Tíminn - 23.07.1971, Blaðsíða 1

ESráðahirgðalög gefin út í gær að tillögu forsætisráðherra:
Verðstöðvunin framlengd til ára-
móta og kaupmáttur launa aukinn
sem svarar 3,3 vísitölustigum
2 kaupgjaldsvísitölustig koma til útborgunar en 1,3 stigum
verður eytt úr framfærsiuvísitölu með greiðslum úr ríkissjóði
TK-Reykjavík, fimmtudag.
1 dag barst Tímanum fréttatilkynning frá forsætisráSu-
neytinu um að forseti íslands hefði að tillögu Ólafs Jóhannes-
sonar, forsætisráðherra, sett bráðabirgðalög um framleng-
ingu verðstöðvunarlaganna til áramóta, en þó með þeirri
breytingu, að þau 2 vísitölustig, sem ákveðið var í verð-
stöðvunarlögunum, að ekki skyldu reiknuð inn í kaupgjalds-
vísitölu fyrr en 1. sept. 1971, skuli nú þegar tekin inn í
kaupgjaldsvísiíölu og að frá 1. ágúst skuli kaupgjaldsvísi-
talan leiðrétt um þau 1,3 vísitölustig, sem felld voru niður
Á neSri myndinni stigur Jóhann úr þyrlunni við Þórisós og á þeirrl efrl
eru þeir Gestur og Sigurður ásamt móður Gests.
með verðstöðvunarlögunum, þ.e. þessum 1,3 stigum verður
eytt úr framfærsluvísitölunni, þannig að kaupmáttur launa
eykst sem svarar samtals 3,3 vísitölustigum.
Ekki mun full ákveðið ennþá, hvernig 1,3 vísitölustigum
verður eytt, en unnið er að athugun á því og fleiri atriðum,
er snerta verðlagið og framhald verðstöðvunar til áramóta.
Fréttatilkynning forsætisráðuneyt
isins er svohljóðandi:
„f gær setti forseti íslands að
tiiiögu forsætisráðherra bráða-
birgðalög um framlengingu verð-
stöðvunarlaganna til áramóta, fen
þó með þeirri breytingu, að þau
2 vísitölustig, sem ákveðið var í
verðstöðvunarlögunum, að ekki
skyldu reiknuð inn í kaupgjalds-
vísitölu fyrr en 1. sept. 1971 skuli
nú þegar tekin inn í kaupgjalds-
vísitölu og, að frá 1. ágúst n.k.
skuli kaupgjaldsvísitala leiðrétt
um þau 1,3 vísitölustig, sem felld
voru niður með verðstöðvunar-
lögunum.“
Ólafur Jóhannesson.
Eins hreyfils flugvél nauðlenti fyrir sunnan Vatnajökul
Steinarnir voru háliur til
einn metri þar sem lent rar
Flugmaðurinn og tveir drengir sváfu í vélinni um nóttina
KJ—Reykjavík, fimmtudag.
— Ég var búinn að gera mér
grein fyrir að þarna yrði stórslys,
sagði Jóhann Líndal Jóhannsson í
Ytri-Njarðvík, flugmaðurinn á
einshreyfils flugvélinni, sem nauð-
lenti fyrir sunnan Vatnajökul
skömmu fyrir miðnætti á miðviku-
dag. Jóhann var að koma frá Vopna
firði og á leið til Kcflavíkur þegar
dimmdi svo að, að ekki var annars
úrkosta en lenda þar sem liann
var staddur, við suðvestur horn
Vatnnjökuls. Tóksl lendingin vel
miðað við aðstæður, því steinarnir
voru liálfur til einn metri, sem
stóðu upp úr jarðveginum.
Jóhann Líndal Jóhannsson skadd-
aðist nokkuð í andliti við lending-
una, og lá hann á Borgarspítalan-
um þegar hann sagði fréttamanni
Tímans ferðasögu þcirra félaga.
— Við vorum að koma úr lax-
veiði í Vopnafirði, og auk mín
voru tveir drengir í vélinni þeir
Gestur Ólafur Pétursson Skálagerði
11, 14 ára gamall og Sigurður Sig-
urðsson 7 ára úr Keflavík.
Við fórum frá Vopnafirði og
lentum á Egilsstöðum til að taka
benzín á flugvélina. Var benzínið
til 4 y2 klukkutíma flugs. Ég
flaug upp Jökuldalinn og beygði
síðan til vesturs á móts við Öskju.
Þegar ég var komin þangað, var
alveg lokað þar í suður, og ég
flaug í norður frá Öskju, en varð
að hörfa til austurs og flaug síð-
an í norður. Aftur sný ég í vest-
ur, og sé þá til jökla á vinstri
hönd og taldi það vera Hofsjökul,
en uppgötvaði svo síðar að það
hefur verið NA hornið á Vatna-
jökli. Áfram flýg ég í vestur og
ætla að fljúga að Langjökli og
niður í Borgarfjörð. Flaug ég
þarna meðfram jökulröndinni og
finnst það vera anzi langt, og
geri mér síðan ljóst, að ég er að
fljúga meðfram Vatnajökli, pg er
kominn á móts við SV horn hans,
þegar allt er lokað fyrir framan
mig. Ég sagði þeim í flugturn-
inum að ég væri einhvers staðar
við suðvesturhorn Vatnajökuls, og
síðan var meiningin að fljúga yfir
fjallgarðinn og að Kirkjubæjar-
klaustri eða vestur í Þórisós. Þá
var algjörlega lokað þarna yfir
fjallgarðinn, og þegar ég reyndi
að fara í norður aftur lenti ég
í svörtu éli.
Ég var því innilokaður þarna
eins og í potti, og komst ég eitt-
hvað um 400 metra áfram í hvora
átt. Þarna hringsólaði ég svo í
um 20 mínútur, og var í sambandi
við Loftleiðavél. Ég gerði aðflug
til að skoða lendingarskilyrði
þarna, og leizt ekki á þau, því
steinar, hálfur til einn metri á
hæð stóðu upp úr jörðunni. Ég
sagði flugmanninum í Loftleiða-
flugvélinni, að mér litist ekkert
á að lenda þarna, en hann taldi
í mig kjarkinn, og sagði mér að
ég skyldi reyna. Þegar hingað var
komið, var ég búinn að gera mér
grein fyrir, að þarna gat orðið
stórslys, og fór að undirbúa lend-
ingu. Tíndi ég poka og annað laus
legt fram til að verja drengina
höggi við lendinguna, og lét þá
spenna sig vcl í sætin. Síðan flaug
ég inn til lendingar á skársta
staðnum, hélt nefinu á flugvélinni
Framhald á bls. 14.