I IC.9I ITIIC t\\k \0RDÖGIM I8ÖÍ Tl[. V0RDAC4 1855. I I. NORÐCRLANDAþjÓÐIR. Frá D ö n u m. w ife árslokin í fyrra var annari umræfeu lokife í grundvallarlaga- málinu, og er sagt frá því í Skírni í fyrra, hvernig þafe frumvarp var lagafe, sem stjórnin lagfei fram, og í hverju frumvarp hennar var frábrugfeife grundvallarlögunum sjálfum; þess er enn fremur getife, hverjar breytingar nefhdin gjörfei á frumvarpi stjórnarinnar. Nú er þá þar til máls afe taka, er annari umræfeu var lokife. Eptir því sem nefndarálitio var orfeife vio aora umræou, þá þótti þess ekki mikil von, aí) ráogjafarnir mundu vilja fallast á þaíi, valdi því þingib 7 manna nefnd til a& semja viÖ ráfegjafana um málio; en þao gekk ekki saman meí) þeim. Var þá málio tekiíi til þrifeju umræbu. Lesendur vorir muna eptir því, ao mestur ágreiningurinn milli ráogjafanna og þingmanna var út úr því, mefe hverjum hætti alríkislögin skyldu komast á, er sjest á breytingaratkvæoi rácgjaf- anna vifc þrifeju umræbu og skilmálagreinum þeim, sem eru aptan vío grundvallarlagabreytinguna. Breytingaratkvæfei ráfegjafanna, efeur eiginlega þeirra þriggja: æfesta stjórnarherrans, fjárstjórnarherrans og dómmálastjórnarherrans, er þannig: uþessar stjórnlagagreinir verfea afe lögum, undir eins og konungur hefur sett alríkislög um sameiginleg mál Danaveldis." Vjer viljum geta þess hjer til skiln- ingsauka, ]ió á þafe sje drepife í Skírni í fyrra, afe þingife hætti þegar vife þá mefeferfe á málinu, afe taka allar breytingarnar og setja þær inn í grandvallarlögin, og búa þannig til ný grundvallarlög eins og frumvarp stjómarinnar fór fyrst fram á, heldur tóku þeir breyting-
Beinir tenglar