Vikublaðið - 26.08.1994, Blaðsíða 10

10
VIKUBLAÐIÐ 26. AGUST 1994
Eg er einn af þessum 260 þúsund
Islendingum sem létu það eiga
sig að fara á „kraftaverkasamkomuna“
hjá Benny Hinum, hinum innflutta
ameríska geðsveifluframleiðanda,
sem malar í sífellu um Jesús og vitnar
í biblíuna. Og lofar kraftaverkum án
þess að standa við það. Og lætur pen-
ingabauka flakka með skilaboðunum
„sælir eru gefendur“. Og kemur skila-
boðum til öryggisvarða sinna um að
hleypa ekki alvarlega sjúkum og fötl-
uðum upp á sviðið til sín.
Menn eru eitthvað að tala um að
aðsókn hjá Benny upp á fjögur þús-
und manns - og viðbót upp á tvö þús-
und sem urðu frá að hverfa - sé mikil
og óyggjandi merki um trúaráhuga
landsmanna. Og bæta því við að það
hafi verið heljarinnar mikil stemning.
Fólk hafi hrópað og sungið og hrist
sig. Sumir skemmtu sér við að falla í
öngvit.
Eg á erfitt með að skilja hvernig
koinast má að þeirri niðurstöðu að
góð aðsókn hjá amerískum trúði með
múgsefjunarhæfileika sé merki um
mikinn trúaráhuga. Ég veit t.d. ekki
betur en að framundan sé úrslitaleik-
ur milli KR og Grindavíkur. A slíka
leiki koma vanalega nálægt átta til tíu
þúsund manns. Þar ríkir alveg rosaleg
stemning. Fólk hrópar og syngur og
hristir sig. Það ákallar sín átrúnaðar-
goð með ofboðslegum tilfinninga-
hita. 1968 fékk Eusebio nokkur frá
Portúgal 18 þúsund manns til að
mæta í kringum grænan flöt í Laugar-
dal. Hvað segir Hinn um það?
Eða útlensku þungarokkshljóm-
sveitirnar sem hingað koma. A hljóm-
leika slíkra manna koma þúsundir og
þar er hrópað, sungið og þar hrista
menn sig. Nema auðvitað þegar sér-
trúarhópar eyðileggja skemmtunina.
Og hvernig gekk svo Hinum?
Blindir öðluðust ekki sýn. Þeir sem
komu í hjólastólum fóru í hjólastól-
um. Óljósar fregnir herma að maður
með illsku í bakinu hafi skánað nokk-
uð og hafi getað rétt úr sér. Kannski
var bara of mikið í veskinu hans. Og
margir fóru Iéttir í skapi frá mann-
garminum. Þetta var jú skemmtun og
enginn tapaði æru sinni.
Sama árangurs er að vænta á bikar-
útslitaleiknum. Þar fær enginn blind-
ur sjón,' en fólk fær kærkomna útrás
og um það bil helmingurinn fer burt
af þeirri samkomu fiillur lífsgleði.
Reyndar má segja að ef KR-ingar
vinna bikarinn hafi kraftaverk átt sér
stað, enda hafa KR-ingar ekki unnið
frásagnarhæfan bikar í rúman aldar-
fjórðung. KR-ingar „frelsast“ í unn-
vörpum. Margir þeirra munu fara í
kirkju og þakka fyrir sig. Flestir þeirra
verða betri menn fyrir vikið. Þeir
lemja mun síður eiginkonur sínar,
börn og gæludýr. Framleiðni eykst á
vinnustöðum þeirra. Hagvöxturinn
tekur kipp. Atvinnuleysi minnkar.
Getur Hinn stært sig af slíku?
Og ekki skákar Hinn heldur gömlu
góðu þjóðernishyggjunni. Hún veld-
ur m.a. því að feitir og hættulegir
svolar sem ógna mönnum með hagla-
byssum verða þjóðhetjur. Varð ein-
hver fyrir slíkri persónuleikaumbylt-
ingu hjá Hinum? Og hefur honum
tekist að umbreyta léttgeggjuðum
poppara í virðulegan sendiherra?
Gæti Hinn með einfaldri handayfir-
leggingu umbreytt léttgeggjuðu og
góðglöðu leikritaskáldi í (oftast nær)
virðulegan forsætisráðherra? Nei,
það er ekki á hans færi. Meðal-Jóninn
á Islandi fer hins vegar létt með það.
f dagsins önn
Rithöndin
Ekkert nauðsynlegt
að allir skilji alla
ú virðist samkvæmt
skriftinni vera frábitinn
því að ákv'eða eitthvað og
fylgja því fast éftir. Að fastá-
kveða finnst þér fráhrind-
andi. Þú ert maður augna-
bliksins. Þú ert skemmtileg-
ur, andríkur og fljómr að
hugsa og framkvæma. En þó
þú virðist hálfgerður „bó-
hem“ gemrðu líka axlað
ábyrgð ef aðstæðurnar
krefjast þess. Þá stendurðu Eiríkur Jónsson dagskrárgerðarmaður á Stöð tvö.
fast á þínu og læmr ekki
snuða þig um neitt.
Þú hefur góðar gáfur en ert líklega
dálítið latur að nota þær. Þig virðist
enn sem komið er vanta þolinmæði til
að grafa að kjarna málanna, þú vilt lifa
í hraða sérhvers dags og njóta lífsins.
Seinna mun þessi skoðun þín breytast,
en þú munt þó alltaf heillast nokkuð
af hinu hraða lífi.
Þér þykir vænt um fólk - þegar þú
mátt vera að því - og þú ert hjálpsam-
ur og jákvæður, opinn og einlægur. Þú
átt sjálfsagt stóran hóp góðra kunn-
ingja. Eitthvað í fortíð ættar þinnar
eða foreldra virðist íþyngja þér, eða
eitthvað sem þú vilt ekki viðurkenna
hjá þínum innra manni. Þessu þarftu
að vaxa frá. Vandamálin eru til þess að
leysa þau. Þú ert nokkuð óþolinmóð-
ur og vilt helst ljúka öllum verkum
sem fyrst. Gangi það ekki áttu til að
verða úrillur. Þér læmr ekki að nostra
við hlutina. Þú hefur gaman af að setja
fram sérkennilegar skoðanir sem aðrir
botna ekkert í. En þér finnst ekkert
nauðsynlegt að allir skilji alla, heldur
að öllum líði vel og enginn þvingi
annan. Þetta er sennileg þín lífsspeki.
Líklega hefurðu áhuga á dulrænum
hlumm og guðspeki, ef ekki, þá eru
sterkar líkur til að þú fáir hann seinna.
Störf tengd sálffæði munu henta þér
best, þau mundu færa þér ró í huganji.
Margt bendir til þess að ævi þín verði
litrík og skemmtileg.
Góða framtíð.
R.S.E.
skjalasafns Reykjavíkur og Ljós-
myndasafns Reykjavíkurborgar að
frumkvæði Lýðveldishátíðarnefndar
Reykjavíkur.
Sýningunni er ætlað að fræða gesti
um ffamkvæmdir, reksmr og starf-
semi Reykjavíkurbæjar lýðveldisárið
1944, með ljósmyndum, eftirgerð
skjala og skýringartextum. Málefhi
sveitarfélaga voru þá eins og nú fjöl-
mörg og inargslungin. Af þessum or-
Leiftur frá lýðveldisári
Bæjarmál 1944
Aafmælisdegi Reykjavíkur 18.
ágúst s.l. var opnuð sýningin
„Leiftur ffá lýðveldisári. Bæjarmál
1944“. Sýningin er í Tjarnarsalnum í
Ráðhúsi Reykjavíkur og stendur fram
til 1. október og er aðgangur ókeypis.
Sýningin er haldin á vegum Borgar-
sökum er aðeins unnt að fjalla um
hluta af umsvifum Reykjavíkurbæjar á
lýðveldisárinu en þó er reynt að gera
sem flestum mikilvægari þátmm í
starfi bæjarins árið 1944 einhver skil.
Sýningin þótti því réttnefnd, „Leiftur
ffá lýðveldisári“.
A sýningunni
er veitt innsýn í
starf ýmissa bæj-
arstofnana og
fyrirtækja á lýð-
veldisárinu, s.s.
Vams- og hita-
veim Reykjavík-
ur, Rafinagnsveim Reykjavíkur,
Strætisvagna Reykjavíkur o.s. ffv.
Einnig er reynt að sýna hlutdeild og
umhyggju Reykjavíkurbæjar í ýmsum
málaflokkum, s.s. skóla- og fþrótta-
málum, ýmsum menningarmálum,
heilbrigðis- og hreinlætismálum, veit-
inga- og skemmtanahaldi.
Lýður Björnsson sagnfræðingur á
grunnhugmyndina að sýningunni og
er höfundur mynda- og skýringatexta.
Starfsmenn Borgarskjalasaffis Reykja-
víkur og Ljósmyndasafns Reykjavíkur
völdu ljósmyndir og skjöl. Guðrún
Sigríður Haraldsdóttir leikmynda- og
búningahönnuður hannaði sýninguna
en Leikmyndasmiðjan hafði umsjón
með uppsetningu sýningarinnar.
Sýningin er opin á venjulegum
opnunartíma Ráðhússins ffá kl. 8 - 22
virka daga og frá kl. 10 - 18 um helg-
ar.
hjá LA að heíjast
Leikárið
Leikár Leikfélags Akureyrar var
formlega sett í Samkomuhúsinu á
Akureyri 15. ágúst s.l. Listamenn leik-
hússins, sem og aðrir strfsmenn sem
hefja starfið komu þá saman. Leikhús-
stjórinn, Viðar Eggertsson, kynnti
verkefnaskrá vetrarins og þá lista-
menn sem munu starfa við leikhúsið.
Fastráðnir leikarar hjá Leikfélagi
Akureyrar eru nú sjö talsins. Sem fyrr
eru á föstum samningi Aðalsteinn
Bergdal, Rósa Guðný Þórsdóttir, Sig-
urþór Albert Heimisson, Sunna Borg
og Þráinn Karlsson. Auk þeirra hafa
tveir ungir leikarar verið ráðnir til
starfa, þau Þórhallur Gunnarsson,
sem útskrifaðist ffá Leiklistarskóla Is-
land í sumar og Bergljót Arnalds sem
brautskráðist frá Queen Margaret
College of Art í Edinborg í júní sl.
Arnar Jónsson verður sérstakur
gestaleikari í jólasýningu LA. Fjöldi
lausráðinna leikara, leikstjóra, leik-
myndateiknara og tónlistarmanna
munu vinna að sýningum LA næsta
vetur en að jafnaði starfa um eitt-
hundrað manns að tímabundnum
verkefhum fýrir leikfélagið á hverju
starfsári.
Leikhússtjórinn, leikarar og aðrir starfsmenn LA við miðasöluna.
Ekki veit ég hvort fleiri en ég hafa
veitt athygli jákvæðri og heil-
brigðri þróun sem átt hefur sér stað í
íslensku samfélagi. Fyrst hélt ég
raunar að um hreina tilviljun væri að
ræða en fleiri og fleiri þættir benda
til hins sama og nú er ég sannfærður
um að ég hef rétt fyrir mér. Við höf-
um öðlast nýtt þjóðarsport og það
breiðist hratt út.
Nú leggja menn sig alla fram um
að ljúga í könnunum og keppnin
fellst í tvennu. Annars vegar að geta
fengið frani hin lygilegustu úrslit og
hins vegar að fá sem flesta af atvinnu-
áhyggjumönnum til að gera sig að
fíflum ineð því að trúa niðurstöðun-
um og reyna að fá einhvern skynsam-
legan bom í vitleysuna. Og aukastig
fá menn ef tekst að fá einhvern
asnann til að leggja til aðgerðir vegna
málsins.
Ég tók fyrst eftir þessu þegar hin
hávirðulega Rannsóknarstofnun
uppeldis- og menntamála gerði til-
raun til að kanna hvort að unglingar
væru nú að gera eitthvað í partýum
sem þeir ætm ekki að gera. Ungling-
arnir gripu tækifærið fegins hendi og
lugu liðið fullt. Síðan var það á við
meðal áramótaskaup að sjá grafalvar-
lega starfsmenn stofnunarinnar
kynna niðurstöðurnar. I ljós kom að
allt niður í tólf ára krakkar óðu í
brennivíni og dópi upp fyrir herðar.
Enginn var maður með mönnum
væri hann ekki fullur aðra hverja
helgi og notaði annað dóp hina helg-
ina. Og skáparnir hjá þessum krökk-
um voru sko ekki fullir af leikföngum
eða bókum. Nei ekki aldeilis. Þar var
varla hægt að loka nokkurri skúffu
fyrir kannabisplönmm, sýrupillum
og heróíni. Og hillurnar svignuðu
undan hasspípum, sprautum, rörum
og silfruðuin rakvélablöðum. Undir
rúminu ólgaði og sauð í eimingar-
tækjunum. Helmingur liðsins taldi
sig geta útvegað nokkurn veginn
hvaða dóp sem er ineð tveggja daga
fyrirvara.
Það var ekki að undra þó Rann-
sóknarstofhun teldi efni til að hafa af
þessu nokkrar áhyggjur og teldi rétt
að veita auknu fé til forvarna og eft-
ir- og hliðarvarna. Flestir aðrir munu
þó hafa litið svo á að réttara væri að
nota það fé til að athuga kollinn á
hinum opinberu rannsóknarmönn-
um.
Þessi könnun var lengi í forystu
um vitleysuna en Gallup tókst að
skjótast upp fyrir með aðra nú fyrir
stuttu. Samkvæmt henni leit stór
hluti karla og kvenna svo á að það
væri nú í góðu lagi þó karlar öguðu
konur sínar með líkamlegum refs-
ingum. Vorkennendur þessa lands
urðu gripnir ofvirkni. Öllum var út-
boðið til að vekja athygli á hræðileika
þessa máls og hér varð nú alldeilis að
veita fé til upplýsingar og varna og
sálfræðilegrar meðferðar á allri þjóð-
inni. Einstaka maður velti þvf þó fyr-
ir sér hvers vegna konurnar voru líka
svona spenntar fyrir öguninni. Síðan
kom þó í ljós að starfsmenn Gallup
voru sjálfir í áðurnefhdum leik.
Spurningin hafði verið í þá veruna
hvort menn gætu ímyndað sér ein-
hverja þá aðstöðu að réttlætanlegt
væri að klappa makanum á einhverja
kinnina. Auðvitað er unnt að ímynda
sér eitthvað slíkt þó í allra flestum
tilfellum komi aldrei til þess. En áður
en þessi leiðrétting komst til skila
höfðum við haft gaman af í nokkra
daga.