Vikan - 14.05.1970, Blaðsíða 24

EFTIR1ÚPUS
Barátta lA.lþýðuflokksins
og Sjálfstæðisflokksins um
frumkvæðið i hafnfirzkum
stjórnmálum var svo hörð
árin milli heimsstyrjaldanna,
að aðrir flokkar máttu sín
þar einskis. Svo var um Sós-
íalistaflokkinn allt til 1946,
þegar Hermann Guðmunds-
son hauð sig fram þar í kaup-
staðnum við alþingiskosning
arnar á hans vegum, hlaut
410 alkvæði og rak lestina
sem landslcjörinn þingmað-
ur. Ilann gerðist hins vegar
hrátl afhuga sálufélagi við
Brynjólf Bjarnason og Ein-
ar Olgeirsson og dró sig i hlé
að loknu kjörtímahili. Magn-
ús Kjartansson ritstjóri vald-
ist þá til framboðs í stað
Hermanns og átti svipuðu
fylgi Hafnfirðinga að fagna
1949, en varð að láta sdr
nægja fyrsta varamannssæti
Sósialistaflokksins og að vera
á gægjum í anddyri alþingis-
hússins. Árið 1953 tapaði svo
Magnús fjórðungi þeirra at-
kvæða, sem komu í hlut Iler-
manns Guðmundssonar 1946,
og lenti í fjórða varamanns-
sæti flokks síns við lítið
frægðarorð. Virtist þar með
úti um framavonir hans, þó
að breyting yrði i því efni
siðar. Ivom þá Geir Gunnars-
son allt í einu ungur og
óreyndur til sögunnar sem
foringi hafnfirzkra sósialista.
Aðdragandi þessara tiðinda
var einkum bæjarstjórnar-
kosningarnar í Hafnarfirði
1954. Tókst samvinna með
Alþýðuflokknum og Sósíal-
istaflokknum upp úr þeim,
og valdist Geir Gunnarsson
vai-abæjarstjóri af hálfu sós-
íalista. Þótti hann kænn og
sleipur í þvi starfi og var-
luigaverður andstæðingum og
keppinautum. Vænkaðist svo
pólitískur hagur hans drjúg-
um 1956 við stofnun Alþýðu-
handalagsins, sem olli nokkru
róti i Hafnarfirði, mcðan enn
fór sæmilega á með Hannibal
Valdimarssyni og leiðtogum
Sósíalistaflokksins.
Geir Gunnarsson fæddist í
llafnarfirði 12. april 1930 og
er sonur Gunnars I. Hjör-
leifssonar sjómanns þar og
konu hans, Bjargar Björg-
ólfsdóttur. Ilann varð gagn-
fræðingur úr Flensl)orgar-
skóla 1947, en lauk stúdents-
prófj í Reykjavík 1951 og
las síðan viðskiptafræði við
Háskóla íslands. Geir réðst
skrifstofustjóri Ilafnarfjarð-
arbæjar og varabæjarstjóri
strax að loknu háskólaprófi
1954 og gegndi þeim starfa
til 1962 jafnframt þvi, sem
hann var varabæjarfulltrúi
Sósialistaflokksins. Átti hann
og sæti í útgerðarráði Bæjar-
útgerðar Hafnarfjarðar og
húsnæðisnefnd kaupstaðar-
ins sama áraskeið og virtist
slaðráðinn að helga sig
stjórnmálum.
Mörgum kom á óvart, hvar
Geir Gunnarsson skipaði sér
í fylkingu. Hann þótti hæg-
látur i æsku, en kreppuárin
mótuðu Iiins vegar skoðanir
lians og viðhorf og skáru
sennilega óbeint úr um póli-
tíska tilburði mannsins.
Hafði Geir fyrr en varði tek-
ið ákvörðun og valið sér
hlutskipti. Þá kom til sög-
unnar sú alhyglisverða stað-
reynd, að atvinnumennska
islenzkra stjórnmálamanna
fer ekki eftir flokkum held-
ur tækifærum. Geir Gunn-
arsson átti kost hennar að
loknu námi og lét gjarnan
til leiðast. Síðan hefur hon-
um aldrei dottið í hug að
snúa við á þeirri braut. Og
Geir hefur komizt upp með
fyrirætlun sína allt til þessa.
Hann lieyir baráttuna um
áhrif og atkvæði í liagsmuna-
skyni og gengur til þess leiks
af festu og kappi, en einnig
þeirri heppni, sem forlögin
skannnta.
Byrjunin reyndist sýnu
auðveldari en vænta mátti.
Geir valdist frambjóðandi Al-
þýðubandalagsins í Hafnar-
firði við alþingiskosningarn-
ar 1956. Átli hann stórauknu
fylgi að fagna og har úr být-
um 540 atkvæði. Þau nægðu
honum ekki til þingmennsku,
en liorfurnar á þeirri upp-
hefð virtust ærnar. Hins veg-
ar varð Geir fyrir vonbrigð-
um i vorkosningunum 1959.
Hlaut hann þá að sætta sig
við 328 atkvæði í Hafnar-
firði, en þau úrslit voru hon-
um eigi að síður dýrmætur
ávinningur. Hreppti hann
annað sæti á framboðslista
Alþýðul)andalagsins í Reykja
24 VIKAN 20- tbl-