Fréttablaðið - 24.11.2011, Blaðsíða 60
24. nóvember 2011 FIMMTUDAGUR
Engin jól án þeirra!
Þegar íslensku ostarnir eru bornir fram, einir sér,
á ostabakka eða til að kóróna matargerðina
Höfðingi
Bragðmildur hvítmygluostur
sem hefur slegið í gegn.
Gráðaostur
Tilvalinn til matargerðar.
Góður einn og sér.
Jóla-Yrja
Bragðmild og góð
eins og hún kemur
fyrir eða í matargerð.
Gullostur
Bragðmikill
hvítmygluostur,
glæsilegur
á veisluborðið.
Jóla-Brie
Á ostabakkann og með
kexi og ávöxtum.
Camembert
Einn og sér, á osta-
bakkann og í matargerð.
Stóri-Dímon
Ómissandi þegar
vanda á til veislunnar.
Jólaostakaka
með skógarberjafyllingu.
Kætir bragðlaukana
svo um munar.
Jólaosturinn 201 1
Havartiættaður
með lauk og papriku.
Blár kastali
Með ferskum ávöxtum
eða einn og sér.
Hátíðarostur
Mjúkur og bragðgóður brauðostur.
Dalahringur
Fallegur á veislubakkann.
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/S
ÍA
ms.is
Blár höfðingi
Mjúkur hvít- og blámygluostur
sem fer vel á ostabakka.
Myndlist HHHH
Móðan gráa – myndir af
Jökulsá á Fjöllum
Listasafn ASÍ
Til 11. desember. Opið þri. til
sun. frá kl. 13-17. Aðgangur
ókeypis.
Sigtryggur Bjarni finnur stöð
ugt nýja fleti á viðfangsefni
sínu, en um nokkurt skeið hefur
hann skoðað möguleika ákveð
ins myndefnis, vatnsyfirborðs.
Á síðustu árum hefur yfirborðið
orðið straumþyngra og órólegra
en í upphafi og nær krafturinn
hámarki á sýningunni sem nú
stendur yfir í Listasafni ASÍ í
safninu öllu.
Sigtryggur sýnir stór og minni
málverk, stórar vatnslitamyndir
og ljósmyndir og nálgast mynd
efnið frá mörgum hliðum. Titill
inn vísar til ákveðinnar ár, þetta
er ekki hvaða vatnsyfirborð sem
er. Inntak verkanna takmarkast
því greinilega ekki við það hverf
ula og kvika sjónræna fyrirbæri
sem málað er og myndað.
Myndefnið er því sem næst
persónugert í ánni, Jökulsá á
Fjöllum tekur á sig mynd ólgandi
náttúruvættis sem á straum
þungri ferð sinni hýsir ótal ára
og ófrýnileg andlit, Sigtrygg
ur fangar þau með því að skapa
samhverfur úr myndefni sínu.
Aðferðin er ekki ný af nálinni,
t.d. hefur Hrafnkell Sigurðsson
myndlistarmaður unnið áhuga
verðar samhverfur úr myndefni
á borð við íslenskt hraun. Hér
vinnur Sigtryggur þó markvisst
innan ramma eigin listar. Ljós
myndirnar eru sumar áhugaverð
ari en aðrar, stundum er það and
litið sem birtist sem grípur mann,
en á öðrum hreyfing vatnsins.
Á efri hæð er metnaður í stóru
málverki í tveimur hlutum á
endavegg sem nýtur sín vel. Sú
spurning vaknar hvort að skæri
liturinn á bakhliðinni sé eitthvað
sem hugsanlega tilheyri allt eins
fyrra tímabili í list Sigtryggs.
Minni málverk leitast við að
skoða og fanga vatnsyfirborðið,
sem í sjálfu sér býður líka upp á
margvíslegar hugleiðingar. Sem
slíkt er vatnsyfirborð eiginlega
ekki til, það er blekking, verð
ur til vegna endurvarps ljóss á
vatni. Litbrigðin eru óendanleg,
áferðin og línuspilið sömuleiðis.
Sigtryggur leyfir málverkinu
að lifa á striganum, sem gerir
verk hans áhugaverðari, mark
mið hans er ekki ljósmyndaraun
sæi heldur upplifun. Bæði hans
eigin upplifun sem málara, en
ekki síður upplifun áhorfand
ans sem horfir á málverk en ekki
náttúrufyrirbæri.
Þrjár stórar vatnslitamyndir
eru á sýningunni og eru nokkuð
spennandi. Enn meiri léttleiki og
dirfska gæti verið möguleg hér,
ekki síst dirfska í einfaldleika. Það
er skemmtilegt hvernig verk Sig
tryggs á þessari sýningu tengjast
ólíkum málurum, straumum og
stefnum, jafnt Kristjáni Davíðssyni
og Hring Jóhannessyni, abstrakt og
raunsæi, einnig rómantík og sagna
minnum. Ragna Sigurðardóttir
Niðurstaða: Fjölbreytt og metn-
aðarfull sýning. Sigtryggur nálgast
myndefni sitt af hugkvæmni og krafti.
List hans er aðgengileg og býður upp
á margvíslega túlkunarmöguleika og
umræðu.
Mörg andlit málverksins
MYNDEFNIÐ PERSÓNUGERT Í ÁNNI „Jökulsá á Fjöllum tekur á sig mynd ólgandi
náttúruvættis sem á straumþungri ferð sinni hýsir ótal ára og ófrýnileg andlit,” segir
gagnrýnandi Fréttablaðsins.
Fjórir rithöfundar lesa upp úr
verkum sínum á Gljúfrasteini á
sunnudaginn. Það eru þau Þor-
steinn frá Hamri sem les upp
úr Allt kom það nær, Kristín
Svava Tómasdóttir sem les úr
Skrælingjasýningunni, Guð-
mundur Andri Thorsson sem les
úr Valeyrarvalsinum og Eyþór
Árnason sem les upp úr bók-
inni Svo ég komi aftur að ágúst-
myrkrinu.
Upplesturinn hefst klukkan
fjögur en þetta er áttunda árið í
röð sem boðið verður upp á upp-
lestra rithöfunda á Gljúfrasteini
á aðventunni. Þeir verða á hverj-
um sunnudegi til jóla.
Upplestrar á
Gljúfrasteini
GLJÚFRASTEINN Boðið verður upp á
upplestra á Gljúfrasteini á aðventunni.
Bækur HHH
Lygarinn
Óttar M. Norðfjörð
Sögur útgáfa
Hver er hvurs
Vera E. Ragnarsdóttir er ein fjög
urra sem myndað hafa hóp í anda
Wikileaks til að leka fréttum af
aðdraganda hrunsins á Íslandi á
netið. Nafnlaus sögumaður í Lond
on segist luma á upplýsingum
sem valda muni borgarastyrjöld á
Íslandi, en ýjar jafnframt að því
að faðir Veru tengist málinu. For
vitni hennar vaknar og hún fer að
grúska í gömlu sakamáli sem lög
reglumaðurinn faðir hennar rann
sakaði á meðan einvígi Fischers og
Spasskys stóð yfir í Reykjavík árið
1972.
Sögusviðin eru þannig tvö í nýjustu bók Óttars M. Norðfjörð, Lygar
anum, og stokkið á milli áranna 2011 og 1972. Sakamálið frá 1972 er
sýnu áhugaverðara, enda ver Vera mun meiri tíma og orku í að graf
ast fyrir um það. Um leið er hún að berjast við að leyna ofbeldi eigin
manns síns, kenna bókmenntaáfanga í H.Í., standa í framhjáhaldi,
elda mat og ala upp börnin sín tvö. Þar að auki skreppur hún bæði til
London og Kaupmannahafnar við rannsókn málanna tveggja. Það er
aldeilis með ólíkindum hversu mikið hún kemst yfir á þessum rúmu
tveimur vikum sem sagan spannar í samtímanum.
Vera er prýðilega sköpuð persóna og það sama má segja um auka
persónur sögunnar. Þetta er „venjulegt“ fólk eins og þú og ég, en
auðvitað setja leyndarmál úr fortíðinni nútíðina úr skorðum eins og
vera ber í spennusögu. Og leikurinn í kringum „dauða höfundarins“
í bókarlok er ágætlega vel heppnaður.
Stíllinn höktir dálítið í upphafi og sagan er lengi að komast á skrið
en henni eykst ásmegin og nær tökum á lesandanum eftir því sem á
líður. Stíltilþrifum er svo sem ekki fyrir að fara, en við því er tæpast
að búast í spennusögu af þessari gerð. Styrkur sögunnar liggur fyrst
og fremst í þeim uppgötvunum sem Vera gerir um sjálfa sig og má
eiginlega segja að sakamálin séu aukaatriði.
Fléttan gengur ágætlega upp, þótt einhverjum gæti þótt hún lang
sótt, og villusporin eru hæfilega mörg til að lesandinn hafi ekki grun
um hvernig í pottinn er búið. Það á þó einkum við sakamál fortíðar
innar, hitt málið hálfpartinn rennur út í sandinn, þótt það hafi afdrifa
ríkar afleiðingar fyrir ýmsar persónur sögunnar.
Í heild er Lygarinn fínasta afþreying og bregður nógu mikið frá
formúlum glæpasagnanna til að viðhalda áhuga og ágiskunum les
andans fram á síðustu síðu.
Friðrika Benónýsdóttir
Niðurstaða: Öðruvísi spennusaga sem heldur lesandanum við efnið allt til
loka.
Börnum frá 5 ára aldri verður
boðið að spreyta sig á eigin list
sköpun eftir að hafa skoðað valin
verk á sýningunni ÞÁ OG NÚ í
fylgd Ásgerðar Júlíusdóttur, list
fræðings í Listasafni Íslands á
sunnudaginn klukkan tvö. Smiðjan
er ætluð börnum á aldrinum fimm
til níu ára en foreldrum jafnt sem
yngri og eldri systkinum er einnig
velkomið að taka þátt. Sætafjöldi
er takmarkaður en skráning fer
fram í afgreiðslu safnsins við Frí
kirkjuveg 7 og í síma 515 9600 til
föstudagsins 25. nóvember.
Listasmiðja
fyrir börn