Sunnudagsblaðið - 21.03.1965, Blaðsíða 2
23/7 sálmur Davíðs
Herrann er minn hirðir,
hvörgi mun mig bresta,
lætur á grænum grundum
mig ganga til beitar
og mig leiðir ljúfur
lind að rennandi drottinn,
velur mér svo vökvan
að vatnsbóli hreinu
Endur hann hressir minn anda
og á rétta leið færir
drottinn mig sér til dýrðar,
og í dimmum þó væri eg
ráfandi dal, ei dimmu
né dauða eg óttast,
því ég veit þú ert hjá þér,
þín mig aðstoð hughreystir.
Á borð fyrir mig breiðir
og býrð mér svo dagverð
öndverðum fyrir augum
óvina minna —
hóglega mér þú um höfuð
hreinu viðsmjöri rjóðar
og bráðlega byrlar
bikar minn fullan.
Mun það eftir er æfi
ólifað minnar
gæzka, góð og miskunn
ganga mér í sporum —
Mun ég æ, unz aldir
allar af jörðu hverfa,
í höllu drottins hárri
heimili eiga.
Bjarn Thorarensen færði í ljóðbúning á íslenzku.
226 SUNNUPAGSBi.AU - ALÞÝÐUBLAÐIÐ