Muninn - 01.11.2004, Blaðsíða 26

u s
Snemma í haust, rúmri viku
eftir skólasetningu, var busað
í Menntaskólanum á Akureyri
eins og hefð er fyrir. Þar voru
samankomnir annarsvegar
sólbrúnir og svalir fjórðubek-
kingar í hlutverki böðla og
hinsvegar litlir, ráðvilltir, van-
dræðalegir og frekar asnalegir
busar. Fjórðubekkingar voru
svartklæddir og grimmilegir á
svip - vissu nákvæmlega hvað
þyrfti að gera og að það væri al-
gerlega í þeirra höndum að láta
það gerast. Busarnir reyndu að
fela fávisku sína og hræðslu fyrir
böðlunum með heimskulegum
glottum en án nokkurs árangurs.
Óttinn skein úr augunum og ten-
nurnar glömruðu í munninum
(rnörg tiltölulega nýbyrjuð að
taka tennur).
Tilfinningarnar voru
þó misjafnar í busahópnum því
einhverjir höfðu heyrt af bu-
suninni árið áður, að hún hafi
verið skólanum til háborinnar
skammar fyrir linkind böðla í
garð þáverandi busa. Þeir busar
sem héldu að þeirn yrði veitt þau
ömurlegu forréttindi að fá „diet-
busun“ urðu fyrir vonbrigðum.
Aumingja litlu busarnir skyldu
uppfræðast um hversu ómerki-
legir þeir væru, hversu ótrúlega
lágt settir þeir væru, hversu mikil
skönun hlytist af veru þeirra i
skólanum þessa allra fyrstu daga
og umfram allt annað: mikilvægi
þess að umbreytast í nýnerna.
Busunin 2004
Það verkefni sem fjórði
bekkur stóð frammi fyrir var alls
ekki einfalt og krafðist mikil-
lar skipulagningar. Jón Már,
skólameistari, hafði sett ákveð-
nar reglur, dregið línuna fyrir
böðlana svo ekki færi of illa fyrir
busunum. Busunin mátti ekki
vera eins ógeðsleg og á árum
áður, eða allt til ársins 2003, og
enginn vildi hafa hana eins lélega
og hallærislega eins og einmitt
það ár. Busunin árið 2004 var
því einskonar blanda af því besta
(þó langt frá því að vera í sterkari
kantinum, minnti heldur á þun-
nan ananasdjús í mötuneytinu).
Busarnir voru merktir
böðlabekknum sínurn og einken-
nisnúmeri, t.d. fær busi númer
26 á bekkjarlistanum með 4.F
sem böðlabekk kerfisnafnið
F-26. Á aðalbusadaginn voru
litlu busarnir klæddir í einstak-
lega ósmekklega búninga að vali
böðlanna. Sumir voru rassstór
lömb, einhverjir voru með hjál-
ma og í endurskinsvestum, sum-
ir voru bara hákarlamatur og
aðrir voru asnalegir á annan hátt.
Margir voru málaðir í frarnan
með óhefðbundnum aðferöum
eins og sjá má á ófáum myndum
sem teknar voru meðan á busu-
ninni stóð og nálgast má inni á
þeirri ágætu síðu muninn.is.
Busunum var smalað inn
í Kvos og öllum troðið inn í af-
markaðan reit fyrir neðan sviðið.
Þar var messað jdir þeim og þau
látin gera ýmsar kúnstir, dansa,
standa upp og setjast niður til
skiptist, steikjast eins og beikon
o.þ.h. Einnig voru þau látin lýsa
yfir hrifningu sinni á böðlunum
sínurn með ýmiskonar söngvum
og látbragði. Svo voru sóðalegar
busaréttir þar sem að allir áttu
að skríða í blautu grasinu og jar-
ma nafn böðlabekkjar síns. Mjög
N
frumlegt og skemmtilegt.
Bíddu, bíddu, stopp hér!
Nú er tími til að velta
fyrir sér mikilvægi og tilgangi
manndómsvígslu sem busunar,
og í kjölfarið: Hvernig þarfbusun
að vera svo hún skili tilætluðum
árangri?
Ég hafði skrifað heljarinnar grein
urn busunina 2003 sem ég síðar
strokaði út því hún var ekkert
skemmtileg. Ég hafði nefnilega
ekki velt fyrir mér þessum tve-
irnur litlu en mikilvægu atriðum.
Ég kornst að þeirri niðurstöðu
að ég hefði enga alvöru skoðun á
busun því ég skildi hana í raun
ekki til fulls. Ég spyr: Hver er
tilgangur busunar? Fátt er um
svör. Ég ímynda mér að enginn
nenni að kafa svo djúpt í an-
nars sjálfsagðan hlut og busun.
Ég ákvað að leika strút og stinga
hausnum í sandinn. Þó var það
ekki til að vera svöl eins og strú-
tur heldur til að skyggnast undir
yfirborðið og vita hvort ég fyndi
eitthvað - hvort eitthvað ley-
ndist þar sem væri kannski þess
virði að skoða betur.
Spurning spurninganna
Fólk hefur æst sig yfir
busuninni í f\Tra, hún var ekki
nógu hörð segja þeir, ekkert mát-
ti og allt var ömurlegt. Vissulega
voru menn bitrir yfir því að busar
þessa árs fengju ekki eins hræði-
lega meðferð og þeir fengu sjálfir
á sínum tíma. Þeir \aldu láta þá
finna fyrir því. En þá kviknar á
kollinum mínum: Af hverju að
hafa harkalega busun? Er sú bu-
sun sem inniheldur mikla hörku
og reiði betri en sú sem einken-