Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2013, Blaðsíða 29

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2013, Blaðsíða 29
B r ó ð i r m i n n L j ó n s h j a r t a 4 0 á r a TMM 2013 · 3 29 þeim tilfinningum sem hann vekur, og sá sögumaður er níu ára drengur. Galdurinn er ekki síst í því fólginn að þessi drengur skilur atburði og aðstæður sínum sérstæða skilningi. Þegar Snúður fær að heyra í fyrsta sinn af svikaranum í Þyrnirósadal og að bréfdúfan Víólanta hafi verið skotin niður bregst hann þannig við: Mér fannst það ægilegt að nokkur gæti fengið sig til þess að skjóta niður dúfu sem kæmi fljúgandi svo hvít og saklaus, jafnvel þótt hún bæri leynileg skilaboð. (56) Í gegnum frásögn drengsins fær lesandinn iðulega aðra sýn á atburði en hann. Að hluta stafar þetta af því að Snúður er ekki enn reiðubúinn að horfast í augu við erfiðleikana og hætturnar. Fyrsta morguninn ræða bræðurnir um lífið í Kirsuberjadal þar sem lifnaðarhættir eru einfaldir, auðveldir og góðir, og Jónatan ýjar að því að lífið sé ekki eins gott annars staðar í Nangijala. En sú heppni að við höfðum þá einmitt lent hingað. Einmitt hingað í Kirsuberjadal þar sem lífið var svo einfalt og auðvelt eins og Jónatan sagði. Það gat ekki verið einfaldara og auðveldara og skemmtilegra en til dæmis nú á slíkum morgni. Fyrst vaknar maður í eldhúsinu sínu af því að sólin skín inn um gluggann og fuglarnir kvaka af gleði í trjánum fyrir utan og maður sér Jónatan ganga svo hljóðlega um og bera fram brauð og mjólk á borðið fyrir mann og þegar maður er búinn að borða þá fer maður og gefur kanínunum sínum og kembir hestinum sínum. Og svo fer maður í reiðtúr, ójá, í reiðtúr og grasið er döggvað, það bara glitrar og tindrar alls staðar og býflugur og hunangsflugur suða um í kirsuberjablómunum og hesturinn þenur sig á harðastökki og maður er næstum alls ekki hræddur. Hugsa sér, maður er ekki einu sinni hræddur við að allt í einu sé þessu öllu lokið eins og yfirleitt gerist um allt sem er gott og skemmtilegt. Ekki í Nangijala! Að minnsta kosti ekki hér í Kirsuberjadal. (36–37) Lesandinn skynjar hér ógn sem sögumaður er enn ófær um að meðtaka. Þegar Snúður síðan neyðist til að takast á við ógnirnar og hættuna er hann engin sögu-hetja eins og almennt gerist í ævintýrasögum af þessu tagi og ævintýrunum sjálfum. Hann er bara lítill og hræddur níu ára strákur. Samt á hann stóran þátt í að frelsa Þyrnirósadal undan harðstjóranum Þengli. Vegna þess að bróðir hans elskar hann, treystir á hann og þarf á honum að halda og vegna þess að það er sitthvað sem maður verður að gera. Annars er maður ekki manneskja heldur lítið skítseiði. Um leið dreymir hann um fyrstu daga þeirra bræðra í Nangijala þegar þeir skemmtu sér saman og þurftu ekki að vera svo sterkir og kjarkmiklir (203). Ævintýraheimurinn er hér ekki flótti frá raunveruleikanum heldur eiga sér þar líka stað ævintýri sem ættu ekki að vera leyfileg, með skelfingu, dauða og endalausri sorg. Náttúran og illskan Í Elsku Míó minn engist náttúran undir valdi hins illa, en myndar blómstrandi umgerð hins fagra lífs sem er höfundi þóknanlegt. Ævintýralegt
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.