Lögberg-Heimskringla - 10.09.1969, Blaðsíða 1

^ögberg-^eímskrtngla
Síofnað 14. jan. 1888 Siofnað 9. sepi. 1886
83. ÁRGANGUR
WINNIPEG, MIÐVIKUDAGINN 10. SEPTEMBER 1969
NÚMER 30
Ambassador Péfur Thorsteinsson
og fjölskyida flytja til íslands
Ambassador Péiur Thorsieinsson og frú Oddný
í veizlubúningum
ÚR BRÉFI TIL RITSTJÓRA BLAÐSINS
2. september, 1969
Eins og þú munt hafa fréii er ég og fjölskylda mín að
flyija iil íslands, þar sem ég mun iaka við siarfi í uian-
ríkisráðuneyiinu. Við höfum nú búið erlendis samfleyii í 16
ár, í Mcskva, Bonn, París og Washingion, og hlökkum iil að
flyija heim.
í iilefni af þessari breyiingu langar okkur hjónin iil að
biðja blað þiti fyrir kveojur iil hinna fjölmörgu vina og
kunningja af íslenzkum æiium vesianhafs. Það hefir verið
óblandin ánægja að sjá, hve margir íslendingar í Kanada
og Bandaríkjunum hafa geiið sér góðan orðsiír og orðið
íslandi iil sóma, og að finna hlýhug þeirra og iryggð gagn-
varí gamla landinu. Við hjónin þökkum fyrir ánægjulega
samfundi og samsiarf við svo marga í þeim hópi og óskum
öllu fólki af íslenzkum æiiurn vesianhafs, og samiökum
þeirra, allra heilla í framiíðinni. Ekki sízi óskum við
Lögbergi-Heimskringlu langra og góðra lífdaga.
Kærar kveðjur, þinn einlægur,
Péiur Thorsieinsson.
Mikið lán hefir það verið fyrir Island að eiga þá mikil-
hæfu og framúrskarandi menn, sem skipað hafa hið ábyrgð-
armikla ambassador embætti í Vesturheimi, þá Thór heitinn
Thors, sem var brautryðjandi í starfinu vestan hafs í aldar-
fjórðung og Pétur Thorsteinsson, er var fulltrúi og ambassa-
dor íslands í þrem stærztu löndum Evrópu í tólf ár og svo
síðustu fjögur árin ambassador íslands vestan hafs. Báðir
þessir menn vörpuðu ljóma á ísland hvar sem leið þeirra lá
erlendis.
Við Vestur-íslendingar munum sakna þessara góðu og
virðulegu ambassador hjóna, Péturs Thorsteinssonar og frú
Oddnýjar úr okkar hóp; þau ferðuðust víða um byggðir okkar
og bæi vestan hafs til að kynnast okkur og okkar áhugamál-
um og flutti þá sendiherrann margar fróðlegar og vandaðar
ræður, er birtust í þessu blaði. Við minnumst lengi komu
þeirra á þjóðræknisþingið í febrúar 1966, alúðar þeirra og
áhuga fyrir okkar þjóðræknismálum. Frú Oddný minntist
þá á, að sig langaði til að drengirnir þeirra yrðu vel að sér
í íslenzku, en þeir munu nú kunna tungumál þeirra þjóða,
sem fjölskyldan hefir dvalið með, en íslenzkan getur vita-
skuld ekki orðið þeim jafn töm fyrr en þeir dvelja um skeið
á íslandi.
Við þökkum þeim hjónunum fyrir allan vinskapinn í
okkar garð og ekki sízt fyrir aðstoð og umhyggju þeirra
fyrir blaðinu okkar, Lögberg-Heimskringlu og við árnum
þeim allra heilla. — I. J.
WORLD FROM HIS PAST
A welcome party for the new U.S. Ambassador to Iceland
Luther I. Replogle brought forth a world from his past last
night at the Embassy of Iceland.
The new Ámbassador, whose Chicago firm now manu-
factures 600,000 world globes a year, found his product in
use at the Embassy.
A Replogle globe, made more than 30 years ago and sold
in Iceland, was brought downstairs for a picture-taking
session with Iceland’s Ambassador and Mrs. Pétur Thor-
steinsson and their three sons.
It was a very small globe and had been used by Mrs.
Thorsteinsson when she was a young girl.
“This was one of the earliest globes we ever made, and
it was manufactured about three years after we started
making globes in 1930,” said Ambassador Replogle.
This was also a farewell party for the ambassador of
Iceland and Mrs. Thorsteinsson and their sons, Pétur, 13,
Björgólf, 12, and Eric, 9. After four years in Washington,
they leave Aug. 1. The Ambassador will follow after he has
made farewell trips to the other countries to which he is
accredited as Iceland’s Ambassador, including Canada,
Mexico and Latin American countries.
He goes home to become the executive officer of Iceland’s
í'oreign Ministry. — Wash. Post July 19. '69.
Hér gefur að líta Mr. Replogle nýja U.S.A. sendiherrann á
íslandi í móttöku honum til heiðurs á heimili sendiherrahjóna
íslands. Hann er hnaltlíkana framleiðandi og er að skoða
hnaiilíkan með Thorsteinssons drengjunum
Pétri, Björgólfi og Eiríki.
íslands og Kirkjumálaráð-
herra. Biskupinn yfir íslandi
vígði Pétur.
Það var í alla staði sérstak-
lega ánægjulegt fyrir okkur
skólabræður (University) séra
Péturs að vera viðstaddir.
Hinn nýji vígslubiskup er
mjög vel til embættis valinn,
sannkristinn, góður drengur,
sem hefur áreiðanlega vaxið í
vizku hjá Guði og mönnum.
Eftir vígsluna bauð ríkis-
stjórnin öllum prestum, kon-
úm þeirra, auk gesta til veizlu
á Sauðarkróki, og stýrði henni
Jóhann Hafstein ráðherra.
Einnig var ég sérstaklega hrif-
inn af því að sjá frú Guðrúnu
Pétursdóttur, móður séra Pét-
urs þar og hin. börn hennar
þrjú, Sigurð formann Þjóð-
ræknisfélagsins, Sigurlaugu og
Svanhildi. Mér datt í hug
hversu fullkominn fagnaðar-
fundur þetta hefði verið, ef
aðeins Sigurgeir biskup hefði
verið lifandi og með okkur á
Hólum. En án efa var hann
með syni sínum og okkur öll-
um í anda.
Við e r u m margir, mjög
margir, sem samfögnum frú
Guðrúnu á þessum merku
tímamótum í lífi hennar — að
hún skyldi lifa til að sjá son
sinn, Pétur orðinn biskup. Hún
á það sannarlega skilið.
Hin eldri biskupsfrú var
glæsileg í skautbúningi, sínum,
og eins kona s é r a Péturs
vígslubiskups — Sólveig Ás-
geirsdóttir; var afi hennar
Matthías Eggertsson, prestur
á undan mér í Grímsey.
Ég veit að allir vestra óska
séra Pétri, fjölskyldu hans,
móður og systkinum innilega
til hamingju með þennan dag.
Margir ykkar muna eftir með
hlýju og virðingu föður séra
Péturs, Sigurgeiri Sigurðssyni
biskupi.
Til þess að komast að Hól-
um í tæka tíð urðum við Vig-
dís að leggja héðan af stað kl.
8 f.h. og komum við ekki aft-
ur hingað fyrr en kl. 4. um
nóttina ásamt tveimur þýzk-
um stúlkum, sem við tókum
upp á leiðinni og voru þær á
leið til Reykjavíkur.
Bréf frá séra Robert Jack
Tjörn Vatnsnesi,
26. ágúst, 1969.
Það er nú búið að rigna á
íslandi í sumar. Ég hélt að við
á norður hluta landsins mynd-
um sleppa, en, nei, þvert á
móti og nú eru heyskapar
horfurnar mjög slæmar, hér
eins og á suðurlandi. Við erum
að vonast til þess að það stytti
upp á höfuðdaginn og verði
þar eftir þurrt haust.
Um helgina fórum við Vig-
dís norður að Hólum í Hjalta-
dal, því þar var mikil hátíð
Séra Pétur Sigurgeirsson var
vígður til vígslubiskups em-
bættis í Hólastifti hinu forna
Allir prestar í Hólabiskups-
dæmi voru mættir auk forseta
í alla staði var dagurinn
ógleymanlegur og koma Róm-
versk-k a þ ó 1 s k a biskupsins
í Landakoti sýndi viðleitni til
einingar kirkna. Hann er Holl-
endingur, ágætur maður og
skilningsgóður.
Jæja, ég ætla að fara nú að
láta í votheysgryfju. Það er
það eina, sem maður getur gert
í þurrkleysinu.
Með beztu kveðjum til ykk-
ar allra. — Robert Jack.