Búnaðarrit - 01.01.1912, Blaðsíða 119
BÚNAÐARRIT.
115
stæði nákvæmlega heima, að kýrin ræktaði fóðrið sitt.
Mér virðist niðurstaðan verða lík um ýmsa aðra bæi, t.
d. nr. 26 og 28 í skýrslunni o. fl., að nærri lætur að
túnið gefl fult fóður handa skepnum þeim, sem borið er
á undan, jafnvel að beztu jarðirnar geri það fyllilega.
Og þó svo teldist til, að áhalli væri nokkur á allri heild-
inni, þá sannar það litið, þegar svo miklu er ábótavant
um ræktun og girðingu túnanna og hirðingu áburðarins
o. fl. Yæri alt þetta í svo góðu lagi sem skyldi, þykir
mér líklegt, að á sæmilegum jörðum þyrfti ekki að kviða
því, að skepnurnar ræktuðu ekki fóður sitt.
Með öðrum orðum: eg tel mjög líklegt, að túu-
ræktin geti komist í það horf, að allur heyskapur verði
á ræktaðri jörð, og það án þess, að kaupa þurfi að
jafnaði aðfluttan áburð. Jafnframt geri eg ráð fyrir því,
að sumarhagar sé á afréttum, og sæmilegt land heima
fyrir til beitar á vet.rum og sumrum fyrir skepnur þær,
sem heima eru.
2. Hve stórt land þarf sniábýli í sveit?
Um leið og Guðmundur Hannesson mæltist til þess, að
eg safnaði skýrslum um áburð og eftirtekju túnanna hér
1 sveitinni, leitaði hann álits míns um: 1. hvort eigi
væri heppilegt, að tvískifta stærri jörðum, og 2. hve
stórt land mundi þurfa fyrir smábýli í sveit, sem gæti
þó framfleytt meðal-fjölskyldu.
Hvað fyrri spurninguna snertir, þá svara eg henni
hyklaust játandi. Nú eru heimalönd margra jarða svo víð-
áttumikii, að röskur maður þarf mestan hluta dags til að
komast um þau. Slík landflæmi verða aldrei notuð til hálfs,
nema þeim sé skift í sundur í tvö eða fleiri býli. Þó búskapur-
inn breyttist lítið eða ekki frá því sem nú er, þá mætti
víða skifta stærstu jörðunum með góðum hagnaðj.
Síðari spurningin var: hve stórt land þarf smábýli
í sveit? Það virðist ekki ósanngjarnt, að búfræðingar
8*