Kirkjuritið - 01.05.1963, Blaðsíða 13

Lúðvíg Knudsen:
Nokkur orð til mæðra og kennara
(Kristján Jónsson, bóndi í Frcmstafelli, jtaf mér á dögunum eitt cint.
af gömlu sveital>laft'i. Nefndist þaó Hœg/ari og var gefió út í Köldu-
kinii í Suóur-Þingeyjarsýslu í lok síðustu aldar. Þetta eintak er:
3.—4. blað 23. desember 1392. Ritstjórar: SiguriVur jónsson, síiVar
bóndi og ráðherra í Yztafelli og Jónas Jóhanncsson, greindur bag-
yrðingur, sem dö ungur úr likþrá. Efni blaðsins, ank greinar þeirr-
ar, sem bér birtist, er Hugarflug, kvæði eftir fyrrn. Jónas og Smá-
pistlar um kirkjumál eftir Sigurð í Felli. Ræðir þar um skilnað
ríkis og kirkju og er aðeins uppliaf greinaflokks, sem höfnndur
befur ákveðið að rita.
Séra Ludvíg Knudsen var fæddur 9. 2. 1867 og því aðeins 25
ára er hann vígðist að Þóroddstað 9. október 1892 og er grein
lians nokkurs konar ávarp til safnaðarins. Síðar varð liann prest-
ur á Bergsstöðum í Svartárdal og loks 16 ár á Breiðabólstað í
Vesturhópi. Þar andaðist liann 30. apríl 1930. Hann var gáfaður
maður og orðsnjall. Skeinmtinn og vinsæll).
Við livað eigum vjer að lík.ja hinni skörpti eptirtektasemi
Earnanna, hinum nænui tilfinningum þeirra?
Jeg vil, ef svo má að orði koinast, líkja lieila barnsins við
Vax, þar sem öll ytri álirif, smá sein stór, marka spor, o«
strengir bjartans eru svo fínir og viðkvæmir að í þá tekur,
•ivað lítið sem við er komið. En vaxið barðnar og þornar með
bnianum og strengirnir verða barðari og grófari er á ilaginn
Iíi'Siir. Því er um að gjöra að marka sporin sem bezt og
Hest sem fyrst, og stemma strengi bjartans rjett, meðan þeir
e,'n auðveldir viðfangs. Þetta er ein af aðalorsökunum til liinn-
ar tniklu áberzlu, sem menn eru farnir að leggja á barnaupp-
^æðsluna. — Áliugi manna á uppfræðslu barna er sannarlegt
gleðiefni, og hann er fyrirboði nýrra og betri tíma fyrir land
vort.
En með allri virðingu fyrir barnakennurum og barnaskól-