Morgunblaðið - 14.02.2015, Blaðsíða 34
34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 14. FEBRÚAR 2015
✝ Erla DalrósGísladóttir
fæddist á Bakka í
Tálknafirði 4. apríl
1938. Hún lést á
Landspítalanum
Fossvogi 5. febr-
úar 2015.
Foreldrar henn-
ar voru Lovísa
Magnúsdóttir, hús-
móðir og verka-
kona, f. 1914 í
Innstu-Tungu í Tálknafirði, d.
1993, og Gísli Kristján Jónsson,
sjómaður og útgerðarmaður, f.
1912 í Krossadal í Tálknafirði,
d. 1983. Systkini Erlu eru
Magndís, f. 1932, d. 1993, Jón
Óli, f. 1934, Svala, f. 1939, og
Jón Björn, f. 1946. Uppeld-
issystir og föðursystir er
Maggý Björg f. 1935.
Erla ólst upp á Bakka til
átta ára aldurs og síðan á Pat-
reksfirði. Erla starfaði á
sjúkrahúsi Patreksfjarðar uns
hún stofnaði fjölskyldu ásamt
eiginmanni sínum Birgi Breið-
fjörð Péturssyni, skipstjóra og
húsasmið, f. í Reykjavík 31.12.
1934, d. 17.12. 1998. Foreldrar
hans voru Hanna Jónsdóttir
verkakona, f. 1904 á Galtará í
Reykhólasveit, d. 1983, og Pét-
ur Jón Sigurðsson skipstjóri, f.
1893 á Meiribakka í Skálavík,
d. 1939. Erla og Birgir gengu í
hjónaband árið 1959. Þau eign-
uðust sjö börn, 13 barnabörn,
fjögur barnabarnabörn og tvö
Tristan Breiðfjörð. Hjördís
Hera, f. 20. september 1990. 7)
Hlynur Freyr, stýrimaður og
húsasmiður, f. 7. mars 1969,
eiginkona Stefanía Arnardóttir
hjúkrunarfræðingur. Dætur:
Sigríður Stefanía, f. 12. apríl
1991, sonur Tindur Sören.
Hildur Lovísa, f. 17. mars 1998.
Þegar Erla hóf störf utan
heimilisins vann hún við ræst-
ingar í Grunnskóla Patreks-
fjarðar, síðan við fiskvinnslu
og netagerð og einnig á hót-
elinu í Flókalundi og á leik-
skólanum á Patreksfirði. Árið
1985 þegar fjölskyldan flutti til
Reykjavíkur hóf Erla fram-
haldsskólanám og síðan í
Sjúkraliðaskóla Íslands. Með-
fram námi vann hún í eldhúsi
Kópavogshælisins. Eftir út-
skrift starfaði Erla sem sjúkra-
liði, fyrst á Landakotsspítala,
síðan á slysadeildinni í Foss-
vogi og síðast á krabbameins-
deild Landspítalans og á líkn-
ardeildinni í Kópavogi. Erla
starfaði í þágu Alþýðu-
sambands Vestfjarða, bæði sem
fulltrúi á þingum Alþýðu-
sambandsins og sem trún-
aðarmaður í sinni heimabyggð,
hún sat í barnaverndarráði,
var félagi í slysavarna- og
kvenfélaginu á Patreksfirði.
Hjónin sungu bæði í mörg ár í
Kirkjukór Patreksfjarðar. Í
Reykjavík var Erla virkur fé-
lagi í átthagafélagi Vestur-
byggðar og var í stjórn og for-
maður kvennadeildar
Barðstrendingafélagsins. Hún
átti sæti í stjórn félags eldri
borgara í Reykjavík.
Útför Erlu fer fram frá Há-
teigskirkju í dag, 14. febrúar
2015, og hefst athöfnin kl. 13.
fósturbarnabörn.
1) Lovísa, jarð-
fræðingur og leið-
sögumaður, f. 23.
september 1955.
Börn Ellen, f.
1991, og Daníel, f.
1993. 2) Hanna
Ingibjörg, svæf-
ingahjúkr-
unarfræðingur, f.
31. júlí 1956, eig-
inmaður Guð-
mundur Jónasson bygg-
ingaverkfræðingur. Synir
Jónas, f. 1992, og Patrekur
Gísli, f. 1997. 3) Pétur, skip-
stjóri, f. 18. desember 1959,
eiginkona María Aðalbjarn-
ardóttir verslunarmaður. Synir
Birgir Björn, f. 1986, og
Bjarki, f. 1988. 4) Gísli Krist-
ján, rafvirki, f. 27. maí 1961,
sambýliskona Elín Eva Lúð-
víksdóttir laganemi. Börn
Gísla: Erla, f. 19. janúar 1984,
sambýlismaður Ólafur Freyr
Frímannsson, sonur Óskar
Gísli. Arnór, f. 4. ágúst 1985.
Börn Birta Líf og Erpur. Krist-
ján Helgi, f. 8. ágúst 1996.
Börn Elínar Evu: Bjarni, f.
1987, og Selma, f. 1994. 5)
Ágústa Hera, f. 30. mars 1962,
d. 16. febrúar 1963. 6) Ágústa
Hera, bankastarfsmaður og
innanhússhönnuður, f. 19. sept-
ember 1963, eiginmaður Hauk-
ur Már Sigurðsson sjómaður,
d. 2012. Börn: Stefán Breið-
fjörð, f. 8. janúar 1986, sonur
Elsku besta mamma mín, nú
er komið að kveðjustund. Það er
óendanlega sárt til þess að
hugsa að við eigum ekki aftur
eftir að sinna saman þessu dag-
lega stússi eða halda út í heim
til að kanna nýjar slóðir. Allt
tekur enda og eftir situr tóma-
rúmið sem ég sé ekki að verði í
fljótu bragði fyllt. Fallin er í
valinn stórbrotin kona sem lagði
endalausa rækt við öll sín hlut-
verk sem hún gegndi í gegnum
tíðina, sem dóttir, eiginkona,
móðir, amma, langamma, systir,
frænka, sjúkraliði, samstarfs-
maður, félagsmálatröll, vinur og
sálusorgari. Öllum þessum hlut-
verkum gengur hún mamma
mín nú frá með miklum glæsi-
brag. Handverkið hennar og
hönnun svífur yfir vötnum á
heimilum flestra afkomenda og
það á eftir að ylja okkur um
hjartarætur um ókomna tíð. Allt
frá því að kynni okkar mömmu
hófust fyrir rúmum 58 árum
höfum við vitað sterkt hvor af
annarri og þreyð þorrann og
góuna saman. Fyrsti dagurinn
gaf tóninn um hvers væri að
vænta af 18 ára tveggja barna
móður sem fæddi mikinn fyr-
irbura með fylgjulosi og asa-
blæðingum á heimili foreldra
sinna. Hún mamma kláraði það
allt saman með dyggri aðstoð 22
ára föður sem safnaði saman
heilli skipshöfn til blóðgjafar. Já
hún kláraði þetta með glæsibrag
hún mamma. Það gerði hún líka
þegar öll hin börnin komu hvert
af öðru. Tuttugu og fimm ára
fimm barna móðir stóð hún
frammi fyrir erfiðustu upplifun
lífsins, að missa sitt fimmta
barn, litlu dótturina, eftir tíu
mánaða barning við að koma
henni til heilsu og enn bættust
tvö börn við. Heimilið okkar var
mjög gestkvæmt og alltaf var
pláss fyrir einn í viðbót. Einmitt
þá naut hún mamma sín best.
Henni leið ekki vel í einverunni.
Hún naut þess að ferðast, upp-
lifa, kanna og auðga líf sitt með
almennri þekkingu um menn og
málefni. Hún ferðaðist mjög
mikið og eignaðist góða ferða-
félaga að pabba gengnum sem
var mikil blessun fyrir hana.
Alltaf til í allt, að hrinda af stað
mörg hundruð manna bæjarhá-
tíð með engum fyrirvara, taka
þátt í maraþoni, skella sér á
Esjuna eða boxæfingu, svo eitt-
hvað sé nefnt, þótti nú ekkert
tiltökumál.
Fimmtíu og átta ár, hlýjan
hennar, ráðsnilld og einstök
sjálfsfórn, prakkaraskapurinn,
glettnin en jafnframt djúp vænt-
umþykja og þörf til að sýna um-
hyggju er það sem upp úr
stendur. Ég hef oft fyllst stolti
þegar nafn mömmu hefur borið
á góma í viðræðum við fyrrver-
andi samstarfsfélaga hennar eða
skjólstæðinga. Hlýjan, ósérhlífn-
in og væntumþykjan hafa verið
rauði þráðurinn í þeirri um-
ræðu. Mamma valdi sér ævistarf
af hugsjóninni einni. Veraldleg
gæði voru ekki það sem hún
sóttist eftir. Mamma gekk að
hverju verki með því hugarfari
að alltaf væri til lausn. Að gef-
ast upp var engin lausn. Því
miður var þér ekki gefið að
leysa þessa síðustu hindrun sem
þú mættir elsku mamma mín.
Það er huggun harmi gegn að
hugsa til endurfunda með pabba
og litlu systur ásamt öllum hin-
um.
Hvíl í friði elsku mamma mín
og einn minn besti félagi. Það
hafa verið mikil forréttindi að
eiga þig að sem móður og ömmu
drengjanna minna. Hafðu hjart-
ans þökk fyrir allt og allt. Þín er
sárt saknað.
Þín dóttir,
Hanna Ingibjörg.
Mamma.
Þungt er mér um hjarta að
fara að skrifa minningargrein
um mömmu. Það er svo mikið
að segja og erfitt að velja hvað
eigi að segja. Er ég hugsa til
mömmu þá er ekki annað hægt
en að hafa pabba með.
Heimilið sem ég ólst upp á
þar sem alltaf var hugsað um að
hafa það notalegt og mikil fjöl-
skyldutengsl. Á mínum uppvaxt-
arárum átti ég alltaf rosalega
flotta kjóla og annan fatnað sem
mamma saumaði. Hvort sem
hún saumaði upp úr kjólum af
eldri systrum mínum eða nýju
efni. Ég var prinsessan sem átti
365 kjóla eins og hún sagði oft
sjálf.
Foreldrar mínir kenndu mér
mikið af því handverki sem ég
kann í dag; hvort sem er í
saumaskap eða gera upp íbúðir,
skiptir ekki máli. En þau tóku
það ávallt fram, að ekki ætti að
byrja á neinu verkefni, hvort
sem það væri í leik eða starfi,
nema leggja sig hundrað pró-
sent fram, annars væri bara
miklu betra að sleppa því. Þau
hvöttu mann alltaf áfram í því
sem maður tók sér fyrir hendur.
Þegar mamma kom í heim-
sókn til mín byrjaði hún að
labba um og skoða. Mamma var
alltaf stolt og ánægð með það
sem ég var að gera. Kom stund-
um með innskot til úrbóta ef
henni fannst eitthvað vanta, en
dugleg var hún að hrósa og sýna
því áhuga sem ég var búin að
gera eða með eitthvað í vinnslu.
Lýsingarnar voru „þetta er nú
ægilega huggulegt“ eða „ægi-
lega smart“.
Í dag er ég mjög mótuð af
báðum foreldrum mínum að
hugsa í lausnum. Hvort sem það
er í leik eða í starfi og er ég
þeim báðum þakklát fyrir allt
það sem þau kenndu mér og
höfðu þessu sterku áhrif á mig.
Mamma hafði mikinn áhuga á
fólkinu sínu og sýndi alltaf
mikla umhyggju. Í hverju sím-
tali eða þegar það var hist var
byrjað að spyrja út í alla í fjöl-
skyldunni minni og þá sem voru
í kringum mig. Fátt gladdi hana
meira en þegar hún fékk fréttir
af því sem barnabörnin voru að
gera og hvað þeim gekk vel.
Hún var dugleg að hrósa þeim
og tók þátt í gleði þeirra. Fylgd-
ist vel með þeim og vildi alltaf
fá nýjustu fréttir.
Mér verður mikið hugsað til
þegar við fórum saman vestur á
Patró í brúkaup eitt sumarið og
skreyttum það saman. Þessa
ferð sagði mamma mér margar
sögur á leiðinni um staði og fólk.
Ég er svo þakklát fyrir þessa
ferð því ég hef getað komið
þessum sögum áfram til
barnanna minna þegar við höf-
um farið ferðir vestur saman og
hafa þau haft mjög gaman af að
ferðast þessa leið og fá að heyra
þessar sögur.
Ferðir í Bakkafjöru vestur í
Tálknafirði voru yndislegar og
áttum við alltaf yndislegan tíma
þar, hvort sem við fórum að ná
okkur í skreytingarefni eða bara
til að hafa það notalegt. Hún var
búin að spyrja mig hvort við
gætum ekki farið núna í sumar
því hana langaði svo að sjá fjör-
una sína einu sinni enn. Næst
þegar ég fer vestur og í Bakka-
fjöru verður elsku mamma svo
sannarlega með mér.
Það er eitthvað svo skrýtið að
hugsa til þess að geta ekki
hringt oftar eða farið til mömmu
til að fagna sigrum í lífinu og
segja frá skemmtilegum uppá-
komum.
Móðir mín kenndi mér margt
af því sem ég kann í dag.
En hún kenndi mér ekki
hvernig ég á að lifa án hennar.
Þín dóttir
Ágústa Hera.
Elsku Erla.
Ég sendi þér kæra kveðju
Nú komin er lífsins nótt
Þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt
Þó svíði sorg mitt hjarta
Þá sælt er að vita af því
Þú laus ert úr veikinda viðjum
Þín veröld er björt á ný
Ég þakka þau ár sem ég átti
Þá auðnu að hafa þig hér
Og það er svo margs að minnast
Svo margt sem um hug minn fer
Þó þú sért horfinn úr heim
ég hitti þig ekki um hríð
Þin minning er ljós sem lífi
Og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Þín tengdadóttir,
María.
Amma Erla var ein sú
ævintýragjarnasta manneskja
sem ég þekkti. Alltaf þegar ég
talaði við hana þá var hún að
fara að prufa eitthvað nýtt,
hvort sem það var að fara að
ferðast eitthvað eða æfa eitt-
hvað, en hún var mjög viljug að
láta sér detta alls konar hluti í
hug.
Að hún færi frá okkur var ég
ekki tilbúin fyrir. Hún átti eftir
að upplifa svo marga skemmti-
lega áfanga með mér. Hvort
sem það var mitt fyrsta barn
eða gifting, þar sem að hún vildi
ekkert annað en að ég myndi
setja upp hringana.
Afi Birgir og amma Erla eru
loksins sameinuð og veit ég að
afi hefur tekið svo vel á móti
rósinni sinni og huggar það mig
að hún sé í góðum höndum.
Ég mun sakna hennar óg-
urlega en veit að hún verður
með mér í hverju skrefi sem ég
tek.
Ef það var eitthvað sem
amma Erla kenndi mér þá var
það að gefast aldrei upp og allt-
af gera mitt besta. Hún hafði
svo mikla trú á okkur barna-
börnunum og hvað sem við tók-
um okkur fyrir hendur var hún
á fremsta bekk að hvetja okkur
áfram. Hún verður þar áfram
hvort sem við sjáum hana eða
ekki. Mun sakna hennar þegar
við förum vestur á Patreksfjörð
þar sem henni þótti best að vera
en hún verður ávallt með okkur
í anda.
Ég er stolt af því að hafa átt
hana fyrir ömmu mína og að
geta sagt að Erla amma hafi
verið amman mín.
Hvíldu í friði elsku besta
amma mín, ég elska þig og
sakna þín.
Þín
Hjördís Hera.
Kæra ungfrú amma, líka
þekkt sem drottningin í kast-
alanum.
Ég get ekki lýst því hvað það
er ömurlegt að missa einn af
mínum helstu skemmtikröftum
úr sýningunni.
Oft þegar skrifað er um fólk í
svona greinum er skrifað undir
rós og forðast að minnast á allt
Erla Dalrós
Gísladóttir
ÞAR SEM FAGMENNSKAN
RÆÐUR
Blómaverkstæði Binna | Skólavörðustíg 12 | Sími: 5613030
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GUÐJÓN HARALDSSON
blikksmíðameistari,
Hörðukór 1,
Kópavogi,
er látinn.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
.
Ingibjörg Högnadóttir
Katrín Björk Guðjónsdóttir Sæmundur Árni Tómasson
Berglind Dögg Guðjónsdóttir Guðmundur Gunnarsson
og barnabörn.
Ástkær faðir minn, tengdafaðir, afi og
langafi,
HERMANN KRISTBERG
SIGURJÓNSSON
vélstjóri frá Norður-Bár,
lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands
Akranesi þriðjudaginn 10. febrúar.
Útför hans fer fram frá Grundarfjarðarkirkju laugardaginn
21. febrúar kl. 13.
.
Linda Hermannsdóttir, Þór Geirsson,
Guðný Jóna Þórsdóttir, Sigurður Samúelsson,
Hermann Geir Þórsson, Freydís Bjarnadóttir,
Þóra Lind Þórsdóttir, Ingólfur Jónsson
og langafabörn.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
BALDVIN ÓLAFSSON,
fyrrverandi útibússtjóri í Höepfner,
lést á dvalarheimilinu Hlíð föstudaginn
6. febrúar.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 20. febrúar
kl. 13.30.
.
Ólafur Haukur Baldvinsson, Sigrún Jónsdóttir,
Elsa Baldvinsdóttir, Jón Arnar Pálmason,
Hilmar Baldvinsson, Emilía Jarþr. Einarsdóttir,
afa- og langafabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
RAGNHEIÐUR Ó. GUÐMUNDSDÓTTIR,
lést miðvikudaginn 11. febrúar á
hjúkrunarheimilinu Ási í Hveragerði.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
.
Þóroddur Þórarinsson,
Guðm. Helgi Þórarinsson, María Hlíðberg Óskarsdóttir,
Kristján Theodórsson, Pála María Árnadóttir,
Soffía Theodórsdóttir, Sveinbjörn Sveinbjörnsson,
Hálfdán Theodórsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HALLDÓRA ÁSTDÍS
GUÐMUNDSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir þriðjudaginn
10. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Laugarneskirkju
föstudaginn 20. febrúar kl. 13.
.
Þórhalla Björk Magnúsdóttir, Eggert Eggertsson,
Hafdís Magnea Magnúsdóttir, Bragi Ingimarsson,
Erna Bára Magnúsdóttir, Ásgeir Bragason,
barnabörn og langömmubörn.