Bjarmi - 01.12.1999, Blaðsíða 24

Kári Geirlaugsson
100 ára afmælismót
Gídeonfélaga í Nashville 1999
„ til þess að heimurirLrL vitiJóh. 1 7:23“
að voru alls tólf manns sem
hugðust leggja land undir fót
og halda til Ameríku á Gídeon-
mót í Nashville í Tennessee, í
tilefni af 100 ára afmæli Gídeonfélagsins.
Það voru þau Geir Jón Þórisson forseti
Gideonfélaganna á íslandi, Inga Trausta-
dóttir eiginkona hans, Jógvan Purkús
framkvæmdastjóri Gídeonfélaganna á ís-
landi, Rósa Magnúsdóttir eiginkona
hans, hjónin Gunnar Bjamason og Krist-
ín Sverrisdóttir, Sveinbjörg Arnmunds-
dóttir, Kári Geirlaugsson, Anna Jóhanna
Guðmundsdóttir eiginkona hans, dætur
þeirra, þær Erla Björg og Rannveig, og
Kjartan Ólafsson unnusti Erlu Bjargar.
Lagt var af stað frá Leifsstöð sunnu-
daginn 11. júlí kl. 16.30. Stefnan var
tekin á borgina Minneapolis í Minnesota,
þar sem dveljast skyldi í sumarfríi í eina
viku fyrir Gídeonmótið. Flugið tók sex
klukkustundir en þar sem tímamismun-
ur var fimm klukkustundir lentum við
kl. 17.30 að staðartíma. Bílaleigubílar
biðu okkar á ílugvellinum í Minneapolis
og áttu þeir að sjá um að koma okkur
milli staða þessa viku. Geir Jón og Kári
gerðust bílstjórar hópsins og var ábyrgð
þeirra mikil því að þeirra beið hið erfiða
hlutverk að hlýða skipunum eiginkvenna
sinna sem vitanlega tóku að sér að vísa
veginn, vopnaðar landakortum og vegvís-
um. Gekk á ýmsu á þeim vígstöðvum en
það hafði sem betur fer alltaf farsælan
endi. Það er skemmst frá því að segja að
dvölin í Minneapolis var ánægjuleg í alla
staði.
Sjálft Gídeonmótið var svo haldið í
Nashville í Tennessee, þeirri frægu borg
sveitatónlistar, nánar tiltekið á
Opryland-hóteli. Mótið fór fram dagana
19.-25. júlí en þangað koraum við degin-
um fyrr, eða þann 18. júlí eftir tveggja
klukkustunda flug frá Minneapolis. Okk-
ar beið vitanlega móttökunefnd Gídeon-
félaga og var notalegt að sjá Gídeonmerk-
ið blasa við um leið og við komum inn í
móttökusal flugvallarins. Farið var með
okkur á hótelið sem var í u.þ.b. hálftíma
akstursfjarlægð frá flugvellinum.
Geir Jón heldur á spjaldinu, Kári, Jógvan og
Gunnar.
Það ríkti að sjálfsögðu mikil eftirvænt-
ing yfir að fá að sjá hótelið sem við höfð-
um heyrt svo mikið talað um en hótel
þetta er það annað stærsta í Ameríku.
Það íyrsta sem við sáum þegar við nálg-
uðumst hótelið voru tvær stórar sund-
laugar með fjölda sólarbekkja og 18
holu golfvöllur sem tilheyrði hótelinu.
Við litum sundlaugamar hým auga því
að úti var um 40 stiga hiti og við þráð-
um ekkert eins heitt og að komast í kalt
bað. Gestamóttakan var risastór með
yfir 20 afgreiðsluborðum og við
komumst að þvi síðar að þetta var ekki
eina gestamóttakan á hótelinu. Kannski
eins gott því að á hótelinu voru 2.883
herbergi, þar af 200 svítur sem sumar
vom með píanóflyglum og arineld. Her-
bergin sem sneru inn í garðinn höfðu
svalir með útsýni yfir þrjá garða. í gegn-
um þá rann fljót og á því sigldi bátur
sem tók 25 manns. í görðunum voru
fossar og vatnsorgel sem leikið var á
nokkrum sinnum á dag.
Eftir að við höfðum fengið lyklana að
herbergjunum beið okkar það erfiða
hlutverk að finna þau og þá litum við
þessa dýrð. Og því líkt og annað eins
höfðum við aldrei séð! Okkur datt í hug
að þetta líktist helst Paradís, þar sem í
Biblíunni segir: „í húsi föður míns eru
mörg híbýli," en hugsuðum síðan að
sjálfsagt yrði enn stórkostlegra þar.
Herbergin ollu ekki vonbrigðum og við