Búnaðarrit - 01.01.1912, Blaðsíða 234
230
BÚNAÐARRIT
tekið gerð. Ef það er mjög lítið, þá er hætt við að það
daufara verði hlutfallslega mikið, ofan á.
1911, í ífiS. Dagana 11. til 19. sept. þ. á. lét eg það,
sem slegið var af háargrasi af túninu mínu, í súrhey,
sem var að vöxtum, eða fyrirferð, svo mikið, að hefði
gert 130 hesta af þurru heyi, ef það hefði orðið þurkað
fljótt og vel.
Að heimflutningi grassins var unnið eins og að
undanförnu, þannig, að sumt af þvi var tekið á vagn og
ekið heim jafnótt og rakaðist, meðan því varð komið
fyrir, og svo var hitt tekið úr drílum og ekið heim
annanhvorn dag, eftir því sem seig, til þess er því var
lokið. Þá var það samstundis þakið með einföldu, ný-
ristu, þunnu torfi, og að því loknu var grjótið látið þar
á. Á öðrum degi, sem verið var að láta í gröfina,
mældi eg hitann og svo daglega meðan á því stóð, og
varð hann mestur 56°, og um viku eftir að búið var að
láta fargið á hélzt hitinn um 50°.
í þessum mánuði var farið að geía af því. Það er
mikið vel verkað og gott fóður. Nú er hitinn 17°.
Snemma í sept. kom Benedikt Magnússon, bóndi á
Yallá á Kjalarnesi, til min, til þess að fá ieiðbeiningu
til að láta niður til súrheysgerðar háargras og vellis,
sem hann hafði þá slegið og hann sagðist nú vilja
reyna að bjarga á þann hátt — ekki vilja eiga í sama
stríði nú, sem hann hefði átt árið áður með hána, sem
þá hefði orðið ónýt, eftir mikla tímaeyðslu við hana.
Eg hefi gert honum orð um, að hann skýri stjórn Bún-
aðarfélags íslands frá árangrinum.
Magnús Ólafsson, bóndi áEyjum, hirti sitt háargras
í fyrsta sinni í súrhey í ár. Rétt nýlega spurði eg mann
frá honum, hvernig það reyndist, en þá var ekki farið
að taka á þvi.
Þeim fer smá-fjöigandi, sem reyna; en undarlegt er,
hvað það gengur seint.