Morgunblaðið - 02.03.1938, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 2. mars 1938.
KVENÞJOÐIN OQ HEIMILIN
a#
m
k Hárgreiðslukona í aldarfjórðung:
Frú Kragh segir frá: Þegar skömm þótti að því að
fara á hárgreiðslustofu .... með olíuvjel og hand-
klæði.... hárgreiðslukona drotningarinnar
Frú Kristólína Kragh, konungl. hirð-hárgreiðslu-
kona, átti 25 ára starfsafmæli á sunnudaginn
var. Frú Kragh er meðal fyrstu hárgreiðslu-
kvenna hjer á landi og hefir gengið ötullega fram í því að
stofna fjelagsskap með hárgreiðslukonum og skipuleggja
starf þeirra, gera það að sjálfstæðri iðngrein, er nýtur
lögverndar og rjettinda á við aðrar iðngreinar.
Frjettaritari frá Morgunblaðinu. heimsótti frú Kragh daginn eftir
afmælið. Hin vistlega dagstofa hennar, sem er við hliðina á liárgreiðslu
stofunni, á Skólavrörðustíg 19, bar órækan vott um vinsældir frú
Kragh, því að hún var sem eitt blómahaf.
Ldtið
blómin
tala.
Blóm og Ávextir.
Sími 2717.
TOILET SOfiP
Ef þjer hafið ekki reynt
þessa handsápu, þá fáið
yður eitt stykki og
dæmið sjálf um gæðin.
Fæst víða.
Heildsölubirgðir
Heildverslunin Hekla
— M.jer verður sannarlega dag-
urinn í gær ógleymanlegur, segir
frúin. — Jeg komst við af öllum
þeim vinarkveðjum, blómum og
gjöfum, sem mjer bárust í tilefni
dagsins. Jafnvel mínir allra fyrstu
viðskiftavinir mundu eftir mjer á
þessum tímamótum, og það þótti
mjer vænt um.
*
Talið berst að hinum liðnu
starfsárum frú Kragh. Hún
hefir margt að segja af öllum
þeim breyíingum, sem orðið hafa
á starfinu þann aldarf jórðung,
sem hún hefir verið hárgreiðslu-
kona.
— Fyrstu snyrtistofu, sem jég
man eftir í Reykjavíkurbæ, setti
frú Karólína Þorkelsson xipp. Þar
voru gefin höfuðböð, andlitsböð og
hárlækningar, en hárgreiðsla var
ekki leyst af hendi.
Frú Kristín Petersen var fyrsta
konan, sem lærði að greiða og
setja upp hár og gerði töluvert
að því, þó að hún setti ekki upp
sjerstaka hárgreiðslustofu. Yar
hún ákaflega smekkleg og lag-
hent, og hárgreiðslur liennar oft
hreinasta snild.
En hina fyrstu eiginlegu hár-
greiðslustofu opnaði frú Meinholt,
á Laugaveg 5. Var sú stöfa búin
1. flokks þátímans tækjum, og
starfrækti frú Meinholt hana
meðan heilsa hennar leyfði.
Árið eftir, 1913, opnaði jeg mína
liárgreiðslustofu.
— Hvar var það ?
— Það var á Klapparstíg. Þar
hafði jeg litla stofu og varð að
hita öll vötn á olíuvjel og þurka
hárið með handklæðum. Það var
seinlegt verk, enda tíðkaðist þá
miklu síðara hár en nú; og þá
þurfti meira en að liða hárið eða
lokka. Mesta verkið var oft og
tíðum að setja hárið upp og gera
lítið úr miklu og síðu hári.
*
í">að var raunar ekkert sjerlega
skemtilegt að vera hár-
greiðslukona í þá daga, segir frú-
in. Það var ekki vel sjeð — þótti
hreinasta „p,jat“ — að láta þvo
hár sitt, eins og maður gæti ekki
gert það sjálfur! Fólk var ekki
farið að fá skilning á því hve
mikil prýði er að fallegu og vel
hirtu hári. Það var um að gera
að hafa mikið og sítt hár, en
minna hugsað um hve oft það var
þvegið. En þetta breyttist fljótt,
og nú er öldin önnur. Er það mitt
álit, að hárgreiðslu- og snyrti-
stofur hafi átt mikinn þátt í því
að þroska hreinlætis- og þrifnað-
artilfinningu hjá fólki.
Nú eru hárgreiðslustofurnar
orðnar 20 hjer í bænum, og yfir
40 stúlkur hafa tekið próf og
orðið sveinar eða meistarar.
Mikil breyting liefir orðið á
starfi hárgreiðslukveima frá því
sem fyrst var.
Hárgreiðslukonur hafa stofnað
með sjer fjelag, til þess að vernda
rjettindi sín. Og nú er _svo komið
að atvinnugrein þeirra nýtur lög-
verndar, eins og hver önnur iðn-
grein, hefir sín rjettindi og sínar
skyldur.
Stúlkur, sem ætla sjer að leggja
stund á það starf, verða að vinna
þrjú ár á liárgreiðslustofu, áður
en þær taka sveinspróf, og síðan
önnur þrjú ár, áður en þær verða
meistarar og fá rjettindi til þess
að reka . hárgreiðslu- eða snyrti-
stofu sjálfstætt.
Þetta er mikil bót frá því fyrir-
komulagi sem fyrst var, er stúlk-
ur gátu verið á hárgreiðslustofu
um % árs bil og síðan byrjað
hárgreiðslu upp á eigin spýtur.
En með því að gera nám og
skyldur erfiðari, skapast vandaðri
vinna. Við hárgreiðslukonur setj-
nm æru okkar í það að sómi sje
að stjettinni. Samvinna er hin
prýðilegasta og heilbrigð sam-
kepni innan stjettarinnar. Þori
jeg að fullyrða, að hárgreiðslu-
stofur hjer eru samkepnisfærar
við 1. flokks hárgreiðslustofur er-
lendis. Vinnan er 1. flokks og
tæki hinn fullkomnustu.
*
Jeg liafði sjerstaklega gott tæki-
færi til þess að sjá vinnu er-
lendra hárgreiðslukvenna og
karla, er jeg sem fulltrúi íslenskra
hárgreiðslukvenna fór á alþjóða-
stefnu hárgreiðslukvenna í Kaup-
mannahöfn síðastliðið sumar. Þar
gat jeg gert minn samanburð og
verið hreykin af, að margar ís-
lenskar hárgreiðslukonur geta
leyst af hendi álíka fagrar greiðsl-
ur og þar voru sýndar — og verð-
launaðar!
A þessari stefnu bar margt fyr-
ir augu, sem mjer mun lengi
Frú Kristólína Kragh.
minnisstætt, segir frúin ennfrem-
ur. Það var unun að sjá, hve
mikla list er hægt að leggja í
fagrar hárgreiðslur, þar sem
smekkvísir fagmenn eiga í hlut.
— Þjer hafið sýnt einhverja
greiðslu á móti þessu?
— Já, jeg sýndi hvernig greitt
er undir íslenskan skautbúning.
Fanst mjer það ekki úr vegi, þar
sem drotningin hafði m. a. sagt
mjer, að hún hefði verið í hálf-
gerðum vandræðum, þegar hún
þurfti að skauta, er hún var mál-
uð, í íslenska skautbúningnum, í
tilefni 25 ára ríkisstjórnarafmæl-
is konungs — þá vissi enginn
hvernig átti að skauta. Varð mál-
arinn því að mála höfuðbúninginn
eftir mynd!
— Þjer hafið jafnan verið hár-
greiðslukona drotningarinnar, er
hún hefir sótt Tsland heim?
— Já, jeg hefi greitt henni þau
þrjú skifti, sem hún hefir komið
hingað, og sem hárgreiðslukona
hefi jeg kynst henni sem hinni
ástúðlegustu manneskju. Hefir
drotningin jafnan sýnt mjer hinn
mesta vinar- og virðingarvott, t.
d. gaf hún mjer ljómandi fagra
gull- og emaillenál 1930. Og nú
síðast bauð hún mjer að vera við-
stödd brúðkaup Fedoru prinsessu
og Christians prins, sem, haldið var
um það leyti sem jeg var í Höfn,
Var það hreinasta æfintýri.
*
CZvo að við snúum okkur nú
^ aftur að starfi liárgreiðslu-
konunnar, segir frú Kragh að lok-
um. — Þá álít jeg að Jmð sje
mjög svo viðunandi starf og
skemtilegt, þegar áhugi og smekk-
vísi fylgjast að. Það er annað að
vera hárgreiðslukona nú en þegar
skömm þótti að því að koma á
hárgreiðslustofu, eins og jeg mint-
ist á áðan, og maður þurfti að
fela viðskiftavinina hverja fyrir
öðrum! Nú kemur kvenfólkið
frjálslegt og eðlilegt á hvaða hár-
greiðslu- eða siiyrtistofu sem er
og biðnr um þá snyrtingu sem
það þarf, án þess að fyrirverða
sig hið allra minsta. Og það er
ólíkt skemtilegra að geta mætt
10-20%
cifsldttur
hessa viku á:
Manchetskyrtmn
Dömutöskum
Ullarnærfötum
kvenna (lítil nr.)
Prjónakjólum og
Prjónadrögtum,
silki og ull,
Bamahúfum
Treflum
Karlmannavestum
Tölum, Hnöppum
og ýmsum smávörum.
Laugaves: 40.
öl
í miklu úrvali.
Mattabúðin
Gunnlaug Briem.
kveiipepraar
£* r «i • r
faið pjer 1
Hlín
Fjölbreytt úrval.
Altaf eitthvað nýtt.
Prjónastofan
íiLÍN
Laugaveg 10. Sími 2779.
viðskiftavinunum á frjálsmann-
legan hátt en verða að fara í puk-
ur með jafn sjálfsagðan hlut og
það að efla hreinlæti, smekk-
vísi og fegurð, en það á ein-
mitt að vera hlutýerk hárgreiðslu-
kvenna — að mínu áliti.
GARBO-SAFN.
Hárskeri einn sænskur í New
York hefir í mörg ár safnað Öllu,
sem hann hefir getað náð í, til
minningar um landa sinn, Gretn
Garbo. Hann á í fórum sínum um
80.000 blaðagreinar um hana og
20.000 myndir, auk margra ann-
ara hluta, og nú ætlar hann að
gera hárgreiðslustofu sína að
safni, sem helgað er Gretu Garbo.
Munið, að hunang blandað sítr-
ónusafa er gott meðal við hósta.