Ægir - 01.08.1982, Blaðsíða 10

Vilhelmína Vilhelmsdóttir:

Blálanga á Islandsmiðum
Mönnum hefur lengi verið það ljóst, að fisk-
stofnar hafanna eru ekki óþrjótandi. En hin hraða
þróun í afkastagetu fiskiskipaflotans síðustu ára-
tugina leiddi tiltölulega fljótt til þess að margir
mikilvægir stofnar voru ofveiddir. Setja varð ýmis
konar hömlur á veiðar í marga fiskstofna, sem
höfðu verið og eru undirstaða fiskveiða á ýmsum
svæðum. Það leiddi ekki aðeins til þess, að farið
var að svipast um eftir vannýttum stofnum, sem
gætu gefið mikinn afla í aðra hönd, heldur fóru
menn einnig að gefa svo kallaðri aukaveiði meiri
gaum. Þær tegundir sem eru í aukaveiðinni munu
að sjálfsögðu aldrei geta alfarið komið í stað
mikilvægustu fiskstofna eins og t.d. þorsks, en það
má auka veiðar í sumar þeirra. Og það er einnig
ljóst að fiskveiðar verða í æ ríkara mæli að byggja
á fleiri tegundum en áður. Veiðarnar hljóta að
verða blandaðar veiðar, þ.e. að aflann þarf að
sækja í fleiri tegundir en áður tíðkaðist.
í skýrslum yfir veiðar íslenska flotans eru þrjár
tegundir af þorskfiskaætt, sem til skamms tima
voru eingöngu veiddar sem aukaveiði með öðrum
veiðiskap, en það eru blálanga, langa og keila.
Það er því vissulega tímabært að fjalla aðeins um
þessar tegundir, ekki síst vegna þess að tiltölulega
lítið er um þær vitað. Það er ætlunin að gera
þessum tegundum nokkur skil í þrem aðskildum
hlutum, þar sem fjallað verður um hverja tegund
fyrir sig og greint frá þeim upplýsingum, sem aflað
hefur verið. Fyrsta greinin fjallar um blálöngu.
Þess verður þó að geta hér, að upplýsingar þessar
eru ófullkomnar vegna þess, að rannsóknum á
þessum tegundum hefur lítill gaumur verið gefinn
fyrr en nú allra síðustu árin bæði hér og erlendis.
Þar við bætist svo, að umbeðnir leiðangrar, þar
sem m.a. var ætlunin að afla betri gagna um þessar
tegundir, hafa ávallt orðið fyrstir fyrir barðinu á
niðurskurðarhnífnum. Gögnin eru því uHs
unarkennd, en engu að síður mikilvæg, Þvl,rnulll,
lægi lítið fyrir um þær í seinni tíma rannsokn
Blálanga . a,
Áhugi fyrir blálöngu vaknaði fyrst veru
þegar skyndilega var farið að veiða hana sers
lega árið 1979. Blálanga var kynnt ásamt n0^ ^76
öðrum djúpsjávarfiskum í Sjávarfréttum ári ^
(7. tbl. 4. árg.). Síðan var birt sérstök grel° rg.)
blálöngu í sama tímariti árið 1980 (7. tbl. 8- a ^
með þeim upplýsingum sem þá hafði verið sa
Siðan hefur ýmissa gagna verið aflað og ur P
unnið. dregið
Við nánari athugun gagnanna höfum við ^
þá ályktun, að blálanga, sem veiðist við Islan ^
af 2 stofnum og verður gerð nánari grein fyrir st
síðar í greininni. Annars fjallar hún fyrst og r
um ýmsa líffræðilega þætti í ljósi nýjustu ^
lýsinga, svo sem útbreiðslu, aldur og vöxt, m' ^
kynja, þyngd o.fl. í lokin verður svo rætt um
og horfur í blálönguveiðum.
Eins og áður var getið er blálanga af f
fiskaætt. Langa og blálanga likjast nokkuð 1 u
þ.e. hvorartveggja eru langir fiskar og mjos
með svipað uggafyrirkomulag. Hinsvegar er
far þeirra frábrugðið, á blálönguna slær, ^efuf
slikju, eins og nafnið gefur til kynna, hun
- - . rStyttrl'
stærri augu en langan og hökuþráðurinn e* ^
Blálanga verður ekki eins stór og langan og er^f.
þess mjóslegnari. Stærsta blálangan, sem vi ^
um vegið, var 145 cm löng og vó næstum ,
(slægð tæp 12 kg), en sú stærsta, sem við 0
mælt var 153 cm (veidd undan SA—landi)- ^
Blálangan er að mestu botnlægur fiskur og ^
djúpsævi, mun dýpra en langan eins og hm ^
augu gefa til kynna, oft miklu dýpra, 1 s
402 — ÆGIR