Morgunblaðið - 18.06.2009, Blaðsíða 29

Minningar 29
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. JÚNÍ 2009
✝ Hulda Pálsdóttirfæddist á
Skeggjastöðum í
Fellum í Norður-
Múlasýslu 3. apríl
1929. Hún lést 11.
júní síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Páll Jónsson, f. í Þúfu
í Dalsmynni í Suður-
Þingeyjarsýslu 1898,
d. 1972, og Bjarn-
heiður Magnúsdóttir,
f. á Hallgeirsstöðum í
Hlíðarhreppi í Norð-
ur-Múlasýslu 1902, d.
1981. Systkini Huldu eru Aðaldís,
f. 1925, Þórarinn, f. 1927, d. 1990,
Jón Þór, f. 1931, Björn, f. 1933, d.
2001, og Garðar, f. 1934, d. 1981.
Hulda giftist árið 1959 Hart-
manni Kristjánssyni, f. í Höfn á
Dalvík 1937, og bjuggu þau allan
sinn búskap á Dalvík. Foreldrar
hans voru Kristján Hallgrímsson, f.
í Syðra-Holti í Svarfaðardal 1890,
d. 1968 og Guðlaug Ingibjörg Þor-
valdsdóttir, f. í Árgerði í Svarf-
aðardal 1903, d. 1991. Börn Huldu
og Hartmanns eru: 1)
Páll Heiðar, f. 1959,
kvæntur Halldóru
Marý Kjartansdóttur,
f. 1955, þau búa á
Mógili II á Svalbarðs-
strönd í Suður-
Þingeyjarsýslu. Börn
þeirra: a) Kjartan, f.
1981, sambýliskona
Eva Hilmarsdóttir og
b) Hulda, f. 1984,
sambýlismaður Egill
Freyr Ólason, börn
þeirra Árný Lilja
Tulinius, f. 2004 og
Helga Marý, f. 2007. Sonur Hall-
dóru Marý er Jón Aðalsteinn Dav-
íðsson, f. 1974, sambýliskona
Hulda Hallgrímsdóttir, börn þeirra
Davíð Fannar, f. 2001 og Elfar
Bjarki, f. 2004. 2) Elsa, f. 1966,
sambýlismaður Magnús Már Stein-
þórsson, f. 1966. Dætur þeirra eru
Þorgerður Elva, f. 1991 og Hlédís
María, f. 2008.
Útför Huldu verður gerð frá
Dalvíkurkirkju í dag, 18. júní, kl.
13.30
Mig langar í örfáum orðum að
þakka ástkærri tengdamóður minni
Huldu fyrir allar stundirnar sem við
áttum með henni. Margar góðar
minningar streyma fram, sem við
fjölskyldan getum yljað okkur við um
ókomin ár.
Hulda var alltaf boðin og búin að
veita aðstoð ef á lá og skipti þá ekki
máli hvort verið var að heyja, taka
upp kartöflur eða stússast við fé. Tók
hún á öllum verkum með miklum móð
því hún var dugnaðarforkur.
Með hrífu í hendi var hún í essinu
sínu, rifjaði þá gjarnan upp minning-
ar og sagði okkur sögur frá bernsku-
heimili sínu, Skeggjastöðum í Fell-
um.
Upp í hugann koma myndir: Hulda
amma að steikja býsnin öll af sínum
himnesku kleinum, sem við söknum
öll, útbúa nesti í berjamó og það ekki
af verri endanum eða bera kræsingar
á borð, því betra var að enginn færi
svangur úr Bárugötu 8.
Oft er búið var að gæða sér á öllu
góðgætinu stakk hún upp á að nú yrði
gripið í spil. Leið hún engan trassa-
skap við spilamennskuna og var þá
ráð að hafa hugann við spilið og setja
rétt út.
Svona viljum við minnast Huldu
eins og hún var áður en veikindin
settu mark sitt á hana. Þó að við eig-
um eftir að sakna hennar gleðjumst
við yfir því að nú er hún komin til sól-
fagra landsins þar sem hið eilífa ljós
skín.
Ég kveð þig, hugann heillar minning blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæl á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Sjáumst síðar.
Dóra.
Látin er tengdamóðir mín, Hulda
Pálsdóttir, á Dalvík. Það sem kemur
fyrst upp í huga minn þegar ég hugsa
til baka er gjafmildi og umhyggja
Huldu. Þegar við Elsa komum norður
tók hún á móti okkur með opnum
örmum og kaffibrauð var lagt á borð
um leið og við gengum inn úr dyr-
unum. Voru veitingar á borðum frá
morgni til kvölds.
Minnisstætt er mér þegar við
Hartmann vorum að leggja upp í
veiðiferð í Mýrarkvíslina. Hulda tók
Hartmann tali og bað hann að sjá nú
til þess að ég veiddi a.m.k einn lax.
Þegar við komum heim úr veiðiferð-
inni hafði Hartmann veitt þrjá laxa
en ég ekki neinn og Hulda var ekki
hrifin. Ekki var við Hartmann að sak-
ast því að hann er fiskinn með af-
brigðum eins og allir vita sem hann
þekkja. Hulda ákvað þá að ég skyldi
bara fá hluta aflans því að laxlaus
færi ég ekki heim.
Sérstaklega hafði Hulda gaman af
þegar barnabörnin fóru að koma í
heimsókn, en alltaf var hún reiðbúin
að fara út í garð til að sparka bolta
eða leika sér. Mikla ánægju hafði hún
af dansi, söng og músík ýmiss konar
og talaði oft með bros á vör um böllin
á Rauðalæk og skemmtanir í Atlavík.
Ég kveð þig með söknuði, elsku
Hulda, en jafnframt með þakklæti
fyrir þá hlýju og umhyggju sem þú
sýndir okkur alltaf.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Magnús Steinþórsson.
Elsku amma.
Við hlupum léttfætt upp tröppurn-
ar í Bárugötunni.
Þar beiðstu í dyrunum og brostir
til okkar með opinn faðminn. Ilmur af
nýbökuðum kleinum lá í loftinu og
það glamraði í hringunum þínum
þegar þú klappaðir saman lófunum í
takt við tónlistina í útvarpinu. Þú
bauðst okkur upp í dans, með misgóð-
um undirtektum, en það var þó alltaf
hægt að reiða sig á að hjá þér myndi
okkur aldrei leiðast.
Nú er komið að stundinni sem við
óttuðumst mest. Það hefur verið
ánægjulegt að fá að vera hluti af lífi
þínu og stundunum okkar saman
munum við aldrei gleyma.
Við kveðjum þig á sama hátt og þú
varst vön að kveðja okkur:
Vertu bless gæskan mín,
við sjáumst síðar.
Haltu að heiman meðan sólin skín,
dansaðu á enginu
eða sestu við lækinn
og vertu bara til.
Vatnið kvika kippir með sér
áhyggjum þínum og ber þær til sjávar.
(J. Donald Walters)
Elsku amma.
Nú ertu komin heim til mömmu
þinnar og pabba.
Dansaðu á skýjunum og borðaðu
súkkulaðiköku, því að nú ertu orðin
frísk.
Við vitum að þú fylgist vel með
okkur og við söknum þín.
Leiddu mína litlu hendi
ljúfi faðir þér ég sendi.
Bæn frá mínu brjósti sjáðu
blíði Jesú að mér gáðu
(Höf. óþekktur.)
Davíð Fannar, Elfar Bjarki,
Árný Lilja, Helga Marý
og Hlédís María.
Hulda frænka eins og hún hét í
hugum okkar var einstök frænka og
móðursystir. Fædd og uppalin á
Skeggjastöðum í Fellum á mann-
mörgu heimili.
Minningarnar okkar um Huldu eru
allar tengdar kátínu, gleði og höfð-
ingsskap. Hún var góður gestur og
einstakur gestgjafi. Fyrstu minning-
arnar eru af henni þegar hún kemur
heim frá Noregi úr námi sem fót-
snyrtidama 1955. Það hefur verið
áræði og dugnaður á þeim tíma og
einstakt að sækja nám erlendis og
kannski óvanalegt val á námi á þess-
um tíma. En Hulda kom færandi
hendi með tvær dúkkur handa
frænkum sínum. Stórar dúkkur í fín-
um kjólum með sítt hár fléttað og
prinsessuhúfur. Ógleymanlegur dag-
ur litlum barnssálum. Hulda frænka
var áræðin og tók að sér ýmis verk og
gerðist meðal annars ráðskona á ver-
tíð suður í Sandgerði. Þar kynnist
hún manni sínum Hartmanni Krist-
jánssyni og flutti með honum til Dal-
víkur og bjó þar alla sína tíð. Börn
þeirra eru tvö, Páll og Elsa. Hulda
vann í síldarsöltun á Dalvík. Þá þurfti
að fá einhvern til að gæta sonarins ef
ræst var út að nóttu til. Ólöf var ráðin
til starfans og dvaldi þar góðan part
úr sumri. Forvitnilegt fyrir stelpu af
Héraði að sjá sjó og finna lykt af fiski
og bryggjum og fá svo að fara út á
Eyjafjörð með Hartmanni á bátnum
hans og leggja línu. Ólöf var fyrsta
systkinabarnið sem fór í dvöl til
Huldu. Síðar komu Anna Heiður, Páll
og Borgþór öll í námsdvöl. Tíminn
sem við systkinabörn hennar dvöld-
um hjá henni á Dalvík er okkur öllum
mikils virði í lífi okkar og eigum hann
sem góða og ógleymanlega minningu
og gefandi tíma. Eitt af einkennum
Huldu var að hún gekk gjarnan í bux-
um því hún gæti þurft að leika sér,
taka á sprett eða annað þar sem pils
var heldur til trafala. Ævistarf Huldu
var fiskvinnsla ásamt húsmóðurstarf-
inu og vann hún í fiski fram á efri ár.
Ferðirnar austur á land urðu færri
með árunum en Elsa, dóttirin, kom í
vist til Ólafar 9 ára gömul og passaði
frumburðinn hennar um tíma meðan
mamman vann og síðar kom hún aft-
ur og réð sig í vinnu til Önnu. Gott að
eiga góða að og geta skipst á. Síðasta
ferðin hennar Huldu austur í
Skeggjastaði var á áttræðisafmæli
Dísu systur hennar 28. maí 2005. Það
var bjartur og hlýr dagur og hátíð-
arkaffi á Skeggjastöðum. Nánustu
vinir og ættingjar voru á staðnum og
upplifðu sérstakan dag. Báðar syst-
urnar farnar að tapa minni en glödd-
ust innilega yfir því að hittast og vera
saman. Ættingjar og vinir nutu þess
að upplifa með þeim daginn og
ánægju þeirra að vera þar sem þær
fæddust og ólust upp. Gaman var að
fylgjast með þeim þar sem þær leidd-
ust hönd í hönd í nágrenni hússins og
töluðu saman eitthvað sem við heyrð-
um ekki en greinilegt var að þær nutu
innilega samverunnar. Eitt af því
sem Huldu fannst skemmtilegast var
að dansa. Þegar hún var ung stúlka á
Skeggjastöðum reið hún gjarnan
með bræðrum sínum á böll hvort sem
var uppi í Fljótsdal eða á Rauðlæk.
Þegar afmæliskaffinu lauk dönsuðu
þær systur saman á stofugólfinu við
gítarundirleik og söng sinna nánustu
og nutu samvistanna og gleðinnar.
Þetta var síðasti samverudagur
þeirra í þessu lífi bjartur og fagur og
þannig verður minning okkar um
Huldu Pálsdóttur.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Ólöf Magna og Anna Heiður.
Hulda Pálsdóttir
Valur Björn
Valdimarsson
✝ Valur Björn Valdi-marsson fæddist
á Siglufirði 18. júní
1937. Hann lést á
heimili sínu í Hafn-
arfirði að morgni 7.
maí síðastliðins og
fór útför hans fram
frá Hafnarfjarðarkirkju 15. maí.
Meira: mbl.is/minningar
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is – smella á reitinn Senda efni
til Morgunblaðsins – þá birtist val-
kosturinn Minningargreinar ásamt
frekari upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Greinar, sem berast eftir að útför
hefur farið fram, eftir tiltekinn skila-
frests eða ef útförin hefur verið gerð
í kyrrþey, eru birtar á vefnum,
www.mbl.is/minningar. Æviágrip
með þeim greinum verður birt í
blaðinu og vísað í greinar á vefnum.
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt að
senda lengri grein. Engin lengdar-
mörk eru á greinum sem birtast á
vefnum. Hægt er að senda örstutta
kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5-15
línur. Ekki er unnt að tengja við-
hengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu aðstand-
endur senda inn. Þar koma fram
upplýsingar um hvar og hvenær sá
sem fjallað er um fæddist, hvar og
hvenær hann lést og loks hvaðan og
klukkan hvað útförin fer fram.
Minningargreinar
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
INGIBJÖRG ÖGMUNDSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn
19. júní kl. 13.00.
Kristín Björg Pétursdóttir,
Halldór Stefán Pétursson, Ólöf Sigurðardóttir,
Ingibjörg Soffía Pétursdóttir Sik, Leif Sik,
Ragna Brynjarsdóttir,
ömmubörn, langömmubörn og langalangömmubörn.
✝
Eiginmaður minn,
MAGNÚS SIGURÐSSON,
Gilsbakka,
verður jarðsunginn frá Reykholtskirkju laugar-
daginn 20. júní kl. 11.00.
Jarðsett verður í Gilsbakkakirkjugarði.
Ragnheiður Kristófersdóttir.
✝
SIGURÐUR ÓLAFUR SVEINSSON,
Þorvaldseyri,
Austur-Eyjafjöllum,
sem lést á hjúkrunar- og dvalarheimilinu Kirkjuhvoli
mánudaginn 8. júní, verður jarðsunginn frá
Eyvindarhólakirkju laugardaginn 20. júní kl. 14.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hans er bent á hjúkrunar- og dvalarheimilið Kirkjuhvol.
Aðstandendur.
✝
Frændi okkar,
EIRÍKUR BJÖRGVINSSON
múrari,
Kleppsvegi 128,
Reykjavík,
er látinn.
Útför hans fer fram frá Fossvogskapellu föstu-
daginn 19. júní kl. 11.00.
Frændfólk hins látna.