Dagblaðið Vísir - DV - 13.06.2008, Blaðsíða 36

föstudagur 13. júní 200836 Menning DV
Project:
Iceland
Bókin Project: Iceland er
nýkomin út hjá Forlaginu. Hún
er sköpunarverk íslensk-enska
ljósmyndarans og stílistans
Charlie Strand sem flutti til Ís-
lands frá London fyrir tæpum
þremur árum með það mark-
mið að gera bók sem sýndi það
sem er að gerast á sviði sköpun-
ar á Íslandi, einkum í tónlist,
myndlist og tísku. Verkefnið
hefur síðan þróast og vaxið
stöðugt og náð til yfir fimmtíu
hljómsveita, myndlistarmanna
og tískuhönnuða sem höfund-
urinn hefur kynnst og heillast
af. Geisladiskur fylgir bókinni
til að gefa lesendum betri mynd
af tónlistarmönnunum sem
sýndir eru í bókinni.
Sjötta verðlaunaafhending Grímunnar fer fram í kvöld:
Grímurnar settar upp
Gríman, Íslensku leiklistarverð-
launin, verða veitt í sjötta sinn við
hátíðlega athöfn á Stóra sviði Þjóð-
leikhússins í kvöld. Veitt verða verð-
laun í sextán flokkum sviðslista, auk
áhorfendaverðlauna. Jafnframt verða
heiðursverðlaun Leiklistarsambands
Íslands veitt þeim sviðslistamanni
sem skilað hefur mikilvægu og fram-
úrskarandi ævistarfi.
Uppfærsla Þjóðleikhússins á
Ívanov í leikstjórn Baltasars Korm-
áks fékk flestar tilnefningar, eða tíu,
þegar þær voru tilkynntar fyrir rétt-
um mánuði. Þar á meðal er sýning-
in tilnefnd í flokknum sýning árs-
ins en aðrar tilnefndar í þeim flokki
eru Brák í Landnámssetrinu í Borg-
arnesi, Dubbeldusch hjá Leikfélagi
Akureyrar, Fool 4 Love leikfélagsins
Silfurtunglið sem sett var upp í Aust-
urbæ og Hamskiptin sem sett voru
upp bæði í Lyric Hammersmith og
Þjóðleikhúsinu.
Athöfnin verður í beinni útsend-
ingu í Ríkissjónvarpinu. Undirbún-
ingur hefur staðið yfir alla vikuna á
sviðinu, en yfir tvö hundruð manns
koma að undirbúningi og sviðsetn-
ingu athafnarinnar og hafa aldrei
verið fleiri. Sú nýbreytni er í ár að
hljómsveit verður á sviðinu sem mun
sjá um að skemmta gestum. Kynnar
eru leikararnir Guðjón Davíð Karls-
son og Jóhannes Haukur Jóhannes-
son.
Útsendingin hefst klukkan 20.55,
eða strax að loknum leik Hollend-
inga og Frakka á EM.
Warren Buff-
ett aðferðin
Bókin Warren Buffett að-
ferðin eftir
Robert G.
Hagstrom
er komin út
á íslensku.
Buffett er rík-
asti maður
veraldar og
hefur verið
með ríkustu
mönnum
heimsins
um áratuga skeið. Hann hefur
efnast vegna fjárfestinga og hef-
ur alltaf sagt að hver sem er geti
gert það sem hann geri. Í Warr-
en Buffett aðferðinni er kafað í
þaula ofan í fjárfestingarheim-
speki Spámannsins frá Omaha,
eins og hann hefur verið kall-
aður. Gylfi Magnússon, dósent í
fjármálum í viðskiptadeild Há-
skóla Íslands, ritar inngang við
íslenska útgáfu bókarinnar og
Már Wolfgang Mixa, sérfræð-
ingur hjá Icebank, ritar formála.
Loforð í kilju
Verðlaunabókin Loforðið
eftir Hrund Þórsdóttur er nú
komin út í kilju. Bókin var valin
besta sagan í samkeppninni um
íslensku barnabókaverðlaunin á
síðasta ári. Að mati dómnefndar
lýsir hún á einstakan hátt þeim
tilfinningum
sem bærast
með ellefu
ára stelpu
sem verður
fyrir því að
missa bestu
vinkonu
sína. Sagt er
frá vináttu
stelpnanna,
áfallinu og
söknuðinum, og síðast en ekki
síst litla skrýtna lyklinum og lof-
orðinu sem Ásta gefur vinkonu
sinni og sver við leynistaðinn að
standa við.
Þorvaldur Davíð situr á efri hæð
Priksins þegar blaðamaður mæt-
ir þangað, nokkrum mínútum eftir
umrædda tímasetningu stefnumóts-
ins. Þorvaldur er reyndar ekki einn
því dökkhærður maður situr á móti
honum, og hefur nýlokið við að rétta
honum einhverjar tölulegar stað-
reyndir á blaði. Leikarinn áttar sig
ekki alveg á þessari undarlegu byrjun
á því sem hann hélt að ætti að vera
blaðaviðtal. Í ljós kemur að dökk-
hærði maðurinn hafði farið manna-
villt. Hann átti stefnumót við annan
mann á Prikinu, einhvern Davíð en
ekki Þorvald Davíð.
Eftir að greitt hafði verið úr mis-
skilningnum, hláturinn að þessu
allsúrrealíska atviki var afstaðinn og
dökkhærði maðurinn farinn að finna
Davíð, innir blaðamaður Þorvald eft-
ir því hvernig fyrsti veturinn við Julli-
ard-skólann hafi verið.
Þrettán tíma vinnudagur
„Veturinn var rosalega krefjandi,“
segir Þorvaldur. „En hann var líka
mjög lærdómsríkur og skemmtileg-
ur. Ég fann það þegar ég var að leika
í Killer Joe fyrir norðan á dögunum,
skömmu eftir að ég kom heim, að
það sem ég hafði verið að læra yfir
veturinn var strax farið að skila sér.
Þegar maður er að læra er það svo
„intensíft“, það er svo mikið að gera,
að maður veit stundum ekki alveg
hvað maður er að meðtaka í tímum,
enda er það ekki gott að vera allt of
meðvitaður.“
Vinnudagurinn er langur hjá
Þorvaldi í náminu - yfirleitt þrettán
klukkutímar, frá níu á morgnana til
tíu á kvöldin með klukkutíma pásu
til að borða. „Svo þegar maður kem-
ur heim á kvöldin fer maður beint í
að lesa textann sinn og glósa. Og af
því að ég er sá eini í bekknum sem
hefur ekki ensku fyrir móðurmál þarf
ég að „walk the extra mile“, eins og
þeir segja. Það er ekkert grín að leika
á öðru tungumáli. Og þar sem það er
stór hluti af tjáningu leikarans þarf
ég auðvitað að leggja mikla áherslu á
að ná góðum tökum á málinu. Leik-
listardeildin í Juilliard hefur ein-
ungis tvisvar áður, að ég held, tekið
inn nemendur sem ekki nota ensku
sem fyrsta tungumál. Það sýnir, að
ég held, fyrst og fremst hversu mik-
ils þeir meta þann hluta í tjáningu
leikarans. Það er ekkert létt að leika
á öðru tungumáli og það var nú frek-
ar óþægilegt í byrjun en svo vand-
ist þetta og verður alltaf eðlilegra og
eðlilegra fyrir mér.”
Miklu betri en
ímyndunaraflið náði utan um
Þorvaldur segist hafa feng-
ið einkatíma í talkennslu og hljóð-
fræði, enda leggi skólinn upp með
að nemendur nái ákveðnum skiln-
ingi á tungumálinu. „Á fyrsta árinu
er farið ítarlega í hljóðfræði þar sem
maður stendur með lítinn spegil fyr-
ir framan munninn og lærir hvernig
á að mynda réttu hljóðin svo maður
tali rétta ensku, eða „standard amer-
ican“,“ segir Þorvaldur og skiptir um
leið yfir í hreim sem hvaða Kani gæti
verið stoltur af. „Þetta er ákveðin am-
eríska sem fáir nota í daglegu máli,
heldur meira svona Shakespeare-
ameríska. Kaninn leggur líka rosa-
lega upp úr því að þú getir talað með
mismunandi hreimum. Þá er best að
kunna þessa svokölluðu réttu ensku
því út frá henni þarftu einungis að
breyta nokkrum hljóðum, og þá ertu
allt í einu orðinn karakter frá Bronx
eða kúreki úr Villta Vestrinu.“
Þorvaldur hafði gert sér óljósar
hugmyndir um hvernig Julliard-skól-
inn og námið væri. „Ég fór í rauninni
svolítið „blankó“ út í þetta. Ég vissi
ekki mikið um skólann, fyrir utan að
þetta væri frábær skóli. En um leið
og þeir vilja fá þig í skólann veita þeir
þér allar þær upplýsingar sem þú
vilt og reyna að svara öllum þínum
spurningum.“
Þorvaldur þekkti engan sem
hafði verið í leiklistardeild Julliard,
eðlilega, verandi eini Íslendingur-
inn sem numið hefur við deildina.
En hann þekkti á hinn bóginn lítil-
lega Víking Heiðar Ólafsson píanó-
leikara sem hefur verið við nám við
tónlistardeild skólans undanfarin ár.
Víkingur gat þó skiljanlega lítið frætt
hann um leiklistardeildina. „En skól-
inn reyndist svo miklu betri en ég
hefði nokkurn tímann getað ímynd-
að mér.“
„Er ég að verða brjálaður?“
Námið er fjögur ár. Sautján nem-
endur eru með Þorvaldi í bekk en
einn hætti í vetur af persónulegum
ástæðum. Þorvaldur segir alltaf eitt-
hvað um það að nemendur hætti,
annaðhvort af persónulegum ástæð-
um eða vegna þess að þeir gefast
upp. Námið sé enda afar erfitt. Ætli
hann hafi einhvern tímann hugsað
um að hætta vegna álags?
„Ég hugsaði aldrei „nú er ég hætt-
ur“. Til þess er ég of þakklátur fyrir
þetta tækifæri að fá að læra við skól-
ann. En ég hugsaði stundum „er ég
að verða brjálaður?“ Þú getur ímynd-
að þér, að vera að læra aðalhlutverk-
ið í Pétri Gaut eða hlutverk sjötíu og
fimm ára gamals Suðurríkjamanns
seint um kvöld eða nótt, eftir lang-
an dag. Þú ert að leggja gríðarlega á
þig og ferð að hugsa „Vó, hver er ég?
Hvað er að gerast?“ Daginn eftir er ég
mjög ánægður því á svona stundum
veit ég að ég er að læra. Þegar þetta er
sem erfiðast lærirðu mest. Ég hef lent
í mörgum svona mómentum, sem
betur fer,“ segir Þorvaldur og bætir
við aðspurður að hann hafi margoft
vakað heilu næturnar til að mastera
eitthvert verkefni eða hlutverk.
Menning
Hýr á brá Benedikt Erlingsson fékk
þrjár grímustyttur í fyrra.
einn í stór-
bor inni
Þorvaldur Davíð Kristjánsson er fyrsti Ís-
lendingurinn sem fær inngöngu í leiklist-
ardeild Julliard-listaskólans í New York.
Hann hefur nú lokið fyrsta vetrinum og er í
sumarfríi á Íslandi. Þorvaldur situr þó svo
sannarlega ekki auðum höndum því hann
er með leikrit í burðarliðnum sem byggist
að nokkru leyti á Njálu, eins og hann sagði
Kristjáni Hrafni Guðmundssyni frá. And-
vökunætur, ofurálag og ástæður þess að
Þorvaldur hætti í Leiklistarskólanum hér
heima ber einnig góma.
d
V-
M
Yn
d
Á
sg
Ei
r
leiklist