og
hlýjan. Ég var nálægt henni þegar hún missti syni
sína, fyrst Úlfar í blóma lífsins frá þremur litlum
börnum, og síðan Braga rúmlega 50 ára sem hafði
í fjögur skipti naumlega sloppið úr sjávarháska
með undursamlegum hætti. í bæði þessi skipti var
Guðrún frænka sönn hetja. Ekki má gleyma
sambandi barnabarnanna við ömmu og afa sem
var alveg einstakt, og þeirra söknuður er mikill.
Öll voru þau í góðum tengslum við ömmu og afa
á Mýrargötunni hvort sem þau voru handan
götunnar eða vestur í Kanada.
Þau Kristján og Guðrún voru svo lánsöm að geta
verið í húsinu sínu á Mýrargötunni fram á síðasta
dag, og hafa þaðan yfirsýn yfir hópinn sinn,
bömin, barnabörnin og barnabarnabörnin. Og
þó þau væru komin hátt í nírætt heldu þau bæði
sinni andlegu reisn og voru alveg einstök bæði í
því að fylgjast með, ekki bara sínu nánasta fólki
heldur líka því sem var að ské í þeirra umhverfi.
Kristján og Guðrún gengu í hjónaband 3. júní
1922, og höfðu því búið saman í rúm sextíu ár er
þau kvöddu okkur hérna megin.
Þau eignuðust þrjú börn: Braga Hauk, sem
giftist ekki, en eignaðist tvær dætur; Unni sem er
gift Tommy Tomson sem er skoskur, þau búa
10
vestur í Kanada og eiga fjögur börn; og Úlfar sem
kvæntist Svövu Hrefnu Þorsteinsdóttur, og eiga
þau þrjú börn. Enn fremur ólu þau upp Sigurlaugu
dóttur Braga og gengu henni í foreldra stað.
Guðrún Bjarnadóttir var fædd í Bjarneyjum á
Breiðafirði 19. ágaúst 1895. Foreldrarhennarvoru
Bjarni Bjarnason Jóhannessonar Magnússonar,
allir Bjarneyingar, og Jóhanna Torfadóttir og
Sigríður Hafliðadóttur frá Svefneyjum, Eyjólfs-
sonar. Um langafa Guðrúnar, þá Hafliða og
Jóhannes, sagði Matthías Jochumsson sálma-
skáld, að þeir væru slyngastir formenn á Breiða-
firði.
Kristján Sveinbjörnsson var fæddur 1. júlí
1894, sonur Sveinbjörns frá Króki í Eyrarsveit,
Finnssonar frá Ystugörðum i Kolbeinsstaða-
hreppi. Kristján var alla tíð kenndur við Hellnafell
í Grundarfirði, því þar var hann í foreldrahúsum
fram til þess er hann hleypti heimdraganum.
Við Sirrý þökkum öll þau góðu kynni sem við
höfum haft af Kristjáni og Guðrúnu. Við kveðjum
þau og erum þakklát fyrir að hafa kynnst þeim og
fengið að vera þeim samferða.
Guð blessi minningu þeirra.
Erlingur Viggósson
íslendingaþaettir