Sunnudagsblaðið - 16.03.1958, Blaðsíða 9

SUNNUDAGSBLAÐIÐ
149
andlát Ferdinands. Margir álitu
að hiin. hafi allan tímann, bæði
sem ástmey hans og eiginkona,
verið í þjónustu Rússa.
Simon átti því engrar hjálpar að
vænta frá sínum auðuga afa. Að-
st-oðin. kom úr allt annarri átt.
SKÓGARVÖRDUR EÐA
PRINSESSUMAÐUR.
— Nei, þökk fyrir — engin
bJóm!
Ungi maðurinn hristi höfuðið
og bandaði hendinni á móti stúlk-
unni, sem ætlaði að rétta honum
nellikkuvönd.
—- Var hann óháttvís?
Nei alls ekki. Hann var bai'a
feiminn, og stúlkan, sem ætlaði
að færa honum blómin í kvik-
inyndahúsinu, þegar nýja Chaplin
myndin var frumsýnd í Stokk-
hólmi á dögunum, var ekki í nein-
um vafa um það, að Simon fyrrver
andi Búlgaríukonungur, bar af öðr
um ungum mönnum í kvikmynda
húsinu.
Hann kom til Stokkhólms sem
ókunnugur maður, en fór þaðan
sem vinur. Sé um það spurt, hvað
Simoni, fyrrverandi konungi, sé
minnisstæðast frá heimsókninni í
Sviþjóð, verður svar hans það, að
mest gaman hafi hann haít af
véiðiferðunum á Eylandi hjá Syb-
illu prinsessu.
Þetta var í fyrsta sínn um mörg
ár, að Simon gat tekið lífinu með
ró og fundið sig sem velkominn
gest. Raunar var það fyrst og
fremst skógurinn, sem freistaöi
hans mest, sögðu sumir.
Fn jafrtgóða daga hefur Simon
ájáldan átt, eftir að hann varð
iandflótta. Þegar Giovanna Búl-
gáríúdrottning flýði land með
öörn sín — Simon og Mariu Luisu
áttu þau sæmilega daga í
Madrid. Giovanna drottning er
dóttír ítalska konungsins Viktors
Emanúels, sem dó árið 1947, og
systir Umberto fyrrverandi kon-
ungs. Viktor Emanúel var mjög'
Jiátt hftryggruð í Englandi, en
áður en eftirkomendur lians höfðu
náð nokkru af arfinum, voru þeir
svo að segja á skínandi kúpunni.
Umberto frændi Simonar varð
tíðum að velta þvi fyrir sér, hvort
Jiann ætti heldur að fara með
strætisvagni eða ganga, þegar
hann þurfti að fara til áríðandi
funda. „Ef ég geng,“ hugsaði hann.
,,Nei, þiikk fyrir — engin blóin“,
sagði hinn 20 ára fyrrverandi
kunungur.
,,þá spara eg strætisvagnapeninga,
en ef ég fer í strætisvagni spara
ég skósólana. Raunar hef ég efni
á hvorugú!“
Simon var níu ára þégar fjöl-
slcyldan yl'irgaf Búlgaríu, en þrátt
fyrír styrjöldina hafði hánn notið
nokkurrar verndar og öryggis sem
lionungúr. Aftur á móti byrjuðu
erfiðléikarnir fyrir alvöru, þegar
Jiann var orðinn lándflótta, og þá
gekk hann oft svangur tiJ sæng-
ur.
Þegár líítrygging' afa lians, Vikt
ors Emanúels, var loks greidd út,
fékk Giovanna ekkjudrottning
loks tækifæri til þess að búa bet-
ur að börnum sínum. Um sama
leyti var seld stór fasteign, sem
afi Simonar hafði látið eftir sig.
Það er ekki svo að skilja, að
það hafi verið í Svíþjóð, sem Sim-
on kom fyrst fram opinberJega,
eftir að liann fullorðnaðist. Nei,
bæði Jiann og svstir hans var með
í ferðalagi um Miðjarðarhafið, sem
Fredrika drottning af Grikklandi
efndi til fyrir nokkrum árum.
Maria Luisa, sem áður liafði verið
trúlofuð hollenzkum kaupsýslu-
manni, liitti í þessari ferð Karl
prins af Leiningen, og árangurinn
af þeirri kynningu varð brúðkaup
í Cannes.
En hvað vei'ður svo um framtíð
Simonar? Enn Jiefur hann ekki
tekið fyrir neitt ákveðið starf.
Fyrst. varð hann líka að auka við
menntun sína, og reyna að kom-
ast í einhvern háskóla. Áður hafði
hann aldrei haft efni á því að
stunda reglulegt skólanám. Sagt
er að hann sé mjög hneigður fyrir
allar vélar og nútíma tækni, alveg
eins og faðir hans, eimlestarstjór-
inn, Boris III. konungur.
Eru kannski nokkrar horfur á
því að Simon eigi í vændum að
setjast aftur i hásætið? Sjálfur
svarar hann þvi þannig:.— Það or
ekki einungis pólitískt spursmál,
heldur hitt lwað forlögin bera í
skauti sínu.
Simon hefur, þrátt fyrir æsku
sína, reynt mikið. Hann er vel
gefinn og hefur tileinkað sér ýmsa
góða eiginJeika, og mundi því sjálf
sagt verða vinsæll konungur, segja
þeir, sem þekkja liann. En enginn
veit hvort lieldur liann ræður með
sjálfum sér að verða verkfræðing
ur, eða skógarvörður. Verði lijarta
hans hins vegar snortið af ein-
hvérri prinsessu, getur farið svo
að hann setjist að í landi hennar,
og staða hans verður þá: Prins-
essumaðúr.
Orðrómurinn segir, að meðan