Organistablaðið - 01.07.1993, Blaðsíða 4

Organistablaðið - 01.07.1993, Blaðsíða 4
verk eða ekki. Alveg fram á þennan dag hefur það löngum verið viðkvæðið hjá starfandi organistum hér, þegar við höfum verið beðnir að leika sjaldgæf verk við athafnir: ,díefurðu talað við hann Sigurð ísólfsson?“ Hann gat oftast leyst vandann, ef hann átti ekki nóturnar sjálfur, þá vissi hann um einhvern sem átti þær. Sigurður ísólfsson var einn af stofnfélögum Félags íslenskra organleikara, en það var stofnað árið 1951. Eitt af því sem félagið gekkst fyrir í árdaga var tónleikahald í þeim fáu kirkjum sem þá höfðu orgel, tónleikaröð undir nafninu „Musica sacra". Tónleikarnir í Fríkirkjunni vöktu athygli fyrir fjölbreytni og smekkvísi, m.a. hafði Sigurður æft með presti sínum, séra Þorsteini Björnssyni, nokkur verk sem þarna voru flutt. Félag íslenskra organleikara gerði Sigurð að heiðursfélaga fyrir nokkrum árum. Það kom í minn hlut að tilkynna Sigurði það fyrir félagsins hönd og boða komu mína með skjal þar uppá. „Ég verðskulda það ekki, elskan mín, ég hef ekki gert neitt fyrir þetta félag“, sagði Sigurður þá, eins fráleitt og það annars var. En þessi viðbrögð lýsa Sigurði vel, betur en margt annað. Þegar ég heimsótti þau hjón skömmu síðar, fann ég að'Sigurði þótti vænt um þann vott virðingar og þakklætis, sem við með þessu vildum sýna. Á næsta aðalfundi félagsins bað Sigurður mig að lesa upp á fundinum bréf, þar sem hann þakkaði „óverðskuldaðan heiður“ og bauð félagsmönnum aðstoð sína, ef hann á einhvem hátt gæti orðið að liði. Ég gleymi aldrei viðbrögðum fundarmanna eftir að ég hafði lesið þetta bréf. Upphrópanir kváðu við á borð við: „Alltaf jafn elskulegur" eða „blessaður öðlingurinn“. Sigurður fylgdist vel með því sem var að gerast þegar ný orgel komu. Alltaf hringdi hann í mig eftir útvarpsmessur og vildi gjarnan vita hvaða raddir orgelsins ég hefði notað við flutninginn. Mér þótti vænt um hvað hann sýndi störfum okkar yngri mannanna mikinn áhuga. Sigurður Isólfsson er farinn fyrir móðuna miklu, en við, sem á ströndinni stöndum, þökkum samfylgdina, brautryðjandastörfin, velvildina, veganestið og vináttuna, staðráðin í að láta merkið, sem hann og hans kynslóð hóf til vegs, ekki falla. Fyrir hönd Félags íslenskra organleikara, votta ég frú Rósu Ingimarsdóttur og fjölskyldu þeirra Sigurðar, dýpstu samúð. Blessuð sé minningin um Sigurð G. ísólfsson. Kjartan Sigurjónsson 4 ORGAMSTABLAÐIÐ

x

Organistablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Organistablaðið
https://timarit.is/publication/787

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.