Dagblaðið Vísir - DV - 13.06.2008, Blaðsíða 60

föstudagur 13. júní 200860 Helgarblað DV
Sakamál Hass upp í reyk Kveikt verður í tvö hundruð þrjátíu og sex tonnum af hassi í afgan-istan á næstu dögum. umrætt hass fannst nið-urgrafið í Kandahar og var fundurinn sá stærsti í sögu landsins. Hætt er við að mörgum hass-neytendum þyki þarna illa farið með góða vöru. afganistan er stærsti ópíumframleiðandi í heimi og tekjur þar af stór hluti efnahags landsins.
umsjón: Kolbeinn Þorsteinsson kolbeinn@dv.is
Vildi geta
dáið oftar
„Ég vildi óska að ég gæti
dáið oftar,“ voru síðustu orð
Karls Eugene Chamberlain
sem tekinn var af lífi í Texas í
vikunni sem leið. Chamberlain
var dæmdur til dauða fyrir að
hafa nauðgað og myrt Feliciu
Prechtl í Dallas 1991 og með
aftöku hans er lokið níu mán-
aða hléi á aftökum í Texas.
„Við erum hér samankom-
in til að heiðra minningu Fel-
iciu Prechtl og fagna dauða
mínum,“ sagði hinn dauða-
dæmdi og þakkaði síðan syni
fórnarlambs síns fyrir að vera
viðstaddur aftökuna. Örfáum
andartökum síðar var Chamb-
erlain úrskurðaður látinn.
Tilbúna eiginkonan
Tatjana grét af gleði þegar erfðaskráin var lesin, en hún var ekki lengi í paradís.
Hún er í grjótinu og ástmaðurinn í felum og hafa þau bæði upplifað að allt er í heim-
inum hverfult.
Um tíu ára skeið eyddi lýtalæknir-
inn Franz Gsell frá Nürnberg stór-
um hluta frítíma síns til að fram-
kvæma aðgerðir á sinni útvöldu.
Hin útvalda, Tatjana, var tuttugu
og eins árs þegar hún hitti verðandi
eiginmann sinn, sem þá var sex-
tíu og sex ára, og á tíu árum lagðist
hún tuttugu sinnum undir hnífinn
vegna fegrunaraðgerða. Nú er hún
ákærð fyrir að hafa leigt tvo leigu-
morðingja til að koma eiginmanni
sínum fyrir kattarnef.
Þegar Franz og Tatjana hittust
var hún grá og tilkomulítil skrif-
stofumús og blásnauð í þokka-
bót. En þegar Franz hafði farið um
hana höndum varð hún ómissandi
í flestum veislum í Suður-Þýska-
landi. En þróun sambands þeirra
og lyktir gætu allt eins verið fengin
úr sápuóperu.
Lúxuslíf Tatjönu
Tatjana vandist miklu dekri
samhliða því sem fegurð hennar
jókst í réttu hlutfalli við skurðað-
gerðir ektamanns hennar. Aðgerð-
irnar sem Franz framkvæmdi á
Tatjönu voru af öllum toga; brjósta-
aðgerðir, aðgerðir á baki, nefi, aug-
um og kviði og hefðu kostað hverja
aðra konu háar fjárhæðir. En hún
varð fegurri og fegurri og Franz
fékk að njóta ávaxtanna í samfé-
lagi hinna ríku í Nürnberg. Tatj-
ana hafði ótakmarkaðan aðgang að
verslunum og keypti tískufatnað,
skartgripi og bíla eins og líf henn-
ar lægi við. Þýsk tískublöð kepptust
við að birta myndir af henni og taka
viðtöl þar sem hún tíundaði fegurð
sína og auð.
En Franz, sem var vel við aldur
þegar þau kynntust, yngdist ekki
með árunum. Gráu hárunum fjölg-
aði á hinum sjötíu og sex ára lækni
og með þeim styrktist sá ásetning-
ur Tatjönu að finna sér annan föru-
naut. Og fyrir valinu varð Helmut
Becker, Bíla-Becker, og hann var
„aðeins“ sextugur.
Gjaldþrot ástmannsins
Tatjana gat engan veginn séð
fyrir það reiðarslag sem átti eftir að
dynja á henni. Örfáum dögum eftir
að hún yfirgaf Franz varð bílaum-
boð Beckers lýst gjaldþrota. Þrátt
fyrir áfallið hélt Tatjana andliti. „Við
elskum hvort annað, og við hefjum
nýtt líf á Marbella,“ sagði hin rúm-
lega þrítuga fegurðardís. En lánar-
drottnar Beckers sátu um fé hans og
áður en langt um leið þurftu turtil-
dúfurnar að láta sér nægja tveggja
herbergja íbúð og gamla Opel-bif-
reið. Enn gátu þau þó greitt reikn-
ingana því Tatjana tók í tíma og
ótíma kreditkort eiginmannsins til
handargagns.
Um jólin voru tveir kostir í stöð-
unni að mati Franz Gsell. Sá fyrri
var að konan sneri til síns heima
í Nürnberg, sá síðari var að hún
héldi sínum rauðu nöglum sem
lengst frá bankareikningi hans.
Í janúar varð Franz fyrir árás á
heimili sínu. Hann var limlestur
með öxi og höfðu ódæðismenn-
irnir innbú hússins á brott með sér.
Þetta átti að líkjast innbroti. Franz
Gsell lá í dái um tíma, en andaðist
26. mars. Fráfall hans var ekkjunni
mikill harmdauði og hún grét svo
maskarinn rann niður kinnarnar
– þegar erfðaskráin var opinberuð.
Hún myndi erfa um tólf milljarða.
„Vandamál mín heyra sögunni til,“
sagði hún við þýska fjölmiðla.
paradísarmissir
Vandamál Tatjönu voru ekki
úr sögunni. Lögreglunni tókst að
hafa upp á innbrotsþjófunum sem
játuðu á sig morðið á Franz Gsell
og upplýstu að þeir hefðu ver-
ið ráðnir af Bíla-Becker. Fyrr en
varði beindust augu lögreglunnar
að Tatjönu, og endaði hin fyrrum
glaða ekkja brátt á bak við lás og
slá. Bíla-Becker er í felum á Marb-
ella og enn sem komið er hefur
þýsku lögreglunni ekki tekist að
fá hann framseldan, en hætt er
við að fegurð Tatjönu fölni í grjót-
inu, og hver veit nema henni hefði
farnast betur sem grárri, tilkomu-
lítilli skrifstofumús.
Fráfall hans var ekkj-
unni mikill harm-
dauði og hún grét
svo maskarinn rann
niður kinnarnar –
þegar erfðaskráin
var opinberuð.
Tatjana Gsell með
Christian marek (t.v) og
ferfried von Hohenzollern
prinsi þegar allt lék í lyndi.
Brúðgumi í Lille í Frakklandi krafðist ógildingar hjónabands síns:
Brúðurin ekki jómfrú
Dómstóll í Lille í Frakklandi hefur ógilt
hjónaband vegna þess að í ljós kom að brúður-
in var ekki hrein mey á brúðkaupsnóttina. Úr-
skurðurinn hefur vakið hörð viðbrögð og telja
margir að hann sé vatn á millu öfgafullra músl-
íma, enda var um að ræða múslímskan karl og
konu. Eftir annars hátíðlega athöfn í samfé-
lagi múslíma þar í borg neyddist sneyptur faðir
brúðarinnar til að hverfa til síns heima.
Brúðguminn varð æfur þegar sannleikurinn
rann upp fyrir honum og krafðist þess að hjóna-
bandið yrði ógilt og rétturinn var sammála hon-
um. Dómarinn taldi víst að brúðgumanum hefði
ekki verið sagður allur sannleikurinn um vænt-
anlega ektakvinnu hans í aðdraganda giftingar-
innar og þar af leiðandi ekki verið fullnægt þeim
skilyrðum sem ráðahagurinn átti að byggjast á.
Stjórnmálamenn á hvort tveggja vinstri og
hægri væng eru skeknir og dómnum hefur verið
lýst sem skrefi aftur á bak. Dómarinn lætur sig
slík ummæli litlu varða. Að mati hans er hjóna-
band nokkurs konar samningur og sem slíkt er
ekkert því til fyrirstöðu að ógilda það, ef „varan“
stenst ekki þær kröfur sem óskað er.
Fyrir giftingu var konunni lýst sem „ógiftri
og æruverðugri“. Dómarinn taldi yfir allan vafa
hafið að tilvist meyjarhafts hafi verið afgerandi í
ákvörðun brúðgumans um hjónaband.
Aðstoðarformaður ráðs múslíma í Nord-
Pas-de-Calais, Abdelkader Assouedj, sagði að
íslam gerði ekki kröfu um að brúðir væru hrein-
ar meyjar, en „hjónaband getur ekki verið byggt
á lygum“. Að hans mati hefur málið ekkert með
trúarbrögð að gera.
Stúlknamorð
skekja smábæ
Lögreglan í Oklahoma í
Bandaríkjunum leitaði log-
andi ljósi að morðingja tveggja
vinstúlkna. Vinstúlkurnar,
Skyla Whitaker, ellefu ára, og
Taylor Paschal-Placker, þrettán
ára, höfðu verið á leið heim til
Taylor þegar óþekktur ódæð-
ismaður skaut þær mörgum
skotum.
Ekkert benti til að þær
hefðu sætt kynferðislegu of-
beldi og telur lögreglan að
morðinginn hafi haft sérstaka
ástæðu til að myrða nákvæm-
lega þessar tvær stúlkur. Lög-
reglan hefur vísbendingar og
telur tímaspursmál hvenær
morðinginn finnst og nýtur
samvinnu Alríkislögreglunnar
við rannsókn málsins.
Slapp með
skrekkinn
Hjarta fransks karlmanns
hafði ekki slegið í einn og
hálfan klukkutíma þrátt fyrir
ítrekaðar tilraunir lækna til að
koma því af stað. Karlmaður-
inn, fjörutíu og fimm ára, hafði
fengið hjartaáfall og þar sem
hann var annars í þokkalegu
ástandi var ákveðið að fjar-
lægja líffæri hans svo þau yrðu
öðru fólki til bjargar.
Þegar læknarnir voru í óða
önn að undirbúa sig fyrir brott-
nám líffæranna tók maður-
inn skyndilega andköf og eðli
málsins samkvæmt var fallið
frá fyrri ráðagerðum. Maður-
inn er nú í fullu fjöri.
dV-mynd getty
kona með blæju ekki sú
sem um ræðir í greininni.