Kvennablaðið - 28.01.1902, Blaðsíða 1

Kvcnnablaðið koat>
ar i kr. 50 au. inn-
anlands. crlcndis 2
kr. (60 ccnts vestan
hafsi. 1 j verdsins
borgist fyrirfam, en
a/3 fyrir 15. jtilí.
tnnutaljl&bib
♦
Uppsögn skríflcg
bundin við ara-
tnót, ógild ucina
kotnin sc til tit
gef. fyrir 1 okt.
og kaupandi hafi
borgad að fullu.
8 ár.
Reykjavík, 28. janúar 1902.

Frú Sigurlaug Gunnarsdóttir.
RÚ Sigurlaug Gunnarsdóttir í Ási í
Hegranesi er fædd á Skíðastöðum í
ytri Laxárdal 29. marz 1828. For-
eldrar hennar voru Gunnar hrnppstjóri Björns-
son frá Herjólfsstöðttm, og
kona hans Ingibjörg Bjöms-
dóttir. Sigurlaug ólst upp hjá
foreldrum sínum þangað til
hún giftist, vorið 1859, Ólafi
Sigurðssyni. í Ási ( Hegra-
nesi, sem s(ðar varð umboðs-
maður og dannebrogstnaður.
I’au byrjuðu búskap á hálfum
Ási sama vor, og s(ðan allri
jörðinni, eftir að faðir Olafs
dó 1857. Þeim græddist brátt
fé, og bjuggtt þau þar jufnan
stóru fyrirmyndarbúi. Þau
hafa eignast 10 börn; afþeim
hafa 5 dáið í æsku og 2 upp-
kornin; 3 synir eru enn á ltfi.
Sigurður hreppstjóri á Hellu-
landi í Hegranesi, mesti hug-
vitsmaður og smiður, Björn
augnalæknir í Reykjavík og
Guðmundur, efhilegur bóndi,
sem nú býr á föðurleifð sinni, því foreldrar hans
hafa nú látið af búskap og njóta nú rólegrar elli
i húsmensku hjá syni sínum.
Frú Sigurlaug hefir verið í öllu hin mesta
atgervis- og fyrirmyndarkona, og gengist jafnan
fyrir hverskonar framförum kvenna í verklegu og
mentalegu tilliti. Hún ólst sjálf upp við að
vinna öll heimilisstörf jafnfætis vinnukonttm, eins
og þá var siður, þótt um góðar bændadætur væri
að ræða. Mentun var þá enga að fá fyrir kven-
fólk aðra en þá, að læra alla algenga vinnu, og
þær sem námfúsari voru ýmsar hannyrðir, sem
þá voru algengar, svo sem baldýring, fkw, knipling,
blómstursaum, spjaldvefnað, glitvefnað o. fl. —
Frú Sigurlaug var gædd ágætum hæfileikum og
námfús mjög, þv( var hún brátt talin meðal hinna
bezt mentu kvenna ( Skagafirði. Þegar á ferm-
ingaraldri lét móðir hennar hana sauma mest-
allan fatnað handa heimilinu, sem þó var stórt
og fjölment, og í sínum langa búskap hefir hún
jafnan saumað sjálf mest af
því, sem sauma hefur þurft á
hennar stóra heimili.
í'rú Sigurlaug var rnjög á-
hugamikil og tramtakssöm ttm
alt, sem lýtur að hverskonar
framförum. Henni ber sá
heiðttr, að því er eg veit bezt,
að vera hin fyrsta kona,
sem hvatt hefir til kvenna-
funda, stofnað kvenfélag. og
skrifað greinir f blöð hér á
landi. Hún gekkst fyrir því, að
nokkttrar konur í Rípurhrepp
héldtt fund með sér 7. júlí
1869 að Ási, og voru þar
samþyktar þessar tillögur:
1. Að venja börn snemma
við starfsemi, einkum hey-
vinnu, frá því þau væru 10
ára, ef ástæður leyfðu.
2. Að láta ekki óþvegna
ull í kaupstaðinn á haustin.
3. Að koma vefstólum upp á bæjum, sem ekki
ættu þá áður, og kenna kvenfólki vefnað fremur
en karlmönnum svo þeir geti farið að sjó, eins
og fyr var tízka.
4. Að hver kona komi til næsta fundar með
eitthvert það verk, et hún hefði bezt unnið milli
funda, svo aðrar konur læri það af henni, efþað
álízt þess vert«.
Skýrsltt um fund þenna settu þær ( Norðan-
fara 10.—11. tölubl. 1869, og mun Sigurlaug
hafa skrifað hana. Sömuleiðis héldu þær fund
aftur undir foretöðu Sigurlaugar árið 1871, og