Hlín - 01.01.1917, Blaðsíða 65

Hlín - 01.01.1917, Blaðsíða 65
Hlin 63 miklu meira að frídegi en lielgi- og hvíldardegi. Auð- vitað voru það þeir kirkjuræknu, sem töluðu um það, en ekki hinir, sem notuðu hann eins og frídag. Þetta er nú orðið svo langt mál, að jeg verð að hætta að sinni. Þó skal og að endingu láta þess getið, livað mjer finst jeg liafa mest grætt á utanför minni, og verður jiað þó aðallega tvent, auk þess senr til ætlast var, áður en af stað var farið, sem sje að fullnuma mig í enskri tungu. Hið fyrra, sem jeg lel til sjerlegs gróða, er það, að jeg hef lært að þekkja það, hve margt það er af illu og hættulegu, sem þjóðin mín hefur ekkert af að segja, en sem þróast nreð stórþjóðunum. Og í annan stað hef jeg lært að elska þjóðina mína og finna og skilja miklu betur en áður, hve mikils virði hún er mjer í raun og veru. Ekki fyrir það, að það sje víst, að hún sje betri en aðrar þjóðir, en það er hún, sem hefur alið mig og annast, jeg er partur af henni og get ekki skilið mig frá henni, nema skilja eftir eitthvað af sjálfri mjer. Því er það trú mín, að enginn sje allur maður með útlendri þjóð. Utlendingurinn er misskilinn og liann mis- skilur aðra. Hann nýtur sín ekki að fullu og getur því ekki ávaxtað sitt pund eins og hann hefur Jregið hæfileika til. Þetta finnur hann sjálfur og verður óánægður með tilveruna og starfsþrek hans lamast. Jeg vil, að sem flestir íslendingar fari utan ag fái kynni af þeim Jrjóðunr, sem framar oss standa að menningu, en jeg vil að þeir komi allir aftur og flytji með sjer fram- för og umbætur og innleiði hjer alt nýtt, sem við getur átt og gott talist. Jeg ber enga virðingu fyrir J>eim íslendingi, sem flýr land og þjóð, af }>ví hann þorir ekki að horfast í augu við erfiðleikana, en heldur að hanii geti orðið meiri mað- ur með annari J>jóð. Það er heldur ekki mest í það varið, að einstakir ís-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Hlín

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hlín
https://timarit.is/publication/610

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.