Morgunblaðið

Dagsetning
  • fyrri mánuðurapríl 1953næsti mánuður
    SuÞrMiFiLa
    2930311234
    567891011
    12131415161718
    19202122232425
    262728293012
    3456789

Morgunblaðið - 08.04.1953, Blaðsíða 9

Morgunblaðið - 08.04.1953, Blaðsíða 9
Miðvikudagur 8! apríl 1953. MORGVNBLÁÐIÐ 9 Lýðræðisbjóðirner mep ekki / draga úr árvekni sinni í samskiptum við Rússa Eflir Edward Crankshaw UM KEIM ALLAN1 s¥»yr fólk um j forustu Bandaríkjanna, en hin það með öndina i háísimmn, hvort undir leiðsögn Sovét-Rússlands. Malenkov, hinn nýi stjéruari Ráð Árið 1952 lagði hann enn áherzlu EÍjórnarrikjanna, vitp koma á á þessa kenningu sína, er hann raunverulegum saettum, milli'iæddi um hagkerfi kommúnism- Aldraður bóndi og ung tengdu- dóttir hnns iurnst i snjóflóði austurs og vestura. —*------- UNDANFARINN hálfen. mánuð hefur hver stórviðbuxðuxínn rek- áð annan í Krenal, eg virðist xnargt benda til þessr, aS Malen- kov sé heill í hiimi nýj« stefnu- breytingu sinni. VopnaMéstillög- ur þær, sem íor saetisráðh e r ra Kína, Sjú-En-lai, hefur borið fram ganga mun lersgra ert nokkr ar tillögur, sem komið' hafa aust- an frá j örntjaldslöndunum um langt skeið. Jafnveí hjá þeim, sem svartsýnastir hafa verið, hef- ur nú glæðzt örlrtil vors. ans á 19- þingi rússneska komm- únistafiokksins. HINS vegar hafa menn um. heim allan og þá einkum vestan megin járntjalds ekki vitjað Mta sér segjast og líta á aUa stefnubreyt- íngu í Kreml, sem tiíraun Maien- kov-klíkunnar til þess að sundra Vesturveldunum í saanstarfsvið- ieytni þeirra og reyisa að láta þær sofa á verðúmwi, ef svo mætti að orði kveða. Og sannar- lega mó ætla, að engirt heilindi séu á bak við þessar tilraunir Sovétstjórnarinnar. Hér gæti verið um það að ræða að Kremlstjómin hafi breytt um stefnu gegn andkommúnistalönd- unum á yfirborðinu og hafi nú tekið upp nýja stefnu-, er mótuð sé að einhverju leyti að sam- starfsvilja. Ekki er að vita, hvað slík sinnaskipti munu ná yfir langan tíma og áreiðanlegt er, að Rússar geta, ef þeir vilja, minnk- að kalda stríðið og jafnvel lokið þvi. En vitanlega mundu þeir aldrei gera það néma þeir væru þess fullvissir að þeir h,efðu ein- hvérn ávinning af þvL Slík stefnubreyting þýddi ekki það, að Malenkov hefði skyndilega fengið ofurást á Vesturveldun- um, heldur einungís a5 aðstæð- urnar hefðu knúið hann til sam- komuiags við þau. Hins vegar mundum við aldrei bxða þess bæt ur, ef \úð reyndum að koma £ veg fyrir lok kalda stríðsins vegna þeirrar ástæðu emnar, að við treystum ekki „friðarvilja" Sovét. HINAR upphafiegu áætlanir er Lenin og eftir margar kiukkustmidir Ftóðið moiaSi niður öil bæjarhúsin að Auðnum í Svarfaðardal upp úr fönninni fyrr en ki. 9 um kvöldið. 'Mikið brak var yfir honum og seinlegt að ná því frá, án þess að meiða manninn. Mun d\ pra var laugu og tókst ekki að ná henni fyrr en um miðnætti og skömmu síðar manni hennar, sem var skammt frá henni, en hann yar þá’ látinn. Lang eríiðast var að finna Rannveigu og stafaði það af því hve'djúpt hún var í snjóflóðinu. Hún fannst örend um kl. 6 morg- uninn ei'tir. Allt var fólkið inr í , rústum hússins. AKUREYRI, 7. aprít. Undit’ _____, .. ___ _________ kvöld á föstudaginn Ianga gerði urn framþróun | snjóflóð á bæinn Auðni. framarlega i kommumsmanns stoou fóstum féll Svarfaðardal og sóp- , , .. , «,. . . aði burtu íbúðarhúsi og útihúsam öllum. ° 'k11 1 ■1 ;t| •1 *S nunn" j Fjórar fullorðnar manneskjur voru í ibúffarhúsinu og beið ar, þangað tií Stalm lezt Og vissu „ . lega er ekkert, sem bendir til,tvennt bana' Eldr‘ kona meidd,st en ungur maöur fSíapP ' lítið meiddur. 36 gripir voru í peningsimsum, en aðeins ijorir þeirra lifa. Ekkert fémaett hefir náðst úr rústum húsanna nema um á föstudag. Hafi þau Rann- lítiff eitt af fötum. Allar byggingarnar gerejðilögffust. I veig og hann ha gengið út frá þess, að á því hafi orðið nein brevting. En þrátt fyrir það, að allir vissu, að síðasta takmark kommúnismans væri að ná yfir- | ráðum yfir öilum heiminum, ' skirrtist Stalín ekki við að tala fjálglega um frið og friðsamlegt samstarf andkommúnistaríkj- anna og hinna kommúnísku. Ekki kom hin yfirlýsta stefna um I heimsyfirráð heldur i veg fyrir, ' að hann hefði samstarf við óvini sína, ef það einungis hentaði hon- um. En ef við leitum vandlega, sjáum við, að fordæmi Stalíns fyrir því, að prédika frið í orðum ! ÞEGAE FLÓHIÐ SKALL Á ! BÆINN ! Jón Ágústsson segir svo frá, aS i þau hafi öl! verið stödd í stofis í gamia bænum á fimmta tíman- gömlu hjónunum. Hugði Jón til Fréttamaður blaðsins á Akur- Var aðkoman eins og gefur að ; veðurs út um norðurglugga, sera ’evri átti s. 1. laugardag tal við; skilja, hörm'uleg. ! var á gangi á milli húsanna. þá bændurna Zóphanías Jónsson; til 250 m. breitt snjói'ióff | Hejrir hann þá gný mikinn. 5 á Hóli og Einar Hallgrímsson á ; haí'ði sópað burtu öllum bygging- j sama munö kemur Rannveig til Urðum um slvs þetta. Fer frá- um á Auðnum. Bærinn á Auðn- j hans og spyr hann, hvaða hljóff um var gamait timburhús, en j þetta sé. Hann. biður hana þá aS fyrir sköinmu hafði verið byggt forða sér frá glugganum. Einhver . ! einnar hæffar steinhús með flötu ST RHItlÐ þaki fjallmegin við gamla bæ- A föstudapinn la-fja var iðu- inn cg voru húsin sambyggð. í Mus stórhríð um allt Norðurland. j nokkurri f jarlægð frá bænum í TTodanfama daga hafði verið j áttina tit fjalls stóðu gripahús. feikn mikil fannkoma og hafði1 sögn þeirra hér á eftir. greip ekki han n. hvað mikil fannkoma og hafði, Flóðið hafði fyrst tekið gripa en stefna að landvinningum, er ,seU niður óveniu mikinn snjó. | húsin og sópað þeim á bæinn og að finna í ritum Lenins: „Ef I Frsmarjep'a 5 Svarfaðardal, eða | síðan mulið niður bæjarhúsin og styrjöld er verkalýðnum nauð- um bii '1® frá Dahnk; fært allt saman nokkra metra sj’nteg, eftir að hann hefur geng- staT1da bæirnir Auðniv og Hód ^ fram. ið milli bols og höfuðs á borgara- samtÝris og eru um 300 m milli j j bænum voru gömlu hjónín, stéttinni og slik styrjöld væri í úæjarhusanna. Landslasi háttai Ágúst Jónsson, kominn j’fir sjö- því fólgin að styrkja og breiða út I svo UPP at bæjunum. tugt og kona hans, Snjólaug FIóv sósíalisman, þá á hún fullan rétt á sér“. Þetta þýðir ekkert annað en það, að Kreml viðurkennir að- eins þá styrjöld, sem er kommún- ismanum í vil. Slík styrjöld er í augum kommúnistaforprakkanna fullkomlega lögleg. — Hins vegar varð Stalín að afsaka við suma flokksmenn sína, að nauðsynlegt væri að hafa samstarf við „kapí- talísku löndin“ á stundum, — og gerði hann það á þessa leið: Und- ir ákveðnu^ kringumstæðum verða öreigarnir að leggja bylt- ingaráform sín til hliðar um stund og hafa samstarf við borg- arastéttirnar — í því skyni að sundra þeim og mola þær niður, svo að auðveldara verði fyrir ör- eigastéttirnar að undirbúa nýja byltingu. — En hins vegar verð- um við að muna, að slíkt samstarf á ekkert skilt við það, að við hefðum sætzt við kapitalisman. Þetta er éinn liðurinn í grund- vallarhugsjón Lenins, einræði ör- sem standa verí.ao mepín í dalp- um, gengu>- litið eitt h-IIandi und irlendi nokkur hundruð rret-a ao rótum snarbratt,'ar fiallshlíðar, P'1 fjallið er þa’’va þátt. Bæ'va Hól o? Auðni shilur dáútíð pib Um kl. 4 síðdefric á f"studap- inn lanaa var Friðbiörn 7ot>han)- asson. bór>di á Hóli, staddur að Auðnum. HéH hann skömT-'u síð- ar heim á l.eið og var bá hams- laus stó,'h'-íð. en rofaði lítið eitt til á milli, svo að sá nokkur hundruð metra í rofunum. entsdóttir. Sonur þeirra Jón, rúmlega tvítugur, var þar einnig ássmt unnustu sinni, Ranhveigu Valdémarsdóttur, frá Teigi í Vopnafirði. Hafði hún flutzt það- an síðastl. vor. f gripahúsum voru samtals 36 gripir, af þeim 27 kindur, 7 naut- giipir og 2 hross. grunur um hættu Síffan veit haim gerðist. Telur Jón sig hafa verið meira og minna meðvitundarlausan, unz björgunarliðsmenn komu á vettvang. Ségist Jón hafa verið svo ruglaður, að hann hafi ekki getað áttað sig til fultnustu á því sem gerzt hafði. — En er hann heyrði til mannanna, var eins og hann skyndilega vaknaði úr hálfgerðu móki. Strax og tilkynningin barst i útvarpinu, brugðu menn við af mörgum bæjum í Svarfaðardal og sveit frá slysavarnafélaginu á Daivik hélt þegar af stað raeff jarðýtu fram eftir. Ferðin á slys- staðinn gekk seint í hríðinni og ófærðinni. Segir formaður siysa- varnafélagsins á Dalvík, Egiil Júliusson, útgerðarmaður, a'ð færðin hafi verið með eindæmum slæm. Voru hjálparmenn að koma alit til kl. um 4 um nóttina. Um TVEIR GATU EKKERT GERT Þeir Hólsfeðgar sáu þegar. að tveir einir gátu þeir harla litið aðhafzt til björgunar. Tóku þeir skeið voru 30—35 rnenn að greftri FETM A« i því til óskiptra máianna að.safna í snjóflóðinu. Egill rómaði mjög UIVt AÐKOMAN * mönnum af næstu bæjum. Sveita-^ framgöngu allra hjálparmanna TTm VI 6 v=-s 7ónhaníasi Tóns- sími er enginn, en næsta síma- .við björgunina og biður hann að svnrSur mS“« «» « - ™ *•**,*. ** um eins og halfs km leið fra fornfust og otult starf. Auðnum. | Hélt Zóphanías þegar þangað niður eftir, en Friðbjörn fór á næstu bæi. Einar Hallgrímssor., um suðuTPÍuepa heima hjá sér að Hóli. Sé- hann bá í einu rof- * ínu hvar aðeins glittir í framhús á gamla bænum á Auðnum og virðist honum það hafa færzt úr , ., , stað. Sér hann þeear að þama bondi simstoðvarstjon að Urð- MUN HAFA LIFAÐ SKAMMA STUND Taíið er að þau Ágúst og Rann- veig hafi látízt fijótt eftir að hefir eitthvað komið fvrir, kallar um« re- ndi begar að na sarnbandi fjýgjg skall á bæinn. Segir Snjó á Friðbiörn son sinn oe fara I við Dalvík, en tókst ekki. Sím-; ENGIN von er til þess að neinnar raunhæfrar brytingair á sstanríkis stefnu hinnar nýja S««étstjórnar sé að vænta nema því aðeins, að Malenkov og stuffningsmenn hans hafi verið og séw á ön.dverðurn meiði við Stalínstefntena x aðal- atriðum. En þaff geta þeir ekki, ef þeir vilja halda áfram að vera sannir Lenínistar og getum við sannfærzt um þaff, e£ víð lítum á r.okkuð af þvr, sem Lenín, Stalín óg aðrir rninni spámenn rússneska kommúnismanns hafa sagt. Árið 1921 sagði Stalín: „Hlutverk flokksins- er fyrst og fremst það, að eyftileggja og grafa undan hinum kapitalísku ríkisstjórnum til þess að mola kapítalismann niðxrr smám sam- an“. Árið 1926 sagði hann mið- stjórn flokksins, að' meginkjarn- inn í alþjóðahyggju kommún- ismanns „væri aff jafna kapítal- ismann við jörðu, stöðva fram- þróun hans og fæia þannig hin- nm socíalisku öflum í heiminum sigur að lokum“. Hlytu þannig að myndast tvö öö. i heiminum, kapítalisminn og kommúnisminn, er berðust að lokum um. heims- yfirráð 1948 tilkynnti hann að þessu takmarki hefði verift náð. Væri nú önnur fylMngín undir eiganna. —- Fyrr nefnd aðferð er j þeir sjgan suður að Auðnum.!inn var bitaður og ennfremur bú- undir vissum kringumstæðum á hrifamesta leiðin til þess að kné- setja kapitalisman, og hefur hún ætíð verið notuð af rússnesku stjórninni síðan októberbyltingin var gerð. SYNIR þetta allt vel vonir og fyrirætlanir leiðtoganna í Kreml og breytast þær áreiðanlega ekki, a.m.k. ekki meðan þeir halda á- fram að vera góðir Leninistar. En fortíðin sýnir . ekki síður, að skyndilegrar og fyrirvaralausrar ið að loka stöðinni þar. Urn síðir i tókst honum að ná sambandi við Frh af fyrra dálki i Akureyri, með því að tengja sig hún er annað hvort knúin til þess ;inn a beinu linuna 1,1 Sauðár- eða álítur það heppitegt. Ef h«n|krnks’ en hun llggur skamlnt fra er knúin til þess af ástæðum, sem , 1 um' okkur eru ekki kunnar log vissu- SKJ(^XX bRUGDIÖ VIB lega er roargt, sem bendir til TJL hjÁLPAR þess), þá er hið gulivæga tæki- . skýrði hann frá atburðunúm færi Vesturveldanna komið', og | og mcg útvarpstilkynningu tókst veltnr þá framtíffin á því, hvernig að ná sambandi við Dalvík. Enn- þau notfæra sér það'. ; fremur sendi slýsavarnafélagið Ráðamenn í Kreml mega ] ut hjálpai’beiðni til Svarfdælinga, dreyma eins mikið um allsherjar-j sem hrugðu þegar Viff og héldu á Slysstaðinn. Einar á Urðum tel- þáð vera eindæma heppni og bi eytingar á utanríkisstefnu j sjgur kommúnismans og þeir j Sovéti ikjanna er alltaf að vænta. vi]«a Þeir mega trúa þvíj að und. | ur Og ef Sovétstjórnin kemst allt 11 anhaldspólit.ík nú sé heppileg til tllvlliUn' að sæmilega hress. einu a þa skoðun, að fnður í ; _„r . iokst til, að hann naði simasam- laug, að hún haldi að maður sinn hafi andast fljótlega, en telur sig þó hafa heyrt til hans eítir að þau lentu i flóðinu. Talið ér að skápur, sem Jón stóð hjá, er snjóflóðið skall á bæinn, hafi orðið honum til lífs. Myndaðist holrúm meðfram skápnum og veitti það Jóni loft, en ekkert gat hann hreyft sig. Líðan Jóns er eftir vonum sæmileg. Aftur á rnóti leið Snjólaugu illa, enda mun hvorttveggja vera, að ver fór um hana, þar sem hún lá í fióðinu og ennfremur náðist hún ekki fyrr en þremur tímurn á eftir Jóni. Hún er mikið mar- in. Síðari fregnir herrna, að líðan hennar fari toatnandi og sé hún I að hefja árás síðar af meira ^ .. . e, .____,. . Kóreu og vinsamlegra samstarf ! offoigi en nokkurn tíma áður. En ; bandl v,ð Akureyn Simi og ut- . 32 af gripunum 36 fórust. Eft- við Vesturveldin sé heppilegra fyrir hana í bili, hikar hún ekki við að breyta skyndilega um stefnu. Þannig hlýtur þaft aft vera fyrsta boftorft Vesturveldanna nú aft taka allri breytingu á utan- ríkisstéfnu Rússa með fyllstu ; varp voru sa eini ao gagni gat komið þetta óveðurs- kvöld. ir lifa tvær kindur og tvq hross. Auk þessa eru aílar þyggingar gjörejðílagðar og ennfremur allt innbú. Ekki svo mikið sem einn stóll fannst óbrotinn. .4 laugardaginn fór nýr hjálp- af arleiffangur frá Dalvík, undir ...... . , ,. vtu yj vu« w sci ciiii boðberi h)nn frjalsi heimur truir ekki a 'okasigur kommúnismans. Hann verður að grípa hvert tækifæri, sem sefst til að glæða friðarhorf- ; gFÖRLÐEi KÖLLETIVI urnar í heiminum án þess þó að gJÖRGUNARMANNA sýna veikleikamerki í samskipt-; Um kl. 7 voru komnir menn „ „ um sínum við kommúnista eða næstu bæjum til þess að grafa stjom Ama Guðlaugssonar, fram .. , slaka á nokkurn hátt á hinu nána . j fönnina. Hevrðu þeir tíl þeirra; e!t,r' % ann hann vlð að gera að varuff. Hinar frjalsu þjoffv verða samstarfi sem hinar vestrænu Jóns og Snjófaugar, móður hans,' hfum dauðu gnpum °* bjar?a að mmnast þess, að Sovetstjorn- þJóðir hafa haft 'sin á mllli. Má þá er svöruðu köllum björgunarm. ef e‘«hvaff væn af verðmætum in breytir ekki um aðferftir af vafalaUst eygja sigUrinn yfir hin- Gekk því greiðlega að finna þau. j ur Lrtið eitt af fotum eintómri gamansemi efta sonnum um kretídufullu iærisveinum Len j Var fljotlega hægt að moka ofan' mun hafa naðzt> annars er alIt friðarvilja, heidur vegna þess að| jng Qg kinni harðsvíruðu stefnu * af höfði Jóns og hafa tal af hon~ I 1 ' Frh. á næsta dálki. þeirra. — Ohserver. ' um. En ekki tókst að ná honum i ^Framh. á b!s. 12.

x

Morgunblaðið

Gerð af titli:
Flokkur:
Gegnir:
ISSN:
1021-7266
Tungumál:
Árgangar:
111
Fjöldi tölublaða/hefta:
55869
Skráðar greinar:
3
Gefið út:
1913-í dag
Myndað til:
31.12.2024
Skv. samningi við Árvakur útgáfufélag Morgunblaðsins er ekki hægt að sýna efni frá síðustu þremur árum Morgunblaðsins í almennum aðgangi á Tímarit.is.
Útgáfustaðir:
Ritstjóri:
Vilhjálmur Finsen (1913-1921)
Þorsteinn Gíslason (1921-1924)
Jón Kjartansson (1924-1947)
Valtýr Stefánsson (1924-1963)
Sigurður Bjarnason frá Vigur (1963-1970)
Matthías Johannessen (1959-2000)
Eyjólfur Konráð Jónsson (1960-1974)
Styrmir Gunnarsson (1972-2008)
Ólafur Þ. Stephensen (2008-2009)
Davíð Oddsson (2009-í dag)
Haraldur Johannessen (2009-í dag)
Útgefandi:
Félag í Reykjavík (1924-1947)
Árvakur (1947-í dag)
Efnisorð:
Lýsing:
Dagblað. Fréttir og greinar um innlend sem erlend málefni.
Styrktaraðili:
Fylgirit:

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað: 78. tölublað (08.04.1953)
https://timarit.is/issue/109026

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

78. tölublað (08.04.1953)

Aðgerðir: