Morgunblaðið - 12.08.1984, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 12.08.1984, Blaðsíða 12
68 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 12. ÁGÚST 1984 SVIPMYND Á SUNNUDEGI/ JOHN ZACCARO Maðurinn á bak við konuna John Zaccaro, eiginmaður fyrsta kvenframbjóðandans í embætti varaforseta Bandaríkjanna, er kaupsýslumaður, rétt eins og Den- is, maðurinn hennar Margrétar Thatcher. Nú hafa sjónir manna beinst að kaupsýslu hans en f Ijós hefur komið að eitt mesta klám- veldi Bandaríkjanna er til húsa í byggingu sem fyrirtæki Zaccaro hefur veg og vanda af. Þessi af- hjúpun gæti skaðað Geraldine Ferraro í kosningabaráttunni en Zaccaro hefur gert lýðum Ijóst að hann hafí ekki í hyggju aö bregða sér í hlutverk hins hógværa „drottningarmanns" f tilefni af framboði konu sinnar. Á sama tíma og John Zaccaro er dreginn inn i hið pólitiska sviðsljós hefur athygli manna beinzt að flóknum titlum og nafngiftum frambjóðandans. Móður sinni „til heiðurs" ber varaforsetaframbjóðandinn nafn móður sinnar en leggur þó um leið áherslu á hjúskaparstétt sína með þvf að skeyta frúartitl- inum „Mrs.“ fyrir framan nafnið í stað „Ms.“ svo sem algengt er meðal kvenna sem vilja leggja áherslu á sjálfstæði sitt. Þetta hefur kostað það að ýmsum hef- ur orðið það á að ávarpa hr. Zaccaro sem hr. Ferraro. Vara- forsetaframbjóðandinn bregst hinn versti við þegar þetta kem- ur fyrir en eiginmaðurinn segist bara hafa gaman af. „Þetta er allt svo nýtt fyrir okkur," segir hann, „en við eigum eftir að sanna okkur." Sigri demókratar í forseta- kosningunum segist Zaccaro ætla að búa áfram í New York og reka þar fasteignafyrirtæki sitt af því að „ég verð að halda áfram að borga reikningana", eins og hann segir. Önnur ástæða fyrir því að hann vill ekki flytjast bú- ferlum til Washington: „Ég mundi ekki kunna við mig þar og mér dettur ekki f hug að láta mér líða illa.“ Zaccaro er fæddur 5. apríl 1933. Hann á ættir sínar að rekja til Italíu og er fjórði ætt- liður fjölskyldunnar sem fæðist í Ameríku. Svipmót hans og lit- arháttur bera uppruna hans ótvírætt vitni. Hann hefur gefið Geraldine Anne Ferraro það ótvirætt til kynna að hann hafi alls ekki f hyggju að láta af hinu hefðbundna karlmennsku- hlutverki sem fyrirvinna og höf- uð fjölskyldunnar, enda þótt hann hafi lýst því yfir að „fjöl- skyldan verði að færa fórnir" og „hlaupa undir bagga og standa saman“. Undanfarin sex ár hefur Ger- aldine Ferraro, sem er 48 ára að aldri, verið þingmaður og á þessu tímabili hefur hún búið ein í lítilli íbúð f Washington nema um helgar en þá hefur hún flogið til New York og verið heima hjá fjölskyldunni sem á glæsilegt hús í Queens. Hjónin eiga þrjú börn, sem heita Donna, Laura og John Jr. Þegar mikið liggur við fer John Zaccaro á mannamót ásamt konu sinni og þegar hún ferðast um kjördæmi sitt er hann oftast í fylgd með henni. Fróðlegt verður að sjá hvernig „femínistar", sem nú eru í sigurvímu vegna framboðs Geraldine Ferraros, eiga eftir að líta á hlutverk John Zaccaros. Þrátt fyrir allt er það hann sem fjármagnaði kosningabaráttu hennar og um tíma starfaði hún Joan Mondale og John Zaccaro. sem lögfræðingur í fyrirtæki hans. Um persónulega hagi sina er John Zaccaro fremur fáorður. Vinir fjölskyldunnar lýsa honum sem dæmigerðu afsprengi „Litlu-Ítalíu“, manni sem kunni best við sig í hópi „hinna strák- anna“. Hann hefur mikinn áhuga á baseball, er trúrækinn og sækir kirkju daglega eins og kona hans. Vinir hans segja að hann sé ágætis náungi, rólegur, yfirvegaður og traustvekjandi og ólíklegur til að etja kappi við konu sína eða fá minnimáttar- kennd vegna frama hennar. Lærdómsbraut hans er ekki rós- um stráð en árið 1955 lauk hann BA-prófi í rekstrarhagfræði. Hann hóf einnig nám t lögfræði en það var Geraldine sem þrauk- aði og lauk prófi i þeirri grein. Sú staðreynd að kona hans hefur hlotið meiri menntun er engin minnkun í landi þar sem algengt er að konur setjist aftur á skóla- bekk er þær hafa komið börnum sínum á legg. Lítið er um það vitað hvernig Zaccaro fór að því að efla svo mjög fasteignafyrirtækið sem hann tók að erfðum eftir föður sinn. Sjálfur hafi hann verið þar liðleskja í fyrstunni, en nú er fyrirtækið orðið mjög stöndugt og er skrifað fyrir a.m.k. 21 stórhýsi á Manhattan. Eftir öllum sólarmerkjum að dæma er Zaccaro hagsýnn og röggsamur maður. Sögur fara af þvi að hann fari stundum í eigin persónu til að tæma myntbauk- ana í þvottahúsum í íbúðablokk- um fyrirtækisins. En gætni í meðferð fjármuna spillir ekki fyrir þeim sem vilja komast áfram í pólitík í Bandaríkjunum, heldur er hún staðfesting á því að Zaccaro-fjölskyldan sé skikk- anlegheita fólk. Sama er að segja um fréttir af því er Ger- aldine fór í stórmarkað á dögun- um til að kaupa inn til helgar- innar. Hún keypti niðursoðna tómata sem voru innfluttir og það var af því að þeir voru ódýr- ari en aðrir tómatar í búðinni. Tvennt er það í sambandi við þessi innkaup sem kemur henni til góða pólitískt: Zaccaro- fjölskyldan hefur ekki gleymt sínum ítalska uppruna og hún sóar heldur ekki fjármunum sín- um að nauðsynjalausu. Þjóðholl- ustan er hér aukaatriði. John Zaccaro er ákjósanlegur maki konu sem sameinar þá kosti að vera ofurvenjuleg manneskja og að hafa náð langt á framabrautinni. Tæki John Zaccaro upp á því að hegða sér á einhvern hátt öðru vísi en búist er við af honum, t.d. þannig að hann skæri sig úr eða færi að hafa á sér höfðingjasnið, kæmi það sér illa. Hann er í þeirri að- stöðu að honum leyfist að eiga peninga en ekki að sverja sig í ætt við „fína fólkið". Hin ljós- hærða, bráðhuggulega, snyrti- lega og mjög svo kvenlega frú Ferraro (sem er bara með pínu- litla hörkudrætti í kringum munninn) er fullsæmd af sínum myndarlega og dökkhærða eig- inmanni sem helgar sig kaup- sýslu og lítur út fyrir að vera bæði kurteis og vingjarnlegur og allt annað en viljalaust verkfæri í höndum konu sinnar. Demó- kratar eru sagðir ánægðir með það að hann skuli vera svo karlmannlegur í fasi og muni það losa um spennuna í sam- bandi við framboð Mondales og Ferraros þar sem hver blásak- laus snerting og handaband kunni að verða túlkað sem vís- bending um kynferðislegt sam- band. En hver svo sem raunveruleik- inn er á opinberum vettvangi þá leikur enginn vafi á því hver það er sem slær tóninn innan fjöl- skyldunnar. Jólamyndin af Ferr- aro/Zaccaro-fjölskyldunni segir allt sem segja þarf: Það er John Zaccaro sem situr eins og hvert annað stórveldi á miðri mynd- inni og á stólarminum hjá hon- um situr Geraldine og í kringum þau eru hundurinn og börnin. Maður hefur hugboð um að þessi stólarmur haldi áfram að standa Geraldine til boða en að sætið í öndvegi losni ekki. (Úr The Observer.) I Laugalæk, s. 33755.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.