Morgunblaðið - 18.02.2012, Blaðsíða 33

um daginn og veginn enda var
hann góður vinur, hlýr og elsku-
legur.
Veistu ef þú vin átt
þann er þú vel trúir
og vilt þú af honum gott geta.
Geði skaltu við þann blanda
og gjöfum skipta,
fara að finna oft.
(Úr Hávamálum)
Elsku vinur, elsku afi. Ég
sakna þín sárt.
Bryndís Bjarnadóttir.
Mágur minn og vinur hefur
kvatt þennan heim. Allan sinn
aldur bjó hann á Norðfirði. Hann
og Sibba systir giftust og stofn-
uðu sér heimili fyrir meira en
hálfri öld. Lengst bjuggu þau á
Hlíðargötu 15. Þaðan er margs að
minnast úr skemmtilegum at-
burðum í lífi fjölskyldunnar. Á
enga atburði er þó hallað þó að
maður nefni spilamennsku á jól-
um við pabba og Árna Dan og
brúðkaupsveislu í tilefni giftingar
Gyðu og Jóa þegar dansað var
„jenka“ um allt húsið og næsta
nágrenni.
Sibba og Hjörtur áttu barna-
láni að fagna og börnin urðu þrjú.
Bjarni sonur Sibbu og uppeldis-
sonur Hjartar frá eins árs aldri,
Gyða María og Lára. Flottir
krakkar sem staðið hafa sig vel í
lífinu og barnabörnin orðin sjö og
langömmu- og langafabörnin tvö.
Augasteinar Hjartar og Sibbu.
Ævistarf Hjartar var sjó-
mennska. Fyrst vann hann hjá
öðrum en endaði sjómennskuna á
eigin bát, Gylli. Hjörtur hætti til
sjós og seldi kvótann og ætlaði að
eiga ljúft ævikvöld með Sibbu
sinni. Það varð nú styttra en efni
stóðu til. Þau Sibba voru á leið yf-
ir gangbraut úti á Gran Canary
hinn 10. febrúar 2005 er ekið var
á Sibbu og hún lést samstundis.
Auðvitað komst Hjörtur aldrei
yfir þann mikla missi sem hann
varð þá fyrir, en honum tókst á
ótrúlegan hátt að lifa með sorg-
inni. Hann fór suður til krakk-
anna á öllum stórhátíðum og til
að vera viðstaddur merkisatburði
í fjölskyldunum. Hjörtur var
vinamargur og skyldmennin hér
eystra mörg þannig að hann
skorti ekki félagsskap og hér fyr-
ir austan vildi hann helst vera.
Hjörtur var heldur heilsulítill
síðustu árin en í fyrra hrakaði
heilsu hans verulega. Dvaldi
hann á sjúkrahúsinu nokkrum
sinnum um lengri eða skemmri
tíma. Hjörtur var ekki það veikur
að hann gæti dvalið á sjúkrahús-
inu en ekki nógu hress til að búa
heima hjá sér. Allt var fullt á
hjúkrunardeildinni á Norðfirði
og því varð úr að Hjörtur fékk
pláss í Hulduhlíð á Eskifirði. Þar
undi Hjörtur sér ekki þrátt fyrir
mjög góða umönnun sem hann
fékk þar. Hann vildi dvelja á
Norðfirði á þeim stað sem hann
hafði búið allan sinn aldur. Varð
því úr að Hjörtur fór aftur á
sjúkrahúsið. Loks þegar losnaði
pláss fyrir Hjört á hjúkrunar-
deildinni á Norðfirði hafði heilsu
hans hrakað það mikið að þangað
komst hann aldrei. Hjörtur átti
vart orð til að lýsa því hversu vel
var um hann hugsað á sjúkrahús-
inu og hafi allt starfsfólk þar æv-
inlega þakkir fyrir það. Þó að
mikið sé skorið niður virðist
starfsfólkið endalaust geta gefið
sjúklingum þann tíma sem þarf.
Saga Hjartar minnir okkur á
að í heilbrigðismálum verðum við
að halda vöku okkar. Fyrir utan
að standa vörð um og efla okkar
ágæta Fjórðungssjúkrahús þarf
að fjölga hjúkrunarrýmum á
Austurlandi. Og síðast en ekki
síst þarf að gera íbúunum kleift
að búa heima hjá sér eins lengi og
mögulegt er. Í þessum málum
verða sveitarstjórnarmenn okkar
að vera í öflugri forystu.
Hjört mág minn og vin kveð ég
með söknuði. Síðustu rúm fimm-
tíu árin hefur hann verið hluti af
mínu lífi. Við vorum sammála í
pólitík, í kvótamálum, og héldum
báðir með Man. Utd, þannig að
við höfðum ekki mikið til að deila
um en nóg til að tala um. Að
ógleymdri kartöfluræktinni í
plastkerunum fyrir utan stofu-
gluggann á Bakkabakkanum sem
Hjörtur stundaði sl. þrjú ár.
Guðmundur Bjarnason.
Elsku frændi, þá ertu horfinn
á braut og líklegast búinn að hitta
hana frænku eftir sjö ára aðskiln-
að. Mikið hlýtur að vera gaman
hjá ykkur. Ég er eitthvað svo
langt í burtu og finnst svo leitt að
geta ekki kvatt þig á þann hátt
sem ég hefði viljað en svona er líf-
ið, ekki alltaf eins og maður vill
hafa það. Maður þarf því að ein-
beita sér að því að lifa lífinu lif-
andi og sáttur með það sem mað-
ur hefur og á. Ég á t.d. fullt af
fallegum og skemmtilegum
minningum um þig sem hafa litað
líf mitt og sl. daga hafa þessar
minningar skotið hratt upp koll-
inum. Toppurinn var samt þegar
ég fékk að fara með þér í róður á
Gylli NK 49 þegar ég var um 14
ára gömul. Það sem gerir þetta
svo eftirminnilegt er að ég man
nánast ekkert eftir túrnum þar
sem frænka lét mig taka sjóveiki-
töflu fyrir brottför, bara til ör-
yggis en hún gerði það að verkum
að ég hélt varla augunum opnum
og lá megnið af tímanum afvelta
inni í lúkar. Minningabrotin eru
þegar ég vingsaðist um bátinn og
reyndi af veikum mætti að hjálpa
til, hálfþvoglumælt og ekki til
stórræðanna. En mikið var ég
samt stolt þegar við komum hlað-
in fiski að landi og ég búin að öðl-
ast mína fyrstu reynslu sem sjó-
maður og ekki þá síðustu. Flestar
minningarnar ætla ég svo bara að
geyma með sjálfri mér og brosa
reglulega að þegar ég hugsa til
þín.
Ég var svo ótrúlega heppin að
hitta þig þrisvar sinnum á sl. ári
og í öll skiptin varstu á toppi til-
verunnar þó svo að topparnir
væru misháir. Við skáluðum í af-
mæli hjá pabba og sungum svo og
skáluðum aftur kvöldið eftir á
þorrablóti. Þú afrekaðir að koma
í afmælisveislu okkar Gunna í
byrjun ágúst þar sem þú sast eins
og herforingi, skálaðir og spjall-
aðir við alla þrátt fyrir að veik-
indin þín væru farin að taka tölu-
verðan toll. Ég reiknaði varla
með að hitta þig um áramótin
þegar við kíktum til Íslands í
heimsókn en hvað gerist, þú
toppar sjálfan þig og leikur á als
oddi þann tíma sem við stoppum.
Mikið var ég glöð að hafa getað
spjallað við þig, haldið í höndina á
þér og fengið að heyra að húm-
orinn þinn var ekki einu sinni far-
inn. Ég kom og kvaddi þig 4. jan-
úar, vitandi innst inni að ég væri
að kveðja í síðasta sinn en það
breytir ekki sársaukanum og
söknuðinum sem kemur þegar
kallið kemur.
Hér er ein lítil Sigurbjörg Ósk
sem er búin að gráta mikið yfir
því að frændi sé dáinn. Það
skrýtna var að hún var óhugg-
andi kvöldið áður en þú kvaddir
við vissum ekki hvers vegna. Hún
hefur alltaf talað um þig og hugs-
að til þín þrátt fyrir mikla fjar-
lægð en þú hefur sennilega heill-
að hana svona upp úr skónum
þegar þú réttir henni hákarlsbit-
ann þegar hún var 9 mánaða
gömul. Það er alltaf erfitt að út-
skýra þetta með dauðann fyrir
börnum en við kveikjum á kerti,
látum lítinn fallegan engil vaka
yfir þér og huggum okkur við fal-
legar minningar.
Elsku frændi, nú líður þér von-
andi vel, með henni frænku sem
ég sakna enn svo mikið. Ég verð
með í anda í dag og kem svo og
legg blóm hjá þér í sumar.
Hrönn Hjálmarsdóttir.
„Hver var að deyja?“
„Hann Hjörtur gamli dó í
nótt.“
Ég var á leið á vinnustaðinn í
birtingu að flagga fyrir nýja
glæsilega skipinu sem var að
bætast í flota Norðfirðinga en
fáninn fór aðeins í hálfa stöng.
Nú renni ég huganum til baka.
Hjörtur frændi minn var nokkr-
um árum eldri en ég en í bernsku
man ég ekki mikið af honum að
segja nema það var altalað að
hann væri flinkur á skíðum. En á
unglingsárunum lágu leiðir okkar
saman. Hann varð fljótlega tog-
arasjómaður og snemma stýri-
maður. Við vorum samskipa
nokkur ár og að því bjó ég alla tíð.
Hjörtur var netamaður af guðs
náð og tóvinna, splæsingar og
hvers konar önnur sjómannsstörf
léku í höndum hans. Hann var
glaðsinna, jákvæður og eljusam-
ur. Sem stýrimanni farnaðist
honum vel. Góður stjórnandi og
gekk vel að halda mönnum að
verki. Enda ætlaðist hann aldrei
til neins sem hann lagði ekki á
sjálfan sig ef því var að skipta.
Hjörtur vildi hafa reglu á hlut-
unum, allt var á sínum stað og í
góðu lagi; vasahnífurinn, veiðar-
færin og báturinn. Honum leið
illa ef þetta var ekki í toppstandi.
Og svo kom Gyllir. Í hartnær 30
ár reri hann til fiskjar á eigin
báti, Gylli NK 49. Gyllir var æv-
inlega snurfusaður og skíandi
þótt margur sporðurinn kæmi
þar um borð. Hjörtur ásamt
þremur eða fjórum öðrum trillu-
sjómönnum gerði sér góða að-
stöðu utan við Tröllanes. Lítil
bryggja og beitningaskúrar voru
ómissandi. Hjörtur kvæntist
ungur Sigurbjörgu Bjarnadóttur,
eða Sibbu eins og hún var kölluð.
Hún fórst í bílslysi suður á Kan-
aríeyjum fyrir sjö árum. Okkur
fannst Hjörtur aldrei ná sínu
fyrra flugi eftir þann missi. Þau
Sibba voru nánir vinir okkar
hjóna og við áttum margar glaðar
stundir saman. Hjörtur kom sér
alls staðar vel. Hann átti vináttu,
traust og virðingu trillukarla hér
í bænum sem og annarra. Fyrir
okkur hjónum var hann alltaf
sami hrausti glaði vinurinn. En
því er ekki að leyna að síðustu
mánuðina varð Hjörtur gamall
maður. Heilsan hvarf og hann
átti ekki góða síðustu mánuði.
Hjörtur „gamli“ var bara gamall í
örfáa mánuði, annars síungur. Og
þannig viljum við minnast hans.
Við hjónin vottum börnum
hans og barnabörnum samúð.
Megi minning Hjartar lifa og
verða öðrum til eftirbreytni.
Magni og Sigríður.
MINNINGAR 33
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. FEBRÚAR 2012
MOSAIK Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík
sími 587 1960 • www.mosaik.is
Legsteinar og fylgihlutir
Í tilefni af 60 ára starfsafmæli okkar bjóðum
við fría uppsetningu á höfuðborgarsvæðinu og
fría pökkun á legsteinum sem fara út á land
Mikið úrval - Vönduð vinna - Gott verð
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HALLDÓR FANNAR
tannlæknir,
Háteigsvegi 20,
Reykjavík,
varð bráðkvaddur á heimili sínu miðviku-
daginn 15. febrúar.
Útför fer fram frá Hallgrímskirkju föstudaginn 24. febrúar
kl. 15.00.
Soffía D. Halldórsdóttir, Daði Friðriksson,
Halla D. Halldórsdóttir, Bjarni Adolfsson,
Halldór Fannar Halldórsson,
Róbert Fannar Halldórsson
og barnabörn.
✝
Elskuleg dóttir okkar, systir, mágkona og
frænka,
ANNA S. VILHJÁLMSDÓTTIR,
Ásgarði 143,
Reykjavík,
lést á heimili sínu laugardaginn 11. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju
fimmtudaginn 23. febrúar kl. 15.00.
Ásta Kristjánsdóttir, Hákon Torfason,
Sigrún Erla Vilhjálmsdóttir, Hallgrímur Ingólfsson,
Hákon Hallgrímsson, Hrefna Guðmundsdóttir,
Unnur Hallgrímsdóttir,
Þór Hallgrímsson, Sandra Heimisdóttir.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, systir, amma og langamma,
ÁSTA BJARNADÓTTIR
sjúkraliði,
Strikinu 2,
Garðabæ,
sem lést á líknardeild Landspítalans í Kópa-
vogi sunnudaginn 12. febrúar, verður jarðsungin frá Árbæjar-
kirkju í Reykjavík þriðjudaginn 21. febrúar kl. 15.00.
Guðmundur Þorsteinsson,
Bjarni Guðmundsson,
Ólína Guðmundsdóttir, Halldór Kr. Júlíusson,
Elísabet Hanna Guðmundsdóttir, Skúli Hartmannsson,
Sigurlaug Guðmundsdóttir, Martin Sökjer,
Sverrir Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓNÍNA S. EINARSDÓTTIR,
Norðurbrún 1,
sem lést föstudaginn 10. febrúar, verður
jarðsungin frá Háteigskirkju þriðjudaginn
21. febrúar kl. 15.00.
Guðgeir Einarsson, Sjöfn Stefánsdóttir,
Sólrún Einarsdóttir,
Sigrún Einarsdóttir, Hallur Kristvinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Frændi minn,
VALTÝR SIGURÐSSON
frá Seli,
A-Landeyjum,
Ljósheimum 11,
Reykjavík,
lést laugardaginn 28. janúar.
Útför hefur farið fram í kyrrþey.
Sérstakar þakkir fær Kristín og starfsfólk á Skjóli fyrir góða
umönnun.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sverrir Kristjánsson.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
BALDUR G. BJARNASEN
flugvélstjóri,
lést á heimili sínu sunnudaginn 12. febrúar.
Útför hans fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
mánudaginn 20. febrúar kl. 15.00.
Þórdís Baldursdóttir, Gísli Guðmundsson,
Óskar Baldursson, Sigrún Birgisdóttir,
Sigtryggur Baldursson, Sigrún Hrafnsdóttir,
Guðjón Þór Baldursson
og fjölskyldur.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
ÍRIS JÓNSDÓTTIR,
Arnartanga 35,
Mosfellsbæ,
sem lést laugardaginn 11. febrúar, verður
jarðsungin frá Lágafellskirkju mánudaginn
20. febrúar kl. 13.00.
Kristján Þór Valdimarsson,
Hrafnhildur Gísladóttir,
Ósk Kristjánsdóttir,
Lúðvík Aron Kristjánsson, Lis Ruth Klörudóttir
og barnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
VILFRÍÐUR GUÐNADÓTTIR,
Sólvangsvegi 1,
Hafnarfirði,
lést á Landspítalanum í Fossvogi fimmtu-
daginn 16. febrúar.
Guðvarður Elíasson,
Hulda Guðvarðardóttir, Björn Guðmundsson,
Elías Guðvarðarson,
barnabörn og barnabarnabörn.