Tíminn - 05.04.1977, Blaðsíða 12
12
Þriðjudagur 5. april 1977
Ingólfur Davíðsson:
Fura, viöireklar og klausturlilja 23/2 1977
Fyrstu fiflarnir breiddu gula
körfuna móti sól á vorjafndægr-
um. Sunnan undir hitaveitu-
stokknum á Háaleiti i Reykja-
vik voru þá lika sprottin stór
njólablöö og grænir brúskar af
baldursbrá. Sunnan undir hús-
um skarta vetrargosarnir og
frænka þeirra klausturliljan
öllu stærri meö græna dila á
stórum hvitum krónublööunum.
Dvergliljurnar bláu, hvitu og
gulu koma óöum i blóm, og litli
vorboöinn (Eranthis) meö gul
„sóleyjarblóm” alveg niöur viö
jörö og stóran grænan blaö-
krans undir þeim. Kafloönir,
gráir eöa gulir viöreklarnir (eöa
vlöikettlingarnir) eru byrjaöir
aö sprengja af sér vetrar-
hlifarnar. Þiö sjáiö þetta allt i
göröunum — og i blómaglösun-
um á myndunum. Viöa um
borgina liggja viöarkestir eftir
grisjun og klippingu I göröun-
um, en grisjun og lagfæring er
nauösynleg ööru hvoru og þá
helzt snemma á vorin áöur en
safarennsli eykst i trjám og
runnum og brum þrUtna og
springa Ut. Trjágróöurinn þolir
bezt klippingu á þessum tima,
þótt allt sumariö megi fram-
kvæma minniháttar lagfæringu.
I stór sár er gott aö bera oliu-
málningu, þó ekki Ut á börkinn.
Um smásár eftir grannar grein-
ar þarf ekki aö fást. Grein er
klipptalveg upp viö stærri grein
eöa stofn, þá grær sáriö bezt.
Sýktar greinar og greinar sem
nuddast saman skal jafnan
nema burt.
Mörg tré og runnar eru af
ásettu ráöi gróöursett mun
þéttar en þeim siöar er ætlaö aö
standa. Þau skýla þá hvert ööru
I uppvextinum og teygja sig bet-
ur upp I birtuna. Einkum er
þetta nauösynlegt á storma-
sömum stööum. Á lóö háskólans
framan viö Atvinnudeildina var
t.d.fyrstum 1940 gróöursett gis-
iö, birki og viöir, en hrislurnar
þrifust ekki, enda er oft þarna
stormbeljandi slikur af suö-
austri aö varla var hægt aö opna
dyr áveöra. En 1945-1950 tók
undirritaöur aö gróöursetja þétt
og sjá — þá tóku hrislurnr aö
teygja Ur sér og veita skjól. Siö-
ar var þörf aö grisja ööru hvoru
meö gætni — og þaö hefur t.d.
veriö gert I vor, viöast hóflega
en sums staöar um of móti
verstu vindáttinni. Þar var
jaöarinn oröinn alveg lokaöur,
laufgaöur á sumrin niöur aö
jörö niöur aö jaörinum og gott
skjól bakviö. En nU var hann aö
hluta geröur alveg greinalaus
og opinn aö neöan, svo vind-
Vorboöi og dvergliljur 2:/2
gróður og garðar
1977.
E mmánuður
heilsar
v
Greni og viöir
á vorjafndægrum 1977
Grisjun trjáa viö Gamia-Garö 22/3 1977