Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1975, Blaðsíða 11
Sýnishorn af aflanum hjá íslenska bátnum við Ind-
íand. Þessi fiskur er srnár, en þó vel liæfur til mann-
eldis — og veitir ekki af í landi, þar sem margir far-
ast árlega úr hungri.
índversk fiskimannafjölskylda. Maðurinn bætir, en
konan ríður net, Myndina tók Þórir í litlu þorpi rétt
norðan við Madras.
að vel var að okkur búið á allan
hátt.
— Hvað voru margir á hvor-
um bát?
— Við vorum 13 og 14 á. Á
svipuðu skipi væru hins vegar
ekki fleiri en 4—5 menn, eins og
margir vita. Þetta segir þó ekki
alla söguna. Þetta er allt önnur
vinna en hjá okkur.
50 tegundir af fiski í túr
Venjulegur afli hefur verið 1
til 2 tonn af fiski í hali. Þetta
var smár fiskur, sem þurfti að
sortéra um borð. Við komum með
allt að 50 fisktegundir að landi
í hverjum túr. Þetta er mikið
verk, að sortera þetta og leggja
í kassa eða körfur.
Hitinn er líka vandamál. Bát-
arnir voru með kældar lestar og
fiskinn varð að kæla niður því
hann var meira en 30 stiga heit-
ur þegar hann veiddist og þá
verður að ísa hann miklu meira
en heima. Við gátum með tilrauna
starfsemi geymt fisk allt upp í 18
daga, án þess að nokkuð sæist á
honum, en til þess þurfti mikinn
ís.
Tilraunin heppnaðist
— Telurðu að tilraun þessi
hafi mistekist?
— Nei, það tel ég ekki. Ég tel
að umtalsverður árangur hafi
náðst. Þeir sem með okkur störf-
uðu lærðu mikið af okkur og 4
hafa nú fengið skipstjórnarrétt-
indi og a. m. k. 3 þeirra eru nú
komnir með báta, vélbáta, sem
gerðireru útfrá Indlandi. Einn er
starfandi ennþá hjá þessu fyrir-
tæki og skipshöfnin er klár til að
leysa sín vandamál við veiðarnar.
— Einn af þeim sem var með
mér allan tímann kom með mér
hingað til íslands. Ég kostaði
hann hingað sjálfur og fékk fyrir
hann nauðsynleg leyfi til þess að
kynna sér fiskveiðar á Islandi.
Hann er nú á skuttogara fyrir
vestan, en það sem fyrir honum
vakir næst er að fara á siómanna
skóla í Englandi og þar fær hann
skiostjórnarréttindi sem gilda
fyrir allt breska samveidið og þá
fyrir Tndland.
Hann mun þó kynna sér fisk-
veiðar og fiskverkun á Islandi,
alhliða og hyggst síðan starfa
sem fiskveiðiráðunautur í heima-
landi sínu. Indlandi.
— Er óskapleg neyð í Tnd-
landi?
— .Tá, að vísu er það ekki svo
slæmt á þeim slóðum þar sf>m við
störfuðum. Þarna eru mikil hrís-
grjónaræktarhéruð og það er
undirstaða fæðunnar, eins og
fiskurinn er á íslandi.
Þeir eru aflögufærir með hrís-
grjón, en í norðurhéruðunum búa
menn við skort og látlausa hung-
ursneyð. Fátæktin er hinsvegar
landlæg og verður meðan trúar-
brögðin spila inn í á þann hátt
sem þau gera, segir Þórir Hinriks
son skipstjóri að lokum.
J. G.
Almáttugur drengir. Það er maður að
koma!
VÍKINGUR
43