Búnaðarrit - 01.01.1912, Blaðsíða 303
BÚNAÐARRIT
299
Á miðjum þeim gafli kassans gengur sívalur járnás í
gegnum báða okana; á honum miðjum leikur járn, í
lögun likt og S; er neðri endi þess festur við hespuna,
sem heldur botninum uppi, svo að hespunni má kippa
fram af og hleypa botninum niður, með því að þrýsta
efri enda S-ins að gaflinum. Er þetta til þess að tæma
megi kassann, án þess að fara inn i haughúsið. Á
brautina að neðanverðu er festur klampi, sem færa má
til á brautinni, eftir því hvar hleypa á úr kassanum.
Þegar kassinn veltur innar eftir brautinni, rekst efri endi
S-ins á kassagaflinum á klampann neðan á brautinni,
og kippist þá hespan fram af, og botninn fellur niður í
annan endann.
Kassinn er dreginn eftir brautinni með kaðli, sem
leikur á hjóli inn við haughúsgaflað, neðan undir braut-
inni; eru endar kaðalsins festir sinn í hvorn gafl kass-
ans, svo að kaðallinn með kassanum myndar hring; er
kaðallinn tvöfaldur jafnlangur l>rautinni, eða rúmlega það.
Þegar kassinn hefir tæmst, er hann dreginn að sér aftur
með lafandi botninn; þegar hann er kcminn á brautar-
endann, er botninu hespaður upp; siðan er brautarend-
inn, sem er á hjörum, eins og áður er sagt, látinn síga
niður, þar til er kassinn nemur við gólf; er þá mokað
i hann mykjunni, og brautarendanum, með kassanum á,
því næst iyft meö vindunni, sem áður er nefnd, unz
brautarendinn er kominn jafn-hátt aðal-brautinni; er þá
tekið í kaðalinn, og kassinn rennur eftir brautinni, unz
hann rekst á klampann og tæmist. Vindan, sem lyft
er með, er hálfvinda með tannhjóli úr tré, 47 sm. í
þvermál og 5 sm. á þykt. Tróstilli, sem fellur í tann-
irnar, hindrar það, að vindan renni til baka.
Öll handtök að þessu eru mjög létt. Ef brautar-
endinn, sem fjær er fjósinu, er lítið eitt lægri en hinn,
rennur kassinn sjálfkrafa eftir brautinni, og er þá ekki
erfiðið annað en að draga hann tóman að sér aftur.
Með þessu lægi má koma mykjunni inst inn í haug-