Nýtt Helgafell - 01.06.1956, Blaðsíða 16

HANNES PÉTURSSON:
Nú siturðu einn því úti
er sumarsins glaða veizla
og regnið drýpur við dyr;
SVO en runnar og lyng hafa misst
, . sitt rauða vín yfir allt;
kemur vetur —
það floir um borð og bekki
sem blóð og það hverfur ekki
unz hann sem hér hefur gist
oftar og lengur en allir
sumarsins prúðbúnu gestir
kemur og breiðir sitt bjarta
brakandi þurra lín
alls staðar þar sem rennur
runna og blóma vín.
Þú situr hér aleinn síðan
seinasta lóan flaug
í suðurótt burt með söng
og sumarsins himin í augum.
Ástarljóð
Ég er vínið og þú ert hinn granni stafur,
ég er víntréð, unnusti minn.
Ég hef vafizt um arma þína og fætur,
fléttazt heilt sumar um líkama þinn.
Ég var ungt vín og súrt, en skjól þitt var gott.
Nú er haust
og safi minn er sætur.
j