Morgunblaðið - 11.06.2011, Blaðsíða 36
36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. JÚNÍ 2011
✝ Anna LáraGísladóttir
fæddist á Ósi í
Bolungarvík 9.
desember 1935.
Hún andaðist á
Fjórðungssjúkra-
húsinu á Ísafirði
6. júní 2011.
Foreldrar henn-
ar voru Gísli
Valdimarsson, f.
30.8. 1914, d. 20.7.
1984 og Margrét Magn-
úsdóttir, f. 22.1. 1918, d.
20.11. 1997. Börn Önnu Láru
voru þrjú, drengur andvana
fæddur, Guðrún
María, gift Hjalta
Þór, saman eiga
þau þrjú börn,
Evu Ólöfu sem á
einn dreng, Re-
bekku Lind og
Hjörnýju Eik.
Kolbrún, gift
Þrándi Jóhannesi,
saman eiga þau
tvö börn, Þorkel
Má og Söru Dögg.
Útför Önnu Láru fer fram
frá Hólskirkju í Bolungarvík í
dag, 11. júní 2011, og hefst at-
höfnin kl. 14.
Elsku amma.
Ég vil þakka þér fyrir allar
góðu stundirnar sem við áttum
saman. Þegar ég, Sara og Re-
bekka komum í heimsókn til þín
og settumst við eldhúsborðið og
fengum okkur tekex með osti og
kók að drekka. Það var alltaf til
nóg að borða að drekka hjá þér.
Við spjölluðum um hina ýmsu
hluti á meðan við borðuðum og
spiluðum, við gátum setið heil-
lengi að spila hver við aðra. Svo
eru það allir bíltúrarnir og sum-
arbústaðaferðirnar sem við fjöl-
skyldan fórum í saman.
Ég mun ávallt sakna þín og
aldrei gleyma þér, elsku amma
mín, en ég veit að núna ertu á
betri stað og þér líður vel.
Ég elska þig, amma.
Hjörný Eik Hjaltadóttir.
Elsku amma okkar.
Þú varst yndisleg í alla staði
og við hefðum ekki getað fengið
betri ömmu en þig.
Við munum aldrei gleyma öll-
um stundunum sem við eyddum
með þér, við munum alltaf muna
þegar við komum í heimsókn til
þín og það fyrsta sem þú sagðir
alltaf við okkur var: Má bjóða
þér eitthvað? Og alltaf varð te-
kex með smjöri og osti, rúsínur
og kók fyrir valinu og auðvitað
var tekið í spil með og bara allt
sem við gerðum saman og þú
gerðir fyrir okkur, allt eru þetta
yndislegar minningar sem við
munum alltaf geyma í hjörtum
okkar. En nú ert þú komin til
hinstu hvíldar og þótt það sé
sárt að missa þig frá okkur þá
vitum að þú munt alltaf gæta
okkar.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Eva Ólöf Hjaltadóttir,
Rebekka Lind Hjaltadóttir,
Þorkell Már Þrándarson
og Sara Dögg Þrándardóttir.
Anna Lára
Gísladóttir
Nokkur kveðju-
orð við leiðarlok. Þegar ég horfi
inn í mistur liðins tíma kemur svo
margt fram í hugann. Við Krist-
ján hittumst um miðjan síðasta
áratug liðinnar aldar. Það var
vetrarmorgunn, vettvangurinn
Lögreglustjóraembættið á Kefla-
víkurflugvelli. Þó ég væri kunn-
ugur þessum störfum úr öðrum
heimkynnum þá var ég þar eng-
inn heimamaður. Náinn og dag-
legur samgangur við varnarliðið á
Miðnesheiðinni setti starfsum-
hverfinu ákveðna og fasta um-
gjörð enda verða íslensk löggæsla
og útlendur heragi að mætast af
varfærni. Og það mun víst hafa
Kristján
Kristjánsson
✝ Kristján Krist-jánsson fæddist
í Höfða í Njarðvík
20. mars 1946.
Hann lést af slys-
förum á Spáni 21.
maí 2011.
Útför Kristjáns
fór fram frá Kefla-
víkurkirkju 8. júní
2011.
tekist harla vel á
rúmlega 50 ára
tímabili. Við þessar
aðstæður var gott að
geta leitað til Krist-
jáns til að átta sig
sem best á öllum að-
stæðum og setja sig
inn í málin þarna.
Hann hafði áratuga
reynslu í starfi
þarna og maðurinn
þægilegur viðmæl-
andi. Kristján var röskur meðal-
maður á hæð, samsvaraði sér vel,
fas hans hlýlegt og daglegur sam-
gangur við hann var upplífgandi í
betra lagi. Hann var mjög næmur
á umhverfi sitt, menn og málefni.
Eitt einkenni hans langar mig að
nefna hér en það var hans mikla
og sjaldgæfa frásagnargáfa.
Kristján byrjaði frásögn og var
kominn nokkuð á skrið þegar upp
kom önnur saga sem hann skaut
inn í eða sagði samhliða þeirri
fyrri. Þessum frásögnum landaði
Kristján alltaf heilum til hafnar
og kom þó ekki fram fyrr en rétt í
blálokin að aukafrásögnin reynd-
ist hafa verið ómissandi til að
dýpka skilninginn á meginmálinu.
Það tók mig smá-tíma að átta mig
á þessari frásagnarlist Kristjáns
og halda samhenginu. Ég held ég
hafi með tímanum orðið góður
hlustandi.
Kristján lauk farsælu starfi
sínu hjá Sýslumanninum á Suð-
urnesjum síðasta dag aprílmánað-
ar s.l. Þann dag áttum við stutt
samtal í húsnæði Suðurflugs á
Keflavíkurflugvelli. Framundan á
næstu dögum var ferðalag til
Spánarstranda þar sem hann og
fjölskyldan áttu sitt annað heimili
um árabil. Og nú kemur fram í
hugann augnablik fyrir árum síð-
an, það er morgunn á hásumri, í
lok síðustu aldar, vaktaskipti í að-
alhliðinu. Tólf tíma næturvakt að
ljúka kl. sex, jafnlöng dagvakt að
taka við. Þar mættumst við Krist-
ján, ekki man ég hvor okkar kom
eða fór en við ræddumst við utan
við varðskýlið og áttum orðaskipti
um hvað þessi morgunn væri nú
fallegur á Suðurnesjunum. Geisl-
ar morgunbirtunnar helltust eins
og í strengjum í gegnum hálfskýj-
aðan austurhimininn. Það heita
sólstafir. Það er birta þeirrar
náttúru sem lýsir upp minn-
inguna um Kristján Kristjánsson.
Hér í lokin er vers úr sálmi eftir
Matthías Jochumsson þar sem við
erum minnt á vonina, þakklætið
og óræð náttúruöflin:
Þú ljós, sem ávallt lýsa vildir mér,
þú logar enn,
í gegnum bárur, brim og voðasker.
nú birtir senn.
Og ég finn aftur andans fögru dyr
og engla þá, sem barn ég þekkti fyrr.
Mínar samúðarkveðjur til fjöl-
skyldu Kristjáns.
Jón Þórarinsson.
Elsku afi, það eru svo margar
minningar sem koma upp í huga
okkar. Þú hefur alltaf passað svo
vel upp á okkur og notið þess að
leiðbeina okkur í lífinu. Þegar við
bræðurnir vorum að koma í heim-
sókn frá Danmörku þá varð að
vera allt til alls fyrir okkur, ef eitt-
hvað vantaði eða eitthvað stóð til
þá var sko ekki bara nóg að fara
með afakút og kaupa t.d. nýja tak-
kaskó, heldur varð að kaupa allan
fótboltabúnaðinn.
Þú hafðir endalaust gaman af
því að segja frá og var alltaf svo
gaman að sjá þig ljóma og hlusta á
þig segja sögurnar frá því þú
varst ungur. Afi, þú varst svo
handlaginn og duglegur og gast
aldrei bara slappað af, þú þurftir
að breyta húsinu nokkrum sinn-
um, hugsa um garðinn, laga,
bæta, bletta, mála, já eða bara
pæla hvernig hægt væri að gera
betur. Svo þegar þú komst í heim-
sókn til okkar, þá fengum við sko
alveg að vita að það þyrfti að mála
betur, laga ofninn, gera og bæta.
Svo þegar þú gast ekki breytt
miklu meira í húsinu ykkar ömmu
þá fórstu að hugsa um húsið ykk-
ar á Spáni. Við vissum að þér
myndi ekki leiðast þar, því þú
varst byrjaður að breyta þar líka.
Atli Freyr hafði verið á Spáni með
ykkur í dekri og sl. haust fór Vik-
ar Logi langafastrákur í heilan
mánuð í dekurferð. Þá var að
sjálfsögðu útbúið barnaherbergi
þar, keypt sundlaug, leikföng og
fleira. Ein sameiginleg minning
sem við öll eigum er um verkfærin
hans afa, þau yngstu voru varla
farin að tala, en ef þau sáu verk-
færi þá er bara sagt „afi“. Við hin
vissum að afi átti öll verkfæri,
hann vildi alltaf lána okkur verk-
færin sín, en vildi ekki fá lánuð
verkfæri sjálfur.
Afi, hvernig getur þetta verið
svona óréttlátt, þú varst svo
spenntur að fara að hætta að
vinna og fara að njóta lífsins,
njóta góða veðursins á Spáni og
vera þar meira. Svo verður slys,
allt breytist og við sitjum og rifj-
um upp minningar um þig. Marg-
ar góðar minningar, sem við verð-
um að vera dugleg að minna hvort
annað á og munum við varðveita
þær vel í hjörtum okkar.
Kveðja frá afabörnum,
Sigurjón Rúnar,
Atli Freyr, Sara Björk
og Vikar Logi.
Elsku afi Kikki, það er erfitt að
reyna að skrifa eitthvað niður
þegar svona slys gerast.
Við erum rosalega þakklát fyr-
ir að hafa kvatt þig svona vel uppi
í flugstöð áður en þið amma Þóra
fóruð út til Spánar. Síðustu dag-
ana fyrir brottför varstu eins og
lítið barn að bíða eftir jólunum, út-
landafiðringurinn var orðinn það
mikill enda leið þér svo vel á
Spáni. Þetta skiptið var líka öðru-
vísi – þú þurftir ekki að vera kom-
inn heim fyrir einhvern ákveðinn
tíma.
Ætlaðir bara að njóta þess að
vera hættur að vinna og gera það
sem þér fannst skemmtilegast.
Við viljum þakka þér fyrir allan
tímann sem við áttum saman og
þá sérstaklega þann tíma sem þú
eyddir með barnabarnabarninu
þínu honum Vikari Loga. Það
skein alltaf af ykkur langar leiðir
þegar þið tveir voruð að smíða
saman eða leika með fjarstýrða
„veppann“. Það var alveg sama
þótt þú værir meiddur í hnénu, þá
varstu með Vikar Loga á bakinu
sem aðstoðarmanninn, sem aðal-
lega tafði fyrir þér. Svo var
skrímslið aldrei langt undan og þá
var hlaupið hratt í burtu eða pass-
að extra vel upp á matinn sinn.
Elsku afi, þær eru endalausar
minningarnar sem við geymum í
hjörtum okkar og varðveitum vel.
Við lofum að passa ömmu Þóru
vel og Vikar Logi heldur áfram að
hlýja holuna þína þegar hann gist-
ir hjá henni. Takk fyrir allt.
Sigurjón, Hrafnhildur
og Vikar Logi.
✝
Einlægar þakkir flytjum við öllum er heiðruðu
minningu föður okkar, tengdaföður, bróður
og afa,
BJARNA ÓLAFSSONAR
fyrrverandi lektors,
og sýndu okkur vináttu og samúð við fráfall
hans.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á V-3 á hjúkrunarheimilinu Grund.
Guð blessi ykkur öll.
Gunnar Bjarnason, Kristín Sverrisdóttir,
Ólafur Bjarnason,
Hallfríður Bjarnadóttir, Terje Fjermestad,
Felix Ólafsson
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu samúð og
hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns
og föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
KONRÁÐS PÁLS ÓLAFSSONAR,
Asparási 2,
Garðabæ.
Sérstakar þakkir færum við Höllu Skúla-
dóttur krabbameinslækni, starfsfólki Heimahlynningar og deildar
11E á Landspítalanum við Hringbraut.
Ingigerður St. Óskarsdóttir,
Guðjón Árni Konráðsson, Teresita Ragmat,
Jóna Ósk Konráðsdóttir, August Håkansson,
Guðmundur Kr. Konráðsson, Krittiya Huadchai,
barnabörn og langafabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
vináttu og hlýhug við andlát og útför ást-
kærrar móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
HREFNU JÚLÍUSDÓTTUR,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð
þriðjudaginn 24. maí.
Sérstakar þakkir til heimilisfólks og starfsfólks Sunnuhlíðar
í Kópavogi.
Bjarkey Magnúsdóttir,
Jóhannes Kristjánsson, Sólveig Sigurðardóttir,
Brynja Kristjánsdóttir, Örn Bergsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýnt hafa
okkur samhug, sent hlýjar kveðjur og aðstoð-
að okkur vegna andláts og útfarar ástkærrar
dóttur okkar, móður og systur,
ÞÓRU ELÍNAR ÞORVALDSDÓTTUR
frá Sauðárkróki.
Það er ómetanlegt að finna slíkan stuðning og samhug á erfiðum
tímum og einstakt að upplifa hvað margir hafa verið fúsir til að
leggja á sig bæði vinnu og fjárútlát til að létta undir með okkur.
Innilegar þakkir til þeirra fjölmörgu sem stutt hafa Jóhann Einar
í minningu móður hans.
Kristín Snorradóttir, Þorvaldur Einar Þorvaldsson,
Jóhann Einar Axelsson,
Jón Þór Þorvaldsson,
Einar Logi Þorvaldsson.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegrar eigin-
konu, móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
ÖNNU JÖRGENSDÓTTUR,
Hvammstangabraut 35,
Hvammstanga.
Ólafur Valdimarsson,
Valdimar Ólafsson, Hlédís Þorbjörnsdóttir,
Jörundur Ólafsson, Jan Ólafsson,
Lára Ágústa Ólafsdóttir, Jóhannes Sigfússon,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför okkar ástkæru
INGIBJARGAR SIGVALDADÓTTUR
frá Svanshóli.
Starfsfólki Heilbrigðisstofnunarinnar Hólma-
vík eru færðar bestu þakkir fyrir góða
umönnun.
Sigurrós Gunnarsdóttir,
Ingimundur Ingimundarson, Ragnheiður E. Jónsdóttir,
Pétur Ingimundarson, Margrét Ingadóttir,
Svanur Ingimundarson, Anna Inga Grímsdóttir,
Ólafur Ingimundarson, Hallfríður Sigurðardóttir.
✝
Einlægar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð, hlýju og vinarhug við
andlát og útför elskulegs sonar okkar, bróður,
barnabarns, frænda og vinar,
ALBERTS KARLS SIGURÐSSONAR,
Tunguvegi 7,
Njarðvík.
Margrét Sanders, Sigurður Guðnason,
Sigríður Sigurðardóttir,
Sylvía Sigurðardóttir, Guðni Róbertsson,
Sigríður Sigurjónsdóttir, Guðni Sigurðsson,
Kolbrún Jóna Færseth
og aðrir ættingjar og vinir.
Legsteinar og fylgihlutir
MOSAIK Hamarshöfða 4 110 Rvk
sími 587 1960 www.mosaik.is
• Mikið úrval
• Yfir 40 ára reynsla
• Sendum myndalista