Tíminn - 08.01.1919, Blaðsíða 4

8
TIMINN
Beztu þakkir fyrir alla samúð við mig og fyrir þann vinarhug og
sæmd er sýnd heflr verið minningn mannsins mins, Gests Einarssonar á
Hæli, nú við andiát hans og útför.
Margrét Gísladóttir
Aðferðin er þessi:
Eanpa vín á Spáni og fá það
lieim með saltskipi. Fara ekki í
neinar felnr með það. Láta lög-
reglnna innsigla. Brjóta innsigli
lögreglnnnar. Flytja vínið á land
og selja fyrir of fjár. Ef lögregl-
an kemst að því á eftir, þá mnn-
ar minstu að borga svo sem íimm
af linndraði af söluverðinn í sekt.
Til samanburðar má minna á
það sem kom fyrir nýlega á Wille-
moes í New York.
Tveir af skipverjum urðu þar
uppvísir að því að brjóta áfengis-
löggjöf Bandaríkjanna.
Brotin voru mjög lítil. Engu að
síður lá við sjálft að sökudólg-
arnir yrðu kyrsettir og fengju ekki
að fara heim með skipinu. Þeir
urðu að setja 1000 dollara trygg-
ingu til þess að fá að sleppa i
bili. Þó er um fyrsta brot að ræða
og það sáralítið. — Venjulegar
sektir fyrir fyrsta brot eru vestra
mörg þúsund dollarar og við í-
trekun brots margra ára fangelsi,
eða t. d. hjá veitingamönnum að
allar eignir þeirra eru gerðar upp-
tækar og þeir sviftir veitingaleyfi.
En hér á íslandi er það í sum-
um tilfellum örnggnr gróðavegnr
að brjóta landslögin þótt npp
kornist.
Þessi óskiljanlega vægð við
smyglarana verður þeim beinlínis
hin mesta hvöt til þess að virða
landslögin að vettugi, að iðka það
að græða á því að brjóta islenzk
lög, græða á því jafnvel þótt það
verði uppvíst.
Annað dæmi má nefna. Skip-
stjórinn á »Er. Berg« játar að
hann haíi ætlað að smygla í land
96 flöskum af áfengi. Verð áfeng-
isins, þegar búið hefði verið að
smygla því á land mun óhœtt að
reikna 1920 kr., en innkaupsverð
á Spárii 192 kr. Bœjarfógetinn i
Reykjavik sektar skipstjórann um
200 kr. Munurinn þó sá á fyrra
dæminu að ekki tókst að smygla
áíenginu á land og það var gert
upptækt. En sektarupphæðin er
jafn hlægilega lítil fyrir þvi.
Sú bardagaaðferð andbanninga
að sporna við því að bannlögin
væru svo úr garði gerð sem vera
á, hefir orðið þeim heilladrýgst
um að fá vín ólöglega á land.
Lágu sektarákvæðin í lögunum eru
verk andbanninga.
En hvaða vit er í því af hálfu
dómaranna að halda sektunum
niður við lágmark þegar það er
alkunnugt hversu stórkostlegan
gróða er um að ræða af smyglun-
inni, þegar það er alkunnugt að
sektirnar eru ekki nema lág hund-
raðstala af gróðanum.
Með þessu lagi er beinlínis verið
að hlaða undir þá menn sem vilja
lögin afnumin og gefa smyglurun-
um hvatningu sem brjóta lögin.
Því skal hér með opinberlega
skoíið til landsstjórnarinnar
hvort hún mnni láta þetta við-
gangast áfram. l*að er skorað á
Gri'óðavegur.
Frá því var skýrt í síðasta
blaði að skipstjórinn á »VaIdimar
Tornoe« sem hingað kom frá
Spáni gaf upp að allmikið áfengi
væri í skipinu, þar á meðal 10
kútar af koníakki. Var vinið inn-
siglað af lögreglunni, eins og lög
gera ráð fyrir. Síðan fór lögreglan
að grenslasl eftir hvort alt væri
með kyrrurn kjörum og var þá
einn kúturinn horfinn, en á 7 kúta
var kominn sjór fyrir áfengið.
Varð ekki uppvíst hver valdur var
að verkinu, en skipstjóri ber
ábyrgð á því. Fyrir þelta tvöfalda
lagabrot
að smj'gla svo miklu víni á
land og
að rjúfa innsigli lögreglunnar
var skipstjórinn sektaður um
300 kr.
Í hverjum kút voru um 30 litrar
af koniakki. Pað hafa þvi verið
um 24-0 lítrar af koniakki sem
smyglað hefir verið á land.
Eftir því sem kunnugir segja
mun það lágt áœtlað að gangverð
á smygluðu koniakki hér á landi
sé 25 kr. líterinn. Verð þessara 240
lítra er því um 6000 kr. eftir að
það var komið á land.
Pað mun og ekki vera fjarri
sanni að áœtla, að á Spáni kosti
einn liter af koniakki 2 kr. Inn-
kaupsverð koniakksins mun þvi
þvi vera um 480 kr.
Hreinan ágóða smyglarans af
smyglnnnnni mun því mega
reikna út með því að draga frá
sölnverði innkaupsvérð og sekt
og vcrður hann í þessn tilfellf
5220 — flmm þúsnnd tvö hundruð
og tnttngn — krónnr.
Hér virðist vera um öldungis
öruggan gróðaveg að ræða, a. m. k.
meðan ekki berst of mikið af víni
á markaðinn i bannlandinu.
alista. Bræddust flokkarnir saman
í eitt, en Bolschevickanafnið er
oftast notað um þá, og því er þvi
haldið hér.
Bolschevickar »agitéruðu« af
miklu kappi fyrir sínu máli og
stjórnin fékk ekkert við ráðið. —
Lvof forseti og flestir félagar hans
viku úr ráðuneytinu, en Kerensky
myndaði nýtt ráðuneyti af jafnaðar-
mönnum. Herinn var ekki lengurá-
byggilegur. Þýzkir flugmenn dreyfðu
niður flugritum yfir skotgrafir
Rússa og þýzkir leiguþjónar voru
á hverju strái. Kerensky sjálfur
varð á móti vilja sinum til þess
,að gereyða öllum heraga, með því
að hann gaf út tilkynning sem
nefnd hefir verið: »Hið mikla
frelsisskjal hersins« — hann leyfði
hermönnunum að mynda pólitisk
félög. Þeir voru ekki seinir á sér,
að hagnýta sér þetta leyfi. Þeir
héldu nú stöðuga umræðufundi í
staðinn fyrir að gæta vígstöðvanna
og hershöfðingjarnir fengu ekkert
aðgert.
Enn háskalegra var þó sjóliðið.
Veturinn 1916—17 lá mestur hlnti
rússneska flotans inni frosinn í
Kronstadt, Helsingfors og Reval.
Hermennirnir höfðu ótakmarkað
landgönguleyfi. Meðal þeirra gekk
»agitation« Bolschevicka svo vel
að flotinn varð aðalstoð þeirra,
eins og siðar kom fram. Sú flota-
deild, sem var í Rigaflóanum og
átti þar stöðugt í höggi við Þjóð-
verja, var aftur á móti stjórninni
trygg og barðist vel og drengilega.
Sumarið 1917 gerðu Bolsche-
vickar uppreisn i Petrograd, en
Rerensky fékk bælt hana niður. —
Enn var nokkur hluti hersins hon-
um trúr, en það sem mestu réði,
var, að þá voru Bolschevickar ó-
samþykkur. Sumir þeirra lögðu
mest kapp á að koma iðnaðar-
fyrirtækjum í hendur verkamanna,
en aðrir, einkum hinir gömlu
Maximalistar hugsuðu mest um að
koma jarðeignum i hendur bænda.
Þótt þessi uppreisn mishepnað-
ist voru Bolschevickar ekki af baki
dottnir. Þeir treystu sambandið
sin á milli og nú lofuðu þeir þjóð-
inni að hún skyldi fá frið, ef hún
vildi styðja þá, og það hreif.
Rússland var örmagna og þráði
friðinn. Iíerensky hafði alstaðar
glatað trausti sínu. Hið eina afl
sem haldið hefði getað ríkinu sam-
an, Seinstvonefndin, var nú brotið
á bak aftur af hermanna-og verk-
mannaráðunum.
Hinn 7. nóvember 1917 gerðu
Bolschevickar nýja uppreisn. Setu-
liðið í Petrograd gekk í lið með
þeim. Herskip skutu á þann hluta
borgarinnar, sem var Kerensky
tryggur og hann sjálfur varð að flýja.
Hann gat safnað saman nokkrum
herdeildum, er hann fór með móti
Bolschevickum, en sjómenn frá
Reval og lettneskar hersveilir komu
þeim í opna skjöldu og sigruðu
þær algerlega. Var vald Kerenskys
þar með úr sögunni.
(Frh.)
H. Hallgrimsson.
landsstjórnina að hlntast til nm
að dómarar láti sektir lyrir
sniyglun standa í slíku hlutfatli
við brotið að ekki geti verið að
ræða um gróða á lagabrotum,
þótt þau komist upp, að sekt-
irnar verði svo háar, livað sera
líður lágraarkssektar-ákvæðura
bannlaganna, að þær fæli siuygl-
ara frá því að ítreka brotin.
Peningar hafa fallið stórkostlega
í verði. Allir heiðarlegir landsbúar
slynja undan dýrtíðinni. Vinnu-
veitendur, einstakir og hið opin-
bera, reyna að gefa dýrtíðaruppbót.
En þeir eru lii, sem græða á pen-
ingaverðfallinu. Það eru smyglar-
arnir. Sektirnar eru, í krónutali,
ákveðnar fyrir verðfallið. Á þeim
þarf að veita heldur riflega dýr-
tíðaruppbót og virðist ekki þurfa
að bíða eftir lagaákvæði til þess.
Stjórnin ætti að geta ákveðið þá
dýrtíðaruppbót til bráðabirgða.
Og það mun óhætt að fullyrða
að allir góðir og réttsýnir borgarar
taka undir þessa kröfu og vænta
þess að einhver breyting verði hér á.
Mun Tíminn sjá hvað setur í-
þessu máli og ekki láta niður falla
fáist ekki bráðlega leiðrétting.
Ur skeytum.
JL.—7. janúar.
— Matvælaráðherra Breta gefur
vonir um að matvælaskömtun verði
afnumin þar í landi frá apríllok-
um n.k. Búist er þó við að eitt-
hvert eftirlit þurfi að hafa með út-
hlutun matvæla og verðlagi eftir
þann tíma.
—_ Lloyd George vann stórsigur
við nýafstaðnar kosningar í Bret-
landi, hefir nú 350 atkv. meiri-
hluta í þinginu. Asquith náði ekki
kosningu.
— Príns Friedrich Karl af Heis-
en heíir afsalað sér konungdómi
á Finnlandi.
— Foch marskálkur hefir lýst
því yfir í vopnahlésnefndinni, að
nái maximalistar völdum i Þýzka-
landi, þá muni Bandamenn slíta
öllum samningum við Þjóðverja
og líta svo á sem bráðabirgða-
friðnum sé slitið. Jafnframt er þess
getið, að stjórnmálamönnum og
borgaraflokknum í Berlín sé það
Ijóst, að bandamenn muni taka
Berlín herskildi yerði maximalista-
hreyfingin ekki bæld niður. Skora
þeir á stjórnina að beita til þess
hinum hörðustu ráðum.
— Vilhjálmur Þýzkalandskeisari
liggur þungt haldinn í spönsku
veikinni segir í skeyti 3. þ. m., og
fylgja veikinni aðrir kvillar og
jafnvel búist við uppskurði. Fo-
erster, læknir keisarans, var kom-
inn til hans.
— Fullyrt er að Austin Chara-
berlain verði tjármálaráðherra
Breta.
Ritstjóri:
Tryprgyi Þórhnllsson
Laufási. Sími 91.
PreatsrmOjau (iutenOerg,