Þjóðólfur - 06.01.1872, Blaðsíða 1

»4. ár.
Reykjavfh, Laugardag 6. Janúar 1872.
9—10.
~~ I Jóla-leyfinu gáfu lærisveinar Iatínuskólans
* báða frumsamda, var það sjálfsagt með
samþykki Rektors og stiptsyfirvaldanna. Staðar-
^úuni var boðið til að sjá á leikinn hvorntveggja
°keypis. Sveinar léku sjálfir, (en engi maðr ut-
anskól), þau 3 kvöldin 28., 29. og 30. f. mán. og
v°ru viðstaddir nál. 230 bæarmanna hvert kvöld,
a"k skólasveinanna sjálfra, er flestir voru áhorf-
eödr. Annað var eins flokks leikr, og heitir
*Heimleomann, hitt er 4 flokka leikr og nefnist
,Nýársnóttin», þann ieik hefir samið Indriði Ein-
arsson frá Krossanesi í Skagafirði, stúdentsefni að
VOr> komanda; en »Heimkoman» er eptir Ólaf
•^jörnsson, einnig stúdentsefni í vor, og hefir ver-
^ kendr við Bægisá'. Sá leikrinn er að vísu cfn-
,8l,tiU og skemti þó vel. En «Nýársnóttin» er
efnisríkr leikr, leiddr með skáldlegri meðferð og
vandvirkni út af þjóðsögnum vorum og þjóðlífi, og
V|ðast hvar furðu vel niðr lagðr og lagaðr fyrir leik-
Sviðið, eins og það er algjört í öðrum löndum,
e° sem hér er hjá oss í mjög miklu naumasmíði
sem vonlegt er, ekki sízt þegar ekki er
enn.
öðru
|>eúr verið fyrri, að nota varð «langa svefnloptið«
1 skólani
léki
v>'si húsrúms ráð heldr en nú var og optar
nim. Mátti segja að allir þeir er léku,
1 vel> og nokkrir enda afbragðs-vel.
"~ A gainlaáríkvtild kl. 8 ’/a var htr i jfyrsta sin .,h 1 y s—
Dr?)r (eir sem Danir kalla „Fakkeltog1'). Stúdentar presta-
^ ' 'aris (n,í ló aí> tnln) og læknaskúlans (nú 5) stofnniu til
8 °8 gengust fyrir því meb fyrsta, en lærisveinar sknlans
höf'" sv0 llr?u )'»r vo a^ t«lu. Flestir
,, U fleir hufutbúnaí) og fl. ýtnist sem Ijús-álfar ebr svart-
kou,
rn&br ,
annar flokkrinn í Ijús snnnan úr tjarnareuda, hver
sitt bálanda blys en hinn flokkrirm norban frá lækjar-
OS||im, J
i niættust svo á mibri tjörninni, þar dönsuíu þoir og
^>>a<tans, on ab þvi búnri hö]t allr flokkriuri upp til
ar og var stabnæmzt á honum surinanverbnm, og fylkt
u ,ior>':i Astvegr fylkingar meb óllum blysunum aí) bæn-
bál' 611 ^r'r fra 10,1 'laua 'ví'tsvegar voru kveikt „bengölsk“-
’ a"avega lit, er iýsti af sem hádagr væri.
I Þ- máu. dó hér í staðnum mannvæn-
8r yngissveinn Þorsteinn Siemsen, að eins 23
ara °ð aldri,
Siemsen. _____
sonr konsúls og kaupmanns Eduard
_____f &&r (kl. 2 f fyrri nótt) andaðist hér
soriar "Ul °r ,)t0''rs011r 0>tr uáfrændi sira Ainljúts Ólafs-
eptir langa legu og þungar þjáningar af lungna-
veiki, stúdent í guðfræði Helgi Melsteð, að eins rúmra
22 ára að aldri, einkabarn lectors theol. Sigurðar
Melsteð og þeirra hjóna, efnismaðr, göfugmenni að
öllu upplagi og hvers manns hugljúfi, en heilsutæpr
alla tíð, þótt eigi tyrmdi yfir fyr en næstl. ár.
— Bréf og fregnir austan ab, er bárust meí) sendimanui er
hör kom austan úr Mýrdsl 3. þ. mán., sögbu tangaveikt,
baruaveiki og kíghústann í réntin þar víbsvegar fyrir austan
Markarfljút; beztn tíb yflr allt og fjárhöld gúb, brábapestina
í saubfé heldr væga yflr höfub, nema á eiristaka bæ. Fisk-
vart hafþi orbib í Mýrdal fyrir Júlaföstu bæbi af löngu og lúbn.
— Mebal þeirra er sigldu meb síbustn pústskipsfer?) héban,
og taldir eru bls. 17 hér aþ frarnan, heflr lábzt eptir ab geta
verzlunarmannsins Th. Suhr.
/
— Það er svo að sjá, sem meirihlutinn á Al-
þingi í stjórnarmálum vorum eðr helztu forvígis-
menn og máttarstólpar þess flokks, sé farnir að
gjöra sér það að reglu, hver með öðrum og ár
eptir ár, að ganga á snið við blöðin hér á landi,
eins og erlendis með fyrirætlanir sína og hvað eina
er þeir af ráða tilað efla og fylgja fram «Þjóðmálum
vorum<> og «vorum þjóðlegum málstað» (að vér
leyfum oss að við hafa hér einkennis orð sjálfra
þeirra). Svona var með þetta almenna umburðar-
bréf herra Jóns Sigurðssonar, 31. Maí f. árs, er
vér komumst yfir af hendingu og auglýstum síðan í
J>jóðólfi 24. Jan. í fyrra; —félagi vor «Norðanfari»,
er fær þó öðru hvoru til flutnings og sér til upp-
fyllingar marga glepsuna, margt lofsorðið og marga
lofræðuna út af óyggjanda réttri pólitik meirahlutans,
varð að fá umburðarbréf þetta á snöpum, seint og
síðar meir, rétt eins og þjóðólfr. Svona var aptr
nú i ár og síðan um síðustu þlnglok, að orða-
sveimr hefir farið vaxandi og orðið smámsaman
æ hljóðbærri og berari eptir því sem að árslokun-
urn leið, um mikilfeng og almenn samtök af meira
hlutans hendi, fyrst: «þ j ó ð v i n a f é 1 a g», «þjóð-
vinasjóðr», «lög þjóðvinaíélagsins», stjórn «|>jóð-
vinafélagsins», forseti, varaforseti, féhirðir, nýtt
dagblað er eigi að koma á fót, og eigi að heita
«Þjóðvinrinno; þar næst alment ávarp eðr á-
skorun (til konungs eðr stjórnarinnar, áhrærandi
stjórnarmál vor, — samið, að þeir segja hér, af
— 33 —