Þjóðmál - 01.12.2013, Blaðsíða 42

Þjóðmál VETUR 2013 41
Ameríku, eru komin út á ystu nöf með
fyrsta viðauka stjórnarskrár sinnar, þ .e . þann
hluta sem fjallar um trúfrelsi, tjáningarfrelsi,
prentfrelsi og frelsi til samkomuhalds . Allt
þetta frelsi á nú undir högg að sækja . Trúaðir,
sérstaklega hinir kristnu, finna illilega fyrir
þessu . Símar blaðamanna eru hleraðir og
opinberar eftirlitssveitir gera húsleitir heima
hjá þeim . Jafnframt tíðkast að þeim sé
hótað refsidómum leitist þeir við að rækja
eftirlitshlutverk sitt gagnvart valdhöfunum .
Dauðaleit er gerð að Litlu símamönnunum
sem greina fréttamönnum frá ólöglegu
athæfi stjórnvalda . Lífstíðarfangelsi, ef ekki
dauðadómur getur legið við . Efst á lista
þeirra eftirlýstu er nú tölvunördinn Edward
Snowden . Hver kannast ekki við sögu
hans? Orðanotkun, sem þekkst hefur um
aldir, er bannfærð detti í einhvern að hún
stangist á við rétthugsunina . Svertingjar eru
nú allir „Afrískir-Ameríkanar“, þótt aldrei
hafi þeir til Afríku komið en aðeins brugðið
sér þangað í innkaupaferð frá Svíþjóð . Að
nefna húðlit er vísun á kynþáttahatur eins
og stuðningsmenn ruðningsliðs höfuð-
borgar landsins, The Washington Redskins,
hafa komist að . En þeir berjast nú fyrir því
að fá að halda 80 ára nafni liðsins gegn stór-
skotaliðsárásum hinna rétthugsandi . En
staðan er vonlaus og ættu þeir að íhuga að
taka frekar upp viðskeytið Red Herr ings
(Smjör klípurnar), sem myndi endur spegla
ólíkt betur stjórnmálaástandið í höfuð-
borg inni . Lengst úti í horni eru þó þeir
sem kunna ekki skil á nýjasta orðbragðinu
um þá sem eitt sinn voru bara sælir með að
vera hýrir . Þeir eru nú í verulega vondum
málum . Kynhneigð, hverju nafni sem hún
nefnist, nema auðvitað gagnkynhneigð, skal
nú upphafin og öll afbrigði jafngild ef ekki
ofgild . Vilji menn ræða það frekar dugar
ekkert minna en að ávarpa alla hersinguna
til sögunnar í senn og að amerískum sið,
stytta í upphafsstafi . Nú skulu þeir heita
LGBT* sem er ógnvænlegur tungubrjótur
fyrir þá sem aðeins hafa lagt stund á nám í
hinum germönsku greinum indó evrópskra
tungumála . Gagnkynhneigðir eru hins veg-
ar úti í kuldanum enda uppfylla þeir ekki
inngönguskilyrði klúbbsins .
Mikill meirihluti Bandaríkjamanna lítur ekki aðeins á stjórnarskrána
sem lög landsins heldur einnig sem ósnert-
an legan sáttmála sem stendur vörð um
helg ustu réttindi þeirra . Frelsið . En hvernig
má það þá vera að þessi aðför að fyrsta
viðaukanum banni hermönnum landsins
að stinga biblíunni undir koddann hjá sér?
Hvar er þá trúfrelsið? Og hvað mega þeir
segja sem ásakaðir eru um hatursáróður
fyrir að taka sér í munn orðið „ólöglegur“ og
skeyta því við orðið innflytjandi, þegar allir
vita að hinn umræddi kom ólög lega inn í
* Lesbian, Gay, Bisexual og Transsexual .
Þ að er ekki bara í Evrópu sem aðförin að tjáningar frelsinu
er komin í hágír . Á Íslandi er
þessi kúgun hugans komin vel á
veg, þótt ekki nái hún því háflugi
sem sjá má t .d . í Bandaríkjunum .
Háborg tján ingarfrelsisins, sjálf
Bandaríki Norður-Ameríku, eru
komin út á ystu nöf með fyrsta
viðauka stjórnarskrár sinnar,
þ .e . þann hluta sem fjallar um
trúfrelsi, tjáningarfrelsi, prentfrelsi
og frelsi til samkomuhalds . Allt
þetta frelsi á nú undir högg að
sækja .