Þjóðólfur - 07.11.1876, Blaðsíða 2

130
sæluhússins, þannig orðið að upphæð 2600 krónur. Var þá
þegar fenginn Björn steinsmiður Guðmundsson í Reykjavík,
sem nú er ( mesta áliti hjer um slóðir sem múrsmiður, og
skoðaði hann byggingarstæðið og byggingarefnið, og gjörði
áætlun um byggingarkostnaðinn ásamt trjesmið herra Helga
Helgasyni í Reykjavík. Komust þessir menn eptir nákvæma
yfirvegun að þeirri niðurstöðu, að sæluhúsið hlyti að kosta
3600 krónur, ef það yrði að efni og smíði vel vandað, og
með þeirri stærð og lögun, sem vjer höfðum tilætlazt, og
sem flestum skynsömum mönnum, sem við oss hafa talað,
þykir hæfileg. þegar vjer sáum, að húsið eptir skoðun þess-
ara leiknu smiða hlaut að kosta 1000 kr. framyfir fjárupphæð
þá, er fyrir hendi var, þá treystumst vjer eigi til að byrja
byggingu hússins, og vonum vjer, að enginn lái oss það,
einkum þegar þess er gætt, að eitt skilyrðið fyrir því, að 1000
kr. styrkurinn úr landssjóði fengist, var svo látandi, að húsið
yrði fullbúið á komanda vori.
Vjer treystum því staðfastlega, að þjer allir, heiðruðu
vinir, sem hafið hvatt til samskotanna og safnað fje til stofn-
unar þessarar, munið ekki letjast nú, er þjer sjáið, að svo
miklu fje er þegar safnað, og að ekki vautar nema herzlu-
muninn; og vjer lýsum einnig yfir því trausti voru til herra
landshöfðingjans, að hann muni veita síðar hinn umrædda
fjárstyrk, eins fyrir því, þótt ástæðurnar hafi gjört það ó-
mögulegt, að húsið yrði fullbyggt á næstkomunda vori. Vjer
treystum þollyndi og staðfestu yðar, Sunnlendingar, til þess, að
þjer eins fúslega keppist við, að fje það fáist, sem enn vant-
ar til þess, að byggingin komist áfram, eins og þjer hafið svo
loflega lagt fram fje það, sem þegar er gefið. f>að er full-
víst, að enginn skynsamur maður vill láta reisa húsið úr lítt-
nýtu og endingarlausu efni, og ekki heldur, að húsið verði
gjört svo lítið að ekki megi víð una. Fyrir því leyfum vjer
oss enn á ný, að reyna á drengskap yðar og veglyndi, og
skorum á allar hreppsnefndir hjer í nærsveitunum og svo
einnig á alia þá, sem áður hafa veitt máli þessu hjálp og
fylgi, að þeir skýri málavextina fyrir mönnum, og safni við-
bótarsamskotum, er vjer veitum móttöku sem fyr. Annars
verðum vjer að taka til annara neyðarúrræða, sera hljóta að
tefja mjög fyrir því, að sæluhúsið verði reist úr rústum. Vjer
óskum innilega, að gjafir þær, sem kynnu að verða gefnar
sæluhúsinu í vetur, verði svo snemma komnar til vor, að ó-
hikað megi byrja á byggingunni á næstkomandi vori þegar
er árstiminn leyfir.
Reykjavík 14. okt. 1876.
Guðm. Thorgrimsen. Jem Pálsson. Randrup.
Þakkarávörp.
— þakklætistilfinning sú, sem eg ber innanbrjósts, knýr mig
til að votta opinberlega, og þó í veikleika, þakkir fyrir allar þær
stóru velgjörðir, sem eg fæ ekki talið, þeim miklu heiðurs-
hjónum Eíriari snikkara Jónssyni og husfrú íngibjörgu Jó-
hannsdóttur. þegar eg rúmlega tvítug fluttist i hús þeirra með
manni mfnum og ekki þekkti annað en þá blíðu hlið lifsins,
og því lakara að öllu ókunnug og óreynd, sýndu þau mjer al-
úð í orði og verki; en svo fór fyrir mjer sem svo mörgum
öðrum, að eg fór smátt og smátt að sjá skugga slá á lífsins
sólskin, og þá reyndust þau mjer sem sannir foreldrar bæði í
orði, vjðmóti og stórkostlega í verki, og nú ofan á allar þeirra
fyrri velgjörðir hafa þau bætt þeirri, að taka af mjer barn í
mínum ailt annað en góðu kringumstæðum, og eru strax nú
eptir stuttann tíma. farin að sína á þvi, að velgjörð þessi er
ekki gjörð að hálfu, því þau fara með það með sama sóma,
sem þau hafa farið með ungmenni þau, sem hjá þeim hafa
alist upp. Llvernig get jeg þakkað þeim eins og skylda og
tilfinning bíður mjer? jeg get aðeins f mínum einslegu bæn-
um til föðursins á bimnum þakkað honum, að bann næst
minum ógleymanlegu fósturforeldrum hefur sent mjer aðra
eins velgjörara á minni lífsleið; hann sem einn getur metið
verkin, hann aðeins getur og metið, með hvaða þakklætis og
elsku tilfinningu, að hjarta mitt er þeim bundið.
Reykjavik 26. ágúst 1576
Oddrún Samúelsdóttir.
— það hefur mikið lengur en jeg vildi, undan dregistt
gjöra augljóst fyrir almenningi, hvern einstakann velgj°r ^
tveir höfðingsmenn á mjer sýndu, þegar jeg í ofsaveðrinu
faranóttina 3. jan. þ. á., varð fyrir þeim þungbæra s*ía'. s:er
missa algjörlega vetrarvertíðar skip milt áltróið; þá lýstl ?*.a
hin höfðiHglundaða góðvild þess góðfræga læknis, hom°P^
herra Lárusar Pálssonar, eins og máske optar, er hanu
það tækifæri gaf mjer 40 krónur. En óðalsbóndinn he„ra
Svb. I’órðarson á Sandgerði, gjörði allt tii þess, að gJe
mjer skaðann sem ljettbærastan, með þvf að Ijá mjef s.'ja
og gjöra það út á móti mjer um vertíðina. Fyrir þessi tu'
mannelsku- og kærleiksverk bið jeg góðann Guð að b°'“l
fyrir mig með tímanlegri og eilífri blessun sinni.
Tjarnarkoti 24. ágúst 1876. Jón fsleifsson.
— I*egar jeg á næstliðnu vori var fyrir mildiríka han^
leiðslu Drottins aptur heim komirm úr sjóhrakníngi þ6'01’ .
jeg þá varð fyrir, og áður er um getið f þjóðólfi, gaf minn a?
kæri sóknarprestur, herra S. B. Sivertsen Ild. Dbr. á LUs''a.
um mjer upp allt það, er jeg átti honum að gjalda, sem a''
prests- og kirkjugjalds, var innifalið í leigum og landsku'
eptir ábýli mitt, hvað nú í ár allt til samans mun verða n
60 kr. En daglega fram komnir velgjörningar hans og h® .j
vandamanna til min og minna, eru meiri en melnir ver?',ra
verðs. Fyrir allt þetta votta jeg mínum háttvirta velgjnra
með ást og allra fyllstu virðingu mitt innilegasta þakklæt'i 0
bið af hrærðu hjarta góðan Guð að launa honum og ö*'u
hans fyrir mig, með tímanlegum og eilifum gæðum.
Móakoti f Garði 2. sept. 1876.
Gunnar Magnússon.
«Þakklœti fyrir góðverk gjallt Guði og m'önnum líkay |
Sem blindum örvasa-manni, sem þó forðum þóttis'
manna tölu, er mjer indælt að minnast þeirra 11 ára, se __
jeg dvaldi i þjónustu hins góðfræga höfðingja og staka manUj
vinar, herra Brynjólfs sál. Benedictsen í Flatey, sem svo; le0tjj
var öndvegis-öldungur Vestfirðinga. En nú er þessi ásts®■
maður, ásamt svo mörgum góðtim drengjum, sem j'eg 11
þekkt á llfs míns leið, horfinn sínum hjervistar viuum, eU P
nýt jeg enn míns gamla, ágæta hússbónda, því ekkja
hans
frú Herdís (sem honum var samboðin) hefur sfðan hún s'j.j
hingað suður, minnst mfn bæði notalega og höfðinglega. 1 ‘
jeg því góðann Guð að umbuna henni og hennar, samt öIluUI’
sem minnast mín f eymdar-myrkri sjónlausrar elíi.
Kristján Haagensen.
AUGLÝS1NGAR7
— þeir, sem vilja selja mislita ull, eru beðnir að snúa sJea
til einhverrar af undirskrifuðum, er kaupa hana fyrir peniu8‘
með kaupstaðar prís.
Reykjavík 19. okt. 1876.
Ástríður Melsted. Olufa Finsen. Sigríður Pjetursson•
Sigríður Siemsen. Soffia Thorsteinson.
— Stór og nýleg baðstofa, með frambæ og 1 eða 2 k)efl
grös, sljett og góð, fæst til ábúðar á næsta vori á SkógJJu y
á Álptanesi, og mega lysthafendur snúa sjer til Chr. J.
hiesens á Hliði fyrir næstkomandi júlí með skilmálana.
— tareð mjer undirskrifuðum varð sú yfirsjón á, að ber^
það út, að baggi sá, sem eptir varð hjá mjer í suður ^
minni í síðastl. mán., hefði horfið á bænum Arnarnes', ^
Skerjafjörð, bið jeg hjer með viðkomandi heimilis menn 3 f
þessum fyrirgefningar á þessum orðum minum, sem jeS nj
með aptur kalla, sem tílhæfulaus og í ógáti töluð.
Skálholti 9. okt. 1876. Ketill Sveinsson. ^
— Rauðstjörnótt hesttryppi á að giska I—2 vetrai 110 pp,
biti fr. hægra, hefur verið um tíma í óskilum hjer j 111 Lr
og verður selt eptir 14 daga svo framt að eigandi ekki vc ^
búinn að gefa sig fram innan nefnds tima með þv' Pafgjð
borga hirðingu og þessa auglýsingu, en upp frá því v
fyrir næstu fardaga.
Seltjarnarneshreppi 31. okt. 1876.
Ingjaldur Sigurðsson hrep pstjóri. j
— Brún hryssa á að giska |3 vetra, með mark:
hægra, hefur verið hjer f högum síðan á miðju suin.ri,(r0D toU'
rjettur eigandi vitja hennar mót sanngjörnum hagagöngu
og svo borgun fyrir þessa auglýsingu.
Saurbæ 21/10 76. Eyjólfur Runólfsson.
iTl íi ^ ^
— Fundist hefur trjebaukur hjer á götunum, °S
andi vitja hans til Vigfúsar á Nauthól. f0r
— B u d d a með dálitlu af peningum í, sem einhver
týnt hjer á götunum, er geýmd á skrifstofu þjóðólfs-
Afgreiðslnstofa pjóðólfs: í Gunnlögsens húsi. — Útgefandi og ábyrgðarmaður: Matthías Jocluvmff_
Prentaður í prentsmiðju íslands. Einar þórðarson.