Vísir í vikulokin - 18.03.1967, Blaðsíða 3

fögur
í
SNJÓ
Veturinn er miklu erfiðari fyrir húðina en sum-
artíminn. Hóræðarnar þrengjast, þegar komið
er út í kalt vetrarloftið, og víkka jafnskjótt og
komið er inn í stofuhitann. Við megum ekki
reyna of mikið á þetta fjaðurmagn æðanna,
þar sem þær geta tapað við það þeim eigin-
leika sínum að laga sig eftir hitastiginu. Það er
þess vegna mikilvægt að vernda húðina með
kremlagi, óður en farið er út i mikinn kulda.
Krempúður verndar húðina gegn sólbruna
og kuldasköðum. Og þó að húðin sé farin að
roðna, er fróun að bera ó krempúður.
Áður en farið er í sólbað eða langar skíðaferð-
ir, er rétt að nudda fituriku sólkremi vandlega
inn í húðina. Sé farið í hófjallagöngur eða
jöklaferðir, þarf sérstakrar aðgæzlu og forsjólni
við, því að ófó dæmi eru um bruna og kulda-
skaða ó slíkum ferðum, sem erfitt getur orðið
að lækna til fulls. |
t Og hér kemur ógætt róð handa
Pe'm> sem þjóst oft af handkulda
e veturna. Núið hendurnar ræki-
ega með snjó. Þurrkið þær síðan
vandlega og nuddið með feitu
^remi. Þið hafið kannski ekki vit-
það fyrr, hvað snjókast býð-
ur UPP ó marga kosti: ónægju,
"olla hreyfinqu og löekningu við
^andkulda!
Þegar komið er inn í stofuhita úr kulda, roðn-
ar og glansar húðin. Þd er eins rétt að æða ekki
beint að ofni eða arni og setja sig þar niður.
Gefið húðinni tíma til að venjast hitabreyting-
unni eins hægt og unnt er.
7. og 2. regla um lýsingu
Tmsir hafa eflaust rekið sig ó, hvað það
getur verið ótrúlega erfitt að velja rétta lýs-
mgu ó hina ýmsu staði heimilisins. Við mun-
um nú í þessu og næstu blöðum birta tíu
gullvægar reglur um þau atriði, sem taka
ber tillit til við lausn þess vandamóls, og
vonum, að einhverjir hafi gagn og gam-
cn af.
\ Minnst eitt Ijós við hverja
húsgagnaeiningu
I gamla daga, þ. e. a. s. fyrir u. þ. b. 10
órum, var ekki svo óalgengt, að fólk léti sér
nægjo eitt Ijós í miðju lofti. En líklega er
ílestum nú orðið Ijóst, að það er bæði hag-
l<væmara og fallegra að hafa eitt eða fleiri
Hós við hverja húsgagnaeiningu. Því að
Ijósið ó auðvitað að vera þar, sem þess er
þörf: yfir borðstofuborðinu, ó skrifborðinu
og þar, sem við lótum fara vel um okkur,
eða í „hyggekrogen“, eins og Danskurinn
kemst svo vel að orði.
2. . .. en einnig víðar
Þetta er regla, sem Ijósmyndarar skilja
vel. Þeir vita, að það er erfitt að mynda
svertingja með snjóskafl að bakgrunni, því
að annaðhvort fer lýsingin eftir snjónum
eða negranum. Augað fer að líkt og Ijós-
myndavélin. Það stillir sig annaðhvort ó
Ijósa eða dökka fleti, þ. e. a. s. annaðhvort
eftir Ijósinu yfir skrifborðinu eða rökkrinu
umhverfis. Sé birtumunurinn of mikill, er
það óþægilegt fyrir augað. Það er því mik-
ilvægt atriði að velja annaðhvort Ijós, sem
varpar birtunni vel út fyrir húsgagnaein-
inguna, eða setja veikari Ijós inn ó milli.
Hér sjóum við fallegt og hentugt Ijós yfir borðstofuborðinu,
og nú þarf ekki annað en tendra Ijósið í „hyggekrogen",
og stofan verður fallegri og birtan þægilegri fyrir augað.