Stjarnan - 01.03.1919, Blaðsíða 1

0 5 8 3 fi
þegai’ forfeður vorir, allra manna fyrstir, átta-
vitalausir og án sjóbréfa, iögðu iit á liið mikla
reginhaf, könnuðu ókunna stigu og urðu frægir
fyrir ferðir sínar, létu þeir stjörnurnar segja sér
til vegar; því aldrei yfirgefa þær brautirnar, sem
skaparinn vísaði þeim á. ])ær eru þess vegna
sannsöglar.
Eins og liinar miklu hetjur fornaldarinnar
lögðu út á hið ókannaða djúp, án þess að vita
hvað þeim mundi mæta, þannig er mannkynið á
þessum tímum að leggja af stað inn á nýja og
ókunna stigu. Viðfangsefni “Stjörnunnar”
verður aðallega að gefa mönnum sannar og óhlut-
drægar skýringar á rás viðburðanna.
Eins og sagt er um vitringana, sem voru á leið
til Bethlehem: “Er þeir sáu stjörnuna, glöddust
þeir harla mjög,” þannig hefir “Stjarnan” einnig
fagnaðarboðskap til lesenda sinna. Núna á
þessum tímum þegar sorgin hefir smeygt sér inn
á svo mörg heimili og lamað marga, er einmitt
þörf á þess konar huggun. “Stjarnan” hefir boð-
skap til þín, kæri vinur!
Fyrsta hefti, 1919.
>££oásbókasipN
VerS 20c.
j