Austri - 12.09.1903, Blaðsíða 1
Kemnrút 3xU0lað ámanuði
48 arkir minnst til nœsta
nýárs,kostar hér á lancli
aðeins 3 kr., er'lendis 4 l
lialddagi 1. júlí.
Uypcdqn skriHeg hundin nð
áramót. Ogild nema komm
sí til ritstj. fyrir 1. októ-
ber. lnnl. augl. 10 aura
línan,eða 70 a. hver þuml.
dálks og hálfu dýrara á 1
síðu.
xni. Ax.il
Seyðisflrði 12. septemiier 1908.
NR. 30
AMTSBÓKASAFNIl) á Seyðisfirði j unarskuldir sínar, og líði pannig sem
er opið á laugardögum frá kl. 2—3 j minnstan halla að hægt er við skepnu-
e. m.
Herra St. Stephensen veitir bóka-
safninu forstöðu 1 fjarveru hr. L. S.
Tómassonar.
Til kanpenda
Austra.
missinn.
En pað er hérumhil víst, að skepn-
um verður aldrei lógað svo mörgum,
að pað verði eigi tilfinnanlegur fóður-
skortur í vetur, ef veðráttan verður
eigi pví betri.
Finnst oss pví ráðlegt fyrir alia pá,
sem búa á peim stöðum, eða par
nálægt, sem gufuskipin frá útlöndum
koma, og sjá fram á pað, að peir
Allir peir af kaupendum Austra,
er ekki hafa borgað oss penDan ár-
gang blaðsins, eru viusamlega beðnir í muni verða fyrir heyskorti 1 vetur,
um að borga hann nú i haustkaup^ jj að gjöra ráðstafanir til pess að fá hey
tíðinni. j frá Korvegi. Norskt hey hefir áður
En einkum eru peir, sem ekki hafa i verið brúkað hér á Seyðisfirði og
borgað Austra fyrir fleiri eða færri j reynzt vel, fullt eins vel og taða; par
undanfarin ár, beðnir að láta borg- ’ að auki er pað víst litlu sem engu
unina á blaðinu eigi dragast lengur. ! dýrara hingað komið, en taða er venju-
Yirðingarfyllst i lega seld hör á veturna: 5 au. pundið-
Skapti Jósepsson. > Hinir stórauðugu hvalamenn hér
. ] eystra ættu nú að hlaupa undir bagga
á pann hátt, að selja bændum fóður-
mjöl með vægu verði og jafnvel flytja
hey frá Norvegi fyrir lágt flutnings-
gjald. Með pví sýndu peir í verkinu,
—°— j að peir vildu taka pátt í kjörum
J»að er engin furða, pó menn hér á j landsmanna, og mettu pað einhvers^
Austur- og Norðurlandi horfi heldur j að alpingi hefir nú farið eptir
kvíðafullir á móti komu vetrarins_ . beiðni peirra og lækkað svo stórkost-
Sumarið hefir verið f rámunalega óblítt, fega útflutningsgjaldið af hvalaafurð-
sífelldir kuldar og stórrigningar, og : unum frá pví sem var ósk og vilji alls
stundum jafnvel snjóað ofan í byggð? porra manna hér austan- og norðan-
síðast t. d. 8. p. m. hér eystra. land".
’:srj-jj^-srj-sresrj~jrssf>'srj-srxSfi-jj-j~rrj-jj-sjrj'SrYSTssj
óþurkarnir.
oss að
Elztu menn muna eigi eptir svo köldu Að endingu leyfum vér
og ópurkasömu sumri. Grasspretta j benda sveitastjórnum, sýslunefndum og
hefir pó víða verið vel í meðallagi, en yfirvöldum á pessi fóðurkaup og hina
hún hefir eigi komið að notum vogna, yfirvofandi hættu fyrir bændur af
hinoa stöðuga ópurka. Víða hér á pessari voðalegu ótíð. En einkum
Austurlandi hafa hey manna skemmzt bendum vér máli voru í pessu eí'ni að
meira og minna, sérstak’ega taða, peim valdsmanni vorum, er jafnan
menn orðið að taka hana inn hálf : hefir borið velgengni og framtíð bænda
landsins heitast fyrir brjósti og látið
ser annast um pá í ræðu og riti;
PáliamtmanniBriem, er vér
treystum manna bezt til að leggja
pað til málsins, er helzt megi að
gagni koma.
Utlendar fréttir.
blauta og skemmda, og sumstaðar hér
eystra lá taða úti fyrstu dagap. m.
Nú er orðið svo áliðið sumar, að
lítil líkindi eru til pess að bændur
geti hér eptir aflað sér nokknrra
heyja að mun, pó að hamingjan yrði
mönnum svo blíð að láta veðráttuna
breytast eitthvað til batnaðar. Göng-
ur og aðrar haustannir fara að út-
heimta pann vinnukrapt, sem bændur
allflestir hafa á að skipa. I — o —
Skórinn kreppir pví fast að land- ^ Danmnrk. Kristján konungur IX.
bóndanum á Austnr- og Norðurlandi • er nú beim kominn úr baðvist sinni á
um pessar mundir. Hvað á hann að ■ pýzkalandi og er hinn ernasti, og er
taka til biagðs? Hann hefir ef til > nú í orði að konungur fari undir haust
vilL ekki meira hey en handa tæpum j með hird sína til Fredensborgar, er
helming, eða jafnvel priðjung af öllum ’ ættingjum fjölgar hjá honum,
skepnum sínum; hann getur ekki sett . Tíðarfarið hefir par sem annars-
of mikið á heyin og átt pað á hættu staðar á Norðurlöndum verið fremur
að missa fé sitt úr hor í vetur. kalt og úrkoma opt svo mikil, að
í»að verður pví óumflýjanlegt fyrir
bændur að lóga fé sínu með mesta
móti í haust. Erum vér pess full-
vissir, að kaupmenn sýna bændum
pann drengskap, að gefa svo hátt verð
fyrir slkturfó sem peir framast sjá
sér lært, pví par með stuðla peir að
pví, að bændur geti som mest og á ' verndunar verzlun Norðurlanda og
sem heppilegastan hátt borgað verzl- Hamborgar, og einkum meiri trygg-
svo
járnbrautarlestir hafa teppzt, og ár og
lækir flóð yfir sáðlönd manna til
stórskeromda.
Fyrir skömœu héldu kaupmenn af
öllum Norðurlöndum og frá Hamborg
stóreflis fund með sér í Börssalnum
miklá í Kaupmannahöfn til roeiri
ingar fyrir ábyrgð skipseigenda á
skipsförmum.
Páll Andræ, sonur pessa merka
látna stjórnfræðings Dana, er nú að
gefa út æfisögu föður síns, og hefir
dálítill kafii verið birtur úr henni í
síðasta hepti af „Tilskueren11 með
fyrirsögninni „Andræ, Hall og Krieger
og frausk- pýzki ófriðurinn,“ par sem
pað er ljóst fram tekið, hvað nærri
lá, að Danir lentu í peim ófriði Frakka
megin. er hefði verið binn mesti voði
fyrir landið, einsog pví striði lauk_
fessir menn voru pá ráðgjafar konungs^
og af peim vildi Hall ölmur taka
taum Frakka, og jafnvel Krieger líka^
en Andræ hélt aptur af peim allf
hvað hann gat-
Napoleon III. sendi trúnaðarmann
sinD, hertogann af Cadore til Dan-
merkur til pess að reyna til að fá
Dani til að ganga í lið með Frökkum,
j og lofaði peim Slesvík í sigurlaun; og
\ var pað að vonum mikil freistni fyrir
j Dani að ná aptur landinu. En báðir
j tengdasynir Kristjáns konungs IX.
j réðu tengdaföður sinum sterklega frá
1 pví að liðsinna Frökkum, og konungur
• og ráðaneytið fékk Friis greifa, er
vikið hafði úr ráðaneytisforsætinu í
mai, til að semja við hertogann af
Cadore, pvi konungur treysti houum
bezf, sem ráðsvinnum og gætnum
manni. Enda brást Friis greifi ekki
góðri tiltrú konungs og ráðaneytisihs.
Hann fór hægt og gætilega að öllum
samningnum og dró málið á langinn
par til Frakkar höfðu farið fyrstu
ófarirnar við Worth og Wissembourg
fyrir J’jóðverjnm, og sleit síðan öllum
samningum; en pað tók Hall svo sárt, að
hann gat eigi tára bundizt, er hann
heyrði pau málalok; en Danmörku var
par bjargaö frá yfirvofandi hættu.
J>að hafa verið nokkrar viðsjár me?
Sameiuaða gufuskipafélaginu danska
og hinu stóra gufuskipafélagi Wilson
á Englandi, er sendi hinu danska fé-
lagi sín síðustu sáttaboð, sem Brandt,
forstjóri danska félagsins, porði eígi
annað en sætta sig við.
En aptur er enn eigi sætzt á mis-
kliðarefni sama danska félags við stórt
gufuskipafélag í Hamborg, og færðu
nú félögin stórkostlega niður farareyri
og farmgjald á skipum sínum milli
Kaupmannahafnar og Hamborgar, og
lætur nærri, að nú megi fara pá leið
fyrir einn sjöttung vanalegs verðs,
og eru málalok undir pví komin, hvort
félagið verður prautseigast.
Danir kvíða nú mikið fyrir pví,
að Englendingar leggi allháan inn-
flutningstoll á smjpr, flesk og egg, er
Danir hafa flutt til Englands nú á
hverju ári að undanförnu svo hundr-
uðum milliónumkrónaskiptirjgæti pað
orðið stórhnekkir fyrir hinn danska
landbúnað. En Ohamberlain hefir
stungið upp á pessum innflutnmgstolli
til pess að styðja hinn enska !and-
búnað og nýlendurnar.
Nýlega brann herragarðurinn Sceens-
gaard við Faaborg. eign baróns Hin-
riks Bille- Brahe Selby, til kaldra
kola. J>ar brunnu inni 140 stórgripir
og par á meðal gæðingur, er var 15,
000 kr. virði.
Elzta dóttir Friðriks krónprins,
L o u i s e, gipt prinsinum af Schaum-
burg Lippe, var nýlega í heimsókn hjá
foreldrum sínum á Charlottenlund-
höllinni, og fór paðan einn góðau
veðurdag til að baðast í Eyrarsandi.
Synti hún nokkuð langt út í sundið,
pví hún er sögð vel sundfær. En pá
gjörði snögglega hvassveður, og með
pví straumur var all-harður, réð
prinzessan sér ekki og bar frá landi
og komst í mikinn lífsháska. En til
allre.r hamingju tók pjónninn, er fylgt
hafði henni til sjávar, eptir pví að
prinzessan var nauðlega strdd, og par
hann var rnaður vel sundfær fékk
hann bjargað henni til lands.
Tveir eltzu synir Yaldimars prinz.
Axel og A age, hafa Dýlega lokið undir-
búningsprófi við háskclinn, báðir með
beztu einkunn. f>eir ætla sér svo að
verða sjóliðsforingjar, einsog faðir
peirra.
Kaupmannahafnarbúar hafa á seinni
árum rifið fjölda eldri húsi til grunna
og reist par aptur víða mjög skraut-
leg stórhýsi; og hefir petta bygginga*
brask peirra kostað stórfé og eigi
ætið pótt standa á sem föstustum
fótum í fjárhagslegu tilliti.
Einn af pessum efnaðri bygginga*
mönnum heitir C a r 1 s e n, af lágum
stigum, en græddi stórfé á húsakaupum
og nýbyggÍDgum. Loks keypti hann
nýlega störhýsi nokkur á ráðhústorginu^
er hann ætlaði að byggja upp að nýju.
En pað lítur út fyrir, að par bafi
maðurinn reist sér burðarás um öxl_
Bankarnir og auðmennirnir pcrðu eigi
að lána honum meira fé, og roaðurinn
varð pá brjálaður út úr vandræðun-
um.
Nýdáinn er íslandsvinurinn, hæsta-
réttarmálafærslumaður Octavíus
H a n s e n, um sjötugt að aldri. Hann
var lengi pingmaður, og pótti alstaðar
koma vél og frjálslega fram.
No,-vegur. J>ar stóðu nú stm hæst
stórpingiskosningarnar, og gjöra hægri
menn sér töluverðar vonir um að
verða par hlutskarpari, pvíbæðirgaar
mörgum hinna gætnari manna fjárt ó >n
vinstrimannastjórnarinnar, er arkið
hefir á síðari árum svo stórkostbga
ríkisskuldirnar og álögin til opinbeua
parfa, að aipýða f ær varla risið undir;
og svo hefir pjóðskáldið Björnstjerne
Björnson nú gengið i lið með hægri-
mönnum, en hann hefir áður jainan
verið einhver einbeittasti vinstrimaður
og flrkkinn munar áuaflega mikið um
fylgi hans. En honum er nú ekki
farið að lítast á stefnu vimtrimanna