Ægir - 01.06.1906, Blaðsíða 1

MÁNAÐARRIT UM
IR.
FISKIVEIÐAR OG FARMENSKU.
R e y k j a v i k, J ú n í 19 0 6. | 12. blað.
I. árg.
Fiskiaíli Isleiidinga
oy
framtíðarliorfur hans.
Það er sagt í fornum sögum, að
sj'iiir Guðrúíiar Gjúkadóttur þrir fóru lil
systurhefnda. Þá er þeir voru nokkuð á
leið komnir, spurðu þeir Sörli og Hamd-
ir, hvert iið Erpur mundi veita þeim.
»Slíkt sem hönd fæti«, svaraði hann. Þeir
hugðu fó.t aldrei mega styðjast við hendi
og drápu hann. Litlu síðar skriðnaði
Sörli öðrum fæti og drap niður hendi.
Þá varð honum að orði: »Veilli nú hönd-
in fætinum og betur væri nú að Erpur
lifði«. Þetta er þörf hugvekja þeim mönn-
um, sem sljóskygnir eru á gildi samvinnu
og félagsskapar, og væri nú betur að
margur stæði óhöllum fæti, sem orðið
hefir fótaskorlur af þessum sökum.
Land það, er ver byggjum, er harla
gott til lands og' sjáfar og samboðin móðir
hraustum drengjum. Þó er ekki því
að neita að fjúksamt og kalt verður hér
stundum. Höfum vér því oft fengið liarla
ómjúkar áminningar um félagskap. Þó
er sjórinn þar harðhentari en landið, sem
von er. Því að :
milli fjörs og' feigðar er
fjalljorð allra veikast.
Það mun alþjóð lengi verða minn-
isstælt, hvert al'hroð vér höfum goldið
þetla ár í missi hraustra drengja og
skipatjóni. Hefir margur einstaklingur
mátt sárt af kenna. Þó er sannast sagt
að margur hefir þar lið veitt, þótl fáir
liafi slíkt veitt sem hönd mundi fæti,
En slíkt hrun ætti að vera sjómönnum
lærdómur um marga hluti, en einkum
þó um aukinn félagsskap.
Vera má að hér séu svo auðugir út-
gerðamenn, að þeir þoli að glata einu
eður tveimur skipum. Þó er það ósenni-
legt, ef þeir hafa eigi fjarráð til þess, að
liafa einn b.jarghring á mann á hverju
skipi. En hugsum oss að þeir hafi bol-
magn til að þola tjónið. Þá er hins að
gæla, hvorl einn einasti fálæklingur, sem
ræðst í að kaupa skip, þolir að tína skip-
inu á næsta ári hálfborguðu og vátrygðu
að tveim þriðju hlutum. Fari liann sjálf-
ur með, þarf eigi að spyrja. Því að vita
mundi ekkjon og börnin, hversu þáværi
farið.
Hvað má af þessu ráða, sjómenn
góðir? Þetla: Utgerð er ókleif fátækum
mönnum. En þá er sjómannnstjettin illa
farin ef kaupmenn og aðrir efnamenn
eru einir um hituna. En hvað er þá
til ráða ?
Hér er það til ráða, sem jafnanreyn-
ist best, að margir vinni í sameiningu.
Útgerð þarf að vera hlutafélag. Hlutir
mega ekki vera háir, svo að allur al-
menningur sjómanna geti komist víir þá.
Því íleiri sem eiga þátt í útgerðinni, því
betur verður fyrirtækið rekið. Því íleiri
sem eig'a hluti, því fleiri fá hlutdeild í
gróðanum. Og komi slys fyrir þá er það
að vísu lmekkir, en tjónið lendir ástórri
sameign, svo að enginn einn hiður stórán
lialla.