Morgunblaðið - 27.02.1998, Blaðsíða 37
ítuj / jttT/TTr>ao»/
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
xctíL H/.MHHH'-i .71: JiT!,')A(i;n>.(V-i cMi
•FOSTUÐAGUR-27-: FEBRUAR 1998 37
rf
i
4
i
i
Í
i
J
Í
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
BALDVIN
PÁLMASON
+ Baldvin Pálma-
son fæddist í
Samkomugerði í
Eyjafírði 19. júlí
1900. Hann lést á
Dvalarheimilinu Hlíð
á Akureyri aðfara-
nótt 18. febrúar síð-
astliðins. Foreldrar
hans voru Sigríður
Vigfúsdóttir hús-
freyja, f. 23. aprfl
1860, d. 30. júlí 1934,
og Pálmi Jósefsson
smiður og bóndi í
Samkomugerði, f. 30.
des. 1868, d. 1. aprfl
1930. Baldvin átti einn bróður,
Vigfús, f. 1897, d. 1992. Baldvin
ólst upp hjá foreldrum sínum í
Samkomugerði og lærði smíðar
af föður sínum. Hann lærði
einnig og vann að smíðum með
Stefáni Jóhannessyni smið í
Stóradal í Eyjafirði.
Hinn 13. janúar 1928 kvæntist
Baldvin Þórdísi Benjamínsdóttur
ljósmóður frá Hrísum í Eyjafirði,
f. 25. sept. 1892, d. 29. sept. 1957,
sem þá var starfandi ljósmóðir í
Hrafnagilshreppi. Þau áttu fyrst
heimili á Grund í Eyjafirði, en
árið 1930 fluttu þau til Akureyr-
ar þar sem þau bjuggu æ síðan.
Baldvin og Þórdís eignuðust tvo
syni: 1) Valgarð, bæjarritara á
Akureyri, f. 28. okt. 1928, kvænt-
an Sigrúnu Björgvinsdóttur
kennara, f. 21. janúar 1937.
Þeirra börn eru Eydís og Bald-
vin. Maður Eydísar
er Clark McCormick
og eiga þau dóttur-
ina Sigrúnu Mary.
Unnusta Baldvins er
Kristín Anna Þórar-
insdóttir. 2) Gunnar
Ingva, bygginga-
verkfræðing í
Reykjavík, f. 20. apr-
fl 1932, kvæntan
Jóninu Guðmunds-
dóttur sjúkraþjálf-
ara og forstöðukonu
á æfingastöð Styrkt-
arfélags lamaðra og
fatlaðra í Reykjavík,
f. 19. aprfl 1932. Þeirra börn eru
Þórdís og Þór. Maður Þórdísar
er Atli Stefán Aðalsteinsson.
Þeirra börn eru Heiðrún Matt-
hildur, Snædís Ebba og Iiallur
Aðalsteinn. Áður eignaðist Þór-
dís soninn Gunnar Ingva með
Þóri Sigursteinssyni. Þór er
kvæntur Kristjönu Katrínu Þor-
grímsdóttur og eiga þau tvo syni,
Bergsvein og Eyþór Jón.
Baldvin starfaði í fjölda ára
hjá Kaupfélagi Eyfirðinga,
lengst af hjá Mjólkursamlagi
KEA við smíðar og viðhald húsa.
Um tíma vann hann að húsasmíð-
um hjá Ágústi Jónssyni bygg-
ingameistara og síðustu starfsár
síh á Húsgagnaverkstæði Ólafs
Ágústssonar.
Útför Baldvins fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
í dag er kvaddur hinstu kveðju
elskulegur afi okkar, Baldvin
Pálmason. Afi á Akureyri eins og
við systkinin kölluðum hann alltaf
varð 97 ára gamall.
Okkur langar að minnast hans
með nokkrum orðum.
Afi var lærður húsasmiður og
vann við það meðan þrek og heilsa
leyfði. Hann var einstaklega vinnu-
samur og vandvirkur. Hann var ró-
legur og þægilegur og þó að mikið
hafi stundum gengið á hjá okkur
systkinunum munutn við aldrei eftir
því að hann hafi hastað á okkur
heldur sagði hann alltaf Þórdís mín
eða Þór minn og gat þannig talað
okkur til á sinn rólega hátt.
Minningar okkar um afa eru frá
mismunandi tímum en þó flestar
tengdar bernsku okkar.
Afi bjó alla tíð á Akureyri en við í
Reykjavík. Þær voru ófáar ferðirn-
ar sem hann kom suður og dvaldi
hjá okkur. Síðustu ferðina kom
hann um páskana árið 1993 þá 92
ára gamall. Hann var oft hjá okkur
um jólin og það einhvem veginn til-
heyrði undirbúningi jólanna eða
áramótanna að sækja afa út á flug-
völl. Hann kom líka oft að sumri til
og vildi þá gjaman hafa eitthvað
fyrir stafni eins og t.d. pússa og
lakka útihurðirnar. Allt sem hann
kom nálægt varð eins og nýtt.
Þegar við fórum norður og dvöld-
um hjá honum og Valgarði í Munka-
þverárstrætinu tók hann alltaf mjög
vel á móti okkur og snerist í kring-
um okkur. Alltaf var eitthvað
skemmtilegt um að vera og stund-
um farið á skíði eða ferðast um ná-
grennið. Þetta em dýrmætar minn-
ingar sem við varðveitum og mun-
um aldrei gleyma.
Eftir að við urðum fullorðin og
eignuðumst eigin fjölskyldur urðu
ferðirnar norður færri en þó er okk-
ur sérstaklega minnisstætt þegar
afí varð níræður. Þá sameinaðist öll
fjölskyldan fyrir norðan og hélt upp
á daginn saman.
Elsku afi, með þessum fátæklegu
kveðjuorðum minnumst við þín með
hlýhug og þakklæti fyrir allt.
Blessuð sé minning þín.
Þórdís og Þór.
Baldvin afi minn er látinn. Strax
um morguninn er hann lést barst
mér fréttin suður yfir heiðar. Til-
finningar bratust fram, tilfinningar,
sem ég hefi ekki upplifað áður eins
sterkt. Ég grét. Minningar um liðn-
ar stundir streymdu um huga minn,
minningar, sem mjög gott er að eiga
um „nafna“ sinn. Afi kallaði mig
alltaf „nafna“. Það er svo vinalegt
að eiga „nafna“.
Það má teljast til forréttinda iyrir
börn og unglinga að alast upp með
afa eða ömmu á heimili. Þannig öðl-
ast maður aðra lífssýn. Afi vai- hlýr
og góður vinur. Hann hafði trausta
og þykka hönd sem leitt hefir mig
fram til þessa dags og mun ætíð
gera.
Með þessum fáu orðum vil ég
þakka þér, afi minn, fyrir þær
stundir, sem við áttum saman. Ég
veit þú skilur meiningu orða minna
því þú ert svo einstakur. Guð blessi
þig-
Baldvin Valgarðsson.
Elsku afi er dáinn. Langri ævi á
meðal okkar er lokið og langþráð
hvíld er nú fengin. Minningar um
einstaklega góðan afa streyma fram
og ylja mér um hjartarætur.
Afí var rólegur og hljóður maður,
sem bar ekki tilfinningar sínar á
torg. Hann var nægjusamur, iðinn
og vandvirkur og einstaklega hjálp-
samur. Það var ekkert það til sem
hann ekki vildi gera fyrir fjölskyld-
una sína, ekki hvað síst okkur
barnabörnin.
Afi var alltaf einn af fjölskyld-
unni. Frá því ég fyrst man eftir bjó
hann hjá okkur í Álfabyggðinni,
húsinu sem hánn og pabbi byggðu.
Þar í afaherbergi eyddi hann mörg-
um stundum innan um muni og
myndir sem honum voru kærar. A
skrifborðinu stóð alltaf mynd af
Þórdísi ömmu sem hann missti of
snemma. í herberginu var líka ein-
staklega falleg kommóða sem afi
hafði smíðað og gefið ömmu. Á
veggnum fyrir ofan kommóðuna
hékk fallega útskorin klukka sem
hann hugsaði vel um og trekkti
alltaf reglulega. Kiukkan var brúð-
argjöfin þeirra. Hún hafði fallegan
og háan hljóm og sló á heilum og
hálfum tímum. Hljómurinn frá
klukkunni og raddir ríkisútvarps-
ins, sem afi hlustaði mikið á, munu
alltaf minna mig á afa og afaher-
bergi.
Sem barn átti ég góðar stundir
með afa í afaherbergi. Við hlustuð-
um saman á morgunsöguna um níu-
leytið virka daga og einstaka sinn-
um spiluðum við olsen olsen. Við
áttum líka saman leyndarmálið um
„únnugrautinn" sem okkur báðum
þótti svo góður.
Eftir að afi lauk sinni starfsævi
einangraði hann sig of mikið að því
er okkur fannst. Það olli vissum
áhyggjum. Afi virtist hins vegar
ánægður með að eyða tímanum í
eða við húsið með fjölskyldunni
sinni og sjá um hin ýmsu heimilis-
störf eins og uppvask og snjómokst-
ur. Hann hafði líka aðstöðu til að
smíða í kjallaranum og þar smíðaði
hann fínustu húsgögn handa okkur.
Sérstaklega er mér kært dúkkuhús-
ið sem afi smíðaði og pabbi málaði
síðan og innréttaði.
Fæðing Baldvins bróður og
nafna var afa mikið gleðiefni. Hann
var sannur sólargeisli og gaf afa
nýjan tilgang. Við systkinin nutum
þess að eiga afa, sem alltaf var
heima til að taka á móti okkur þeg-
ar mamma og pabbi voru að vinna
eða að heiman. Það var ekki svo lít-
ils virði.
Afi átti því láni að fagna að heils-
an var góð lengst af. Níutíu og
þriggja ára flutti hann á Dvalar-
heimilið Hlíð þar sem hann eyddi
síðustu æviárunum. Við komuna
þangað vakti það undran hjúkrun-
arfólksins að afi notaði engin lyf.
Það þótti einstakt með svo aldraðan
mann. Fyrsta árið á Hlíð var afi enn
nógu_ hress til að ganga yfir til okk-
ar í Álfabyggðina en upp frá því fór
að halla undan fæti og heilsunni að
hraka.
Ég vil þakka þér, afi minn, fyrir
allt sem þú gerðir íyrir mig á lífs-
leiðinni. Mér er það ofarlega í huga
nú hvað þú óskaðir mér innilega og
af öllu hjarta til hamingju þegar ég
sagði þér frá því að ég ætti von á
barni. Óskir þínar rættust. Ég er
glöð að þú fékkst tækifæri til að
hitta litlu Sigi'únu Mary. Hún á eft-
ir að heyra um þig og áður en varir
verður hún farin að leika sér með
dúkkuhúsið sem þú smíðaðir handa
mér á sínum tíma. Guð blessi þig og
varðveiti.
Þín
Eydís.
Hugheilar þakkir færum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samhug og vináttu við andlát og
útför ástkærs sonar okkar, bróður og dóttur-
sonar,
BRAGA PÁLSSONAR,
Hæðarbyggð 14,
Garðabæ.
Sérstakar þakkir færum við öllu því ágæta
fólki, sem sá um erfisdrykkju og lagði fram
dýrmætan tíma sinn og góðgerðir, sem og öllum öðrum, er heiðrað hafa
minningu Braga með ýmsum hætti.
Guð blessi ykkur öll.
Guðbjörg Hjörleifsdóttir, Páll Bragason,
Hinrik Pálsson,
Hjörleifur Pálsson,
Viðar Pálsson,
Sigríður Kristjánsdóttir, Hjörleifur Guðmundsson.
ROLVR YSSDAL
+ Rolv Ryssdal,
forseti Mannrétt-
indadómstóls Evr-
ópu, sem lést 18.
febrúar, var fæddur
1914. Hann lauk
lagaprófi 1939 og
gegndi á langri ævi
mörgum trúnaðar-
störfum. Hann var
lögmaður, saksókn-
ari og ráðuneyt-
issljóri í dómsmála-
ráðuneytinu 1956-
1964. Það ár varð
hann hæstaréttar-
dómari. Forseti
hæstaréttar var hann 1969-1984.
Ryssdal var kosinn dómari í
Mannréttindastól Evrópu 1973
og forseti hans 1985.
Þegar Rolv Ryssdal varð sjötugur
lét hann af embætti í Noregi svo sem
lög mæla, en settist í staðinn í for-
sæti Mannréttindadómstóls Evrópu
að ósk samstarfsmanna sinna þar.
Til þess vandaverks var hann síðan
endurkosinn á þriggja ára fresti, síð-
ast eftir fortölur, er hann ætlaði að
hætta störfum áttræður. Hann var
um sumt víkingur, ekki vegna óbil-
girni eins og tíðkaðist á miðöldum,
heldur vegna dirfsku, glöggskyggni,
stjórnsemi og hreysti. Aðrir þættir í
myndinni sem vinir hans geyma af
honum var ótrúlegt vinnuþrek, reglu-
semi og lagni. Mannréttindadóm-
stóllinn starfar samkvæmt sáttmála
frá 1950. Fyrsti dómurinn var kveð-
inn upp 1960, en málin voru um
árabil mjög fá. Þegar Ryssdal varð
dómari í Strasbourg,
1973 voru dómarniÁ
orðnir 17. Nú, við frá-
fall hans, eru þeir 733
og af þeim gengu 632
eftir að hann varð for-
seti. Þessar tölur gefa
til kynna hve stór hans
hlutur er í Þróun mann-
réttindamála í álfunni.
Að auki er þess að
gæta að aðildarríkjun-
um og þar með dómur-
um í Strasbourg íjölg-
aði um nálega helming
á þessum tíma. Nú eru
ríkin 40 og viðhor?’
nýrra dómara frá Austur-Evrópu
kölluðu á festu og skilning í senn,
þegar dómsforsetinn kynnti þeim
reglur og venjur.
Rolv Ryssdal hóf lögmannsstörf
1940. Hann sat í fangabúðum frá
1943 til stríðsloka, en vakti eftir það
athygli fyrir skelegga saksókn í
málum gegn samstarfsmönnum nas-
ista. Hann sótti m.a. málið gegn
Marie Hamsun, konu stórskáldsins.
Verjandi hennar var þekktur lögmað-
ur í Arendal, Stray að nafni. Hann
bauð mótheija sínum í hádegisverð
á Bristol-hótelinu og þar kynntist
Ryssdal dóttur hans, Signe Marie,
sem síðar varð eiginkona hans. Sjálf
er hún lögfræðingur og hefur verícf'
málflytjandi, borgarstjóri félagsmála
í Ósló og fylkismaður í Arendal. Þau
hjónin dvöldust oft á býlinu Siofien-
lund skammt frá bænum og þar lést
hinn aldni höfðingi. Kona hans og
þijú börn þeirra lifa hann.
Þór Vilhjálmsson.
+
Kærieikur og samúð í okkar garð vegna veik-
inda og fráfalls
ÁSBJÖRNS DAGBJARTSSONAR,
Heiðarlundi 1D,
Akureyri,
mun varða veg okkar mót framtíðinni.
Hjartans þakkirfyrir stuðninginn.
Guð blessi ykkur öll.
Þóra Björg Magnúsdóttir,
Magnús Dagur Ásbjörnsson,
Kristjana Hrönn Ásbjörnsdóttir,
Auður Ásbjörnsdóttir,
tengdaforeldrar, systkini
og fjölskyldur þeirra.
Lokað
Lokað verður frá kl. 12.00 í dag, föstudaginn 27. febrúar, vegna
jarðarfarar UNNAR HILMARSDÓTTUR, skrifstofustjóra.
H.G. Guðjónsson ehf.
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í Kr-
inglunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinamar í símbréfi (569
1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið grein-
ina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Um hvern látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfilegri
lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við eina örk,
A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200 slög (um
25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast
við eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnamöfn
sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar grein-
ar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmælisfréttir
ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverkn-
að. Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu tali
eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word og
Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.