Tíminn - 06.03.1973, Blaðsíða 2

2
TÍMINN
Þriðjudagur 6. marz, 1973.
i-
►
I
Veljið yður í hag
OMEGA
Úrsmíði er okkar fag
Nivaáa
nOAMEn
Jtlpina.
PIERPOÍIT
E. Baldvlnsson
Laugavegi 12 - Slmi 22§04
Höfum á boðstólum mikið úrval gardínustanga bæði
úr tré og járni. Einnig nýja gerð af viðarfylltum
gardínubrautum. Kappar í ýmsum breiddum, spón-
lagðir eða með plastáferð í flestum viðarlíkingum.
Sendum gegn póstkröfu.
Gardinubrautir h/f Brautarholti 18, s. 20745

••••••
••••••
******
******
******
■•*•**•
******
******
n::n
■••♦•••
•••<“-
♦♦*•
OHNS-MANVILLE
glerullareinangrun
er nú sem fyrr vinsælasta og
örugglega ódýrasta glerullar-
einangrun á markaðnum í
dag. Auk þess fáið þér frían
álpappír með. Hagkvæmasta
einangrunarefnið í flutningi.
Jafnvel flugfragt borgar sig.
MUNIP
Hiiii.TS.'.r.vt’iTns
f alla einangrun
Hagkvœmir greiðsluskilmálar.
sem er.
*•••••
JON LOFTSSON HF.
Hringbraut 121 ® 10 600
. ••••••••*••*• .......................................
••♦••••••••••••♦••••••••••••••••♦•••••••••••••••••••••••••••••:•■•••••____ _______
..........................................................••••••.••••••••^•••••••i
....-----•♦•••••••••••
. .♦♦•••**•♦•••••••••••••••••••••♦••♦•••♦•••♦•••♦••••••••••••♦♦•****,
!*♦•♦••♦♦♦••••••♦•••••••♦••••••••••••••••••♦♦•••••••••••••••••••••.
. ■•♦♦♦♦♦•••♦•♦••*••••••••••••••••••♦•••••••«••••••••••••••*•••••••
■lJ**********'“----............----------------------------------
•••••••••••••••
••••••••••••••••
••••••••••♦
•••••••••••
•••••••••••
Enn um útvarpið
Kæri Landfari.
Það var einhverntimann i janú-
ar, að einhver skrifaði um að
spara útvarpsefnið ogm.a. hætta
stuðningi við Sinfoníuna o.fl. Svo
kom gosið I Heimaey og maður
steinhætti að hugsa um slikt. En
ég skrifaði þér þarna strax svar,
sem hér hefir legið hjá mér æ
slðan. I morgun las ég þetta svar
mitt yfir og hugsaði með mér, að
ekki skaðaði þött það birtist nú,
þrátt fyrir allt, ef pláss er fyrir
það hjá þér. Greinarstúfur minn
var svona!
Sinfónian og Rlkisútvarpið.
Rikisútvarpið hefir verið
talsvert á dagskrá að undan-
förnu. bað er fjárhagslegur
rekstrargrundvöllur stofnunar-
innar, sem nú hefir dregið athygli
að málefnum hennar. Ötal margt
hefir þar verið spjallað og
skrifað. Hér i dálkum þinum var
fyrir nokkru grein um málefnið
þar var stúngið uþp á ýmsu
til hressingar fyrir fjárhag-
inn. Það átti að stytta send-
ingartimann, hætta að lesa
segja, að samræmi sé i þvi að
hætta að lesa Njálu og svo hinu að
hætta að styðja fjárhag Sinfoni-
unnar. Um gildi þess, að halda
Njálu á lofti, þarf þrátt fyrir allt
ekki aö ræða. Bókmenntir skipa,
hvaðsem öðru liður, svo öruggan
sess með þjóðinni, aö stöðu þeirra
veröur ekki haggað, — jafnvel
þótt helztu menningarmiölar eins
og útvarp hættu gjörsamlega að
sinna bókenntum okkar.
Um vandaða tónlist gildir allt
annað hér á landi. Við eigum
okkur að kalla engar erfðavenjur
i tónlist og það tekur llklega
margar kynslóðir að mynda sér-
stæða islenzka tónlistarhefð. Af
þeirri sök er það fullkomlega
skiljanlegt að menn spyrji, hvaða
nauðsyn beri til þess að spila
vandaða tónlist, þegar peninga
þurfi til svo ótal margs annars.
Ég geri ráð fyrir, að það sé alveg
rétt, aö spara megi mikiðfé með
þvi að leggja menningarviðleitn-
ina yfirleitt niður. Liklega er við-
leitnin I menningarvafstrinu eins-
konar munaður.
Tónlist þarf að verða
almenningseign. Vönduð tónlist,
af hvaða tegund sem vera skal,
má ekki vera sérréttindi nokk-
urra útvaldra. Þar gildir sama
um tónlist og önnur menningar-
verðmæti. Hér eru allir læsir á
beztu bókmenntir okkar nýjar og
gamlar og þykir sjálfsagt. Um
tónlist gegnir allt ööru máli. Hér
fer ekki fram neitt tónlistar-
uppeldi né skipulögð kynning.
Það þarf að kenna tónlist á miklu
breiðari grundvelli en nú er gert
hér á landi, m.a. i þeim tilgangi
að gera uppvaxandi kynslóðum
kleift að njóta þess bezta, sem
mannsandinn hefir skapað á sviði
tónanna. Það er óskapleg tilhugs-
un að enn skuli tónlistaruppeldi
okkar vera þannig háttað, að þús-
undir barna og ungl. um allt
land komast aldrei i kynni viö
vandaða tónlist — gamla og nýja.
Ég er viss um það, að til geta
verið þær aðstæður í okkar þjóð-
félagi, að spara þurfi menning-
una og þar með vitleitni útvarps-
ins okkar til þess að reka
menningarpólitik. Sárt er þó til
þess að hugsa, ef svo er sorfið að
okkur i menningarlegum efnum,
að við höfum nú ekki efni á að
reka útvarpsstöð með einni dag-
skrá.
Vafalitið þurfum við enn um
stund einhver ókjör og harðviði
og steinsteypu. Missum samt ekki
alveg sjónar af öllum verðmætum
eins og dýrð náttúrunnar i
kringum okkur, góðum leikhús-
verkum, og öðrum bókmenntum,
myndlistinni og tónlistinni. Strits-
ins verður lika að sjá staö i auk-
inni viðelitni til æðra menningar-
lifs fyrir alla þjóðina — ekki bara
fyrirfáaútvalda. Þarna er útvarp-
ið mikið tæki. Starfsemi þess má
ekki eyðileggja með þvi að
skammta því of naumt. Útvarpið
menntakerfið, leikhúsin, sjón-
varpið, Sinfónian og svo margt og
svo margt þurfa að vera öflugar
og heilbrigðar greinar á sama
menningarstofni. Er ekki
útvarpið þrátt fyrir allt orðið svo
almenn eign þjóðarinnar, að rétt
sé að reka það fyrir almannafé.
Er ekki rétt, t.d. i áföngum, að
fella afnotagjöldin alveg niður?
Beztu kveðjur,
Birgir Þórhallsson.
Endurmat lífsgæðanna
UMRÆÐUR á alþingi aö undan
förnu um áfengi, tóbak og kaup-
gjaldsvisitölu gefur tilefni til
hugleiðinga um, hvort núverandi
verðmætamat okkar sé ekki eitt-
hvað brenglað.
Þó alþingismenn eins og al-
menningur hafi áhuga á vaxandi
verðbólgu með þvi að fjölga sem
örast krónunum — þá mun ýms-
um sýnast vafasöm nauðsyn að
nota verðhækkun á áfengi og
tóbaki til að herða á dýrtfðarhjól-
inu, þvi ennþá munu æði margir
telja neyzlu áfengis og tóbaks
fremur alltof útbreiddan ósið en
æskilegar lifsvenjur, sem ekki
megi gjöra tilraun til að draga úr
með hækkuðu verðlagi, nema
fyrir komi fullar verðbætur.
N á t tú r u h a m f a r i r n a r i
Vestmannaeyjum er þungt áfall
fyrir þjóðina. En erfiðleikarnir
eru til þess að sigrast á þeim og
reynast jafnvel stundum hvati
aukins þroska einstaklinga og
þjóða.
Þessi reynsla hefir þegar fært
okkur heim sanninn um, að við
erum ekki einir þegar á reynir,
þvi svo stórmannlega hafa frænd-
þjóðir okkar á Norðurlöndum
brugðizt við okkur til hjálpar.
Þakklæti fyrir þá ómetanlegu
hjálp og bróöurhug verður máske
bezt sýnt i verki með þvi að okkar
eiginn hlutur liggi ekki eftir I
uppbyggingarstarfinu.
Gjaldeyristapið við, að um sinn
leggst niður ein virkasta fram-
leiðslubyggð landsins, mun ekki
verða full bætt á næstunni, og er
ekki óþarft að gjöra sér þær stað-
reyndir ljósar, þegar verðmetin
eru störf til þjóðnytja.
Minnkandi þjóðartekjur krefj-
ast aukins sparnaðar, ef allt á að
verða með felldu. Sé einblint á
krónufjölda I mati góðs mannlifs
verður öll tekjurýrnun kvíðvæn-
leg. En trúverðug úttekt á þjóðar-
neyzlunni síðustu áratugi myndi
óefað leiða i ljós ósmáar
upphæðir i óhollri og óhófslegri
eyðslu, sem spara mætti án þess
hagsæld þverri.
Og er ekkj einmitt núna rétti
timinn, til þess að við tökum
dálitið í lurginn á okkur og endur-
skoðum mat lifsgæðanna.
Við öllum blasir t.d., hversu
óskaplegir fjármunir hljóta að
fara til kaupa á sælgæti og gos-
drykkjum, sem er hversdagsleg
neyzla fjölda barna oft á dag.
Þetta er aðeins eitt dæmi af ótal
mörgum um óhófseyðsluna — og
er máske alvarlegust, vegna þess
að tilgreint dæmi er beinlinis
kennsla I óhollum lifsvenjum
komandi kynslóða.
Oft er þörf,en nú er nauðsyn, að
landsmenn i sameiningu hefji til
virðingar ráðdeild, hófsemi og at-
orku.
En meðal annarra orða
alþingismenn góðir, látið ekki
ykkar eftir liggja til áhrifa á heil-
brigðara mat lífsgæðanna og
herðið ykkur upp i að afnema sem
fyrst það regin hneyksli, að miða
meðal annars útreikning kaup-
gjaldsvisitölu við verðbreytingar
á áfengi og tóbaki.
Björn Stefánsson.
/-------------------------
Jón Grétar Sigurðsson I
héraðsdómslögmaður
Skólavörðustig 12
18783.
• •
Oskudagsmerkjasala
Rauða krossins
Á öskudaginn er hinn árlegi merkjasöludagur Rauða krossins. Merkin
verða afhent á neðantöldum útsölustöðum frá kl. 9.30. Börnin fá 10% sölu-
laun og þau söluhæstu fá sérstök verðlaun.
Vesturbær og Miðbær: Smáibúða- og
Fossvogshverfi:
Skrifstofa R.K.l. öldugötu 4.
Efnalaug Vesturbæjar
Vesturg. 53.
Melaskólinn.
Sunnubúðin, Sörlaskjóli 42.
Kron, Dunhaga 20.
Skerjaver, Einarsnesi 36-
Austurbær:
Fatabúðin, Skólavörðust. 21.
Axelsbúð, Barmahlíð 8.
Silli og Valdi, Háteigsvegi 2.
Sunnukjör, Skaftahlið 24.
Hlíðaskóli, Hamrahlíð.
Dagheimilið Lyngás,
Safamýri 5.
Austurbæjarskóli.
Skúlaskeið, Skúlagötu 54.
Breiðagerðisskóli.
Fossvogsskóli.
Vefnaðarvöruverzlunin Faldur-
inn, Háaleitisbraut 68-
Laugarneshverfi:
Laugarnes-apótek, Kirkjuteigi
21.
Kleppsholt, Vogar
og Heimar:
Kjörbúðin Laugarás, Norður-
brún 2.
Verzl. Búriö, Hjallavegi 15-
Verzl. Þróttur, Kleppsvegi 150-
Langholtsskóli-
Vogaskóli-
Þvottahúsið Fönn, Langholts-
vegi 113.
Árbær:
Arbæjarskóli-
Árbæjarkjör, Rofabæ 9.
Breiðholt:
Breiðholtsskóli-
Matvörumiðstöðin, Leirubakka
36.
Seltjarnarnes:
Mýrarhúsaskóli.
Kópavogur:
Kópavogsskólinn
v/Digranesvegv
Kársnesskóli v/Skólagerði.