Æskan - 01.09.1976, Blaðsíða 28

Tveir danskir drengir heilluðu ár-
ið 1963 mestan hluta Evrópu og
Bandaríkjanna með söng s'num og
banjóleik. Það voru bræðurnir Jan
og Kjeld, sem heita Wennick að
eftirnafni. Kjeld er fæddur 3. febrú-
ar 1944 og Jan 27. júlí 1946. Faðir
þeirra, Svend Wennich, er sjálfur
hljómlistarmaður. Nú eru þessir
tveir bræður í þann veginn að hefja
söngferil sinn að nýju þar sem frá
var horfið. Þeir ætla að syngja inn
á plötur og einnig hafa þeir gert
samning við þýska sjónvarpið um
að koma þar fram í ýmsum
skemmtiþáttum.
Undanfarin ár hafa Jan og Kjeid
eytt mestu af tíma s num við rekstur
fyrirtækis síns, en það lýtur að
öllu, sem varðar seglbáta og sigl*
ingar. Fyrirtækið keyptu þeir fyrif
hluta ágóðans af Banjo Boy og
fleiri af vinsælum lögum sínum, en
Banjo Boy platan seldist f um 6
milljónum eintaka á skömmum
tfma.
Undanfarin ár hafa Jan og Kjeld
ekki komið fram opinberlega, held-
ur sinnt áhugamálum sínum á sviði
tónlistarinnar í einrúmi. Þess vegna
geta þeir nú farið að koma fram
með sama gamla stílinn og erU
raunar þegar búnir að syngí3
Banjo Boy og Hello Marylou inn á
plötur aftur. Oft hafa þeir verið
spurðir, hvort þeir hefðu ekki beðið
tjón af því að vera barnastjörnur-
Hefur þeim ekki fundist það, Þv'
foreldrar þeirra hafa séð um Þa®
að halda þeim i skefjum á Þe'rrl
árum.
félagið eða hjálparsveitin stæðu að sliku, enda átti
félagið nóg með að sinna skátaskyldum sínum.
Þess vegna var það, að í júní 1968 komu nokkrir
menn saman og ákváðu að stofna félag áhugamanna
um fiska- og sædýrasafn. Var nú hafist handa og
tekið til óspilltra málanna, og eins og áður segir
var safnið opnað 8. mai 1969, þó að margt væri þá
ógert. Aðsókn fór hins vegar fram úr björtustu von-
um. Unnt var að vinna að lagfæringum og endur-
bótum. Fyrsta árið heimsóttu um 90 þúsund gestir
safnið, en það svarar til þess að næstum annar hver
(slendingur hafi komið í heimsókn á þessu fyrsta ári.
Nú er talið að yfir hálf milljón gesta hafi heimsótt
safnið. Sýnir það betur en nokkuð annað, að hug-
myndin var bæði tlmabær og átti fulian rétt á sér.
Islenska þjóðin vill eiga fiska- og dýrasafn.
Margir hafa lagt hönd á plóginn og stuðlað að
viðgangi og uppbyggingu Sædýrasafnsins. Hafnar-
fjarðarbær hefur látið safninu í té landssvæði og
hefur verið tekið til notkunar landsvæði sem er um
ÆSKAN - Sendið blaðinu sögur,
5 hektarar að stærð. Að undanförnu hefur verið unn-
ið að ýmsum lagfæringum og aukið við safnið smátt
og smátt, og standa vonir til að svo verði einnig 1
framtíðinni, ef aðsókn helst jöfn og góð hér eftjr
sem hingað tii. Eru ýmis áform á prjónunum ettir
því sem fjárhágurinn leyfir hverju sinni. Það er von
og trú þeirra, sem að Sædýrasafninu standa, a
starfsemi þess og rekstur eigi eftir að veita mörgurn'
bæði ungum og öldnum, fræðsiu- og ánægjustundi1"
og vekja athygli og áhuga á náttúrufræði og (slensku
dýralffi.
I næstu blöðum mun blaðið segja frá nokkrum dýr"
'um, sem gestir safnsins geta séð, þegar þeir kom®
þangað í heimsókn.
ferðaþætti, vísur og Ijósmyndii'-
26