Alþýðublaðið - 09.03.1961, Blaðsíða 1

Ótrúleg en sönn þingfrétt:
ÞAU ótrúlegu tíðindi gerðust á alþingi í fyrri-
nótt, að Lúðvík Jósefsson lýsti því yfir, að sig hefði
langað til þess að semja við Breta um það, að þeir
héldu togaraveiðum undir herskipavernd innan 12
mílna landhelgi okkar áfram í eitt, tvö, þrjú eða fjög
ur ár. Lúðvik sagði að timabil hinnar brezku herskipa
innrásar í íslenzka landhelgi, þegar stöðugir árekstr
ar voru og líf sjómanna í hættu, hafi verið „merki
legt“ og ekki skipt okkur neinu máli, bátamenn á
Austfjörðum hafi aldrei haft eins „dæilega daga“
og þetta hafi verið langbezta ráðstöfun, sem var
hugsanleg fyrir fiskifriðun við ísland!
Þessar furðulegu skoðanir I
iðvíks, þessi algeri um-'
lúningur hans, síðan hann
ldj innrás Bretanna stofna
'i og tilveru þjóðarinnar í
vða, stafa sýnilega af
indri ósk um að sverta
usn landihelgismálsins.
tyndilega telur, hann að
>rskastríðið hafi ekkert ver
— helzt okkur ti) bless-
rar!
Lúðvík katlarði licrsk|pa
;rnd Breta innan 12 míln-
ína „v{tleysu“ og isagði í
nni löngu ræðu sinni:
É£ ihef sagt það áður, að
ig hefði langað mjög mikið
[ þess, miðað við aðstöðuna
[ friðunar a fslandsmiðum,
i semja beinlínis við Breta
íi að þeir héldu áfram í eitt,
tvö, þrjú eða
fjögur ár
þessari vit-
leysu, sem
þear voru að
gera hér,
'e£na þess
að það, sem
þeir kropp-
uðu inn í
landhelgi hjá
? okkur skipti
I okku,. engu
máli, það
var svo ó-
merkilegt.
Nökkiu siðar sagði hann,
að vegna veiðanna í hólfmn
innan 12 mílna, þar sem her
skipaverndin var, hefðu veið
arnar minnkað utan
tólf mpina, og |>ess
vegna lifðu Austfirðingar
sína „dæilegu daga“ íneðan
á striðinu stóð. Síðan segir
Luðvík: „Þetta var langbezta
ráðstöfunin, sem hugsanleg
var fyrir fiskfriðunina við ís
land. Eins og ég sagði, hefði
ég gjarna viljað semja við þá
um að halda áfram svona
fíflaskap’’.
Lúðúik talaði á fjórðu
klukkuístund og fór víða í
landihelgismálinu, en mest
komu þau ummæl; þingheimi
á óvart, sem hér hefur verið
skýrt frá. Menn muna, hvern
ig hann og aðrir litu á það
ástand, sem skapaðist á mið
unum vegna innrásar tc/gara
og herskipa. ÖU þjóðin leit
á það sem stóralVarlegt
hættuástand, sem þá og þeg
ar gæti leitt til stórslysa. Nú
er það upplýst, að sá maður,
sem leng[ var sjávarútvegs-
málaráðherra þjóðarinnaa’,
innar, leit í rauninni allt öðr
um augum á mlálið. Hann
taldj innrás Breta ágæta og
játar nú, að hann vildi semja
við þá um að halda áfram.
Framhald á 15. síðu.
Kort þetta sýnir þau svæð’j umhverfis ísland, þar ,sem brezki flotinn vemdaði togarv’eiðar
innan 12 mílna lasdhelginnar frá september 1958 til apríl 1960. Svæðin eru frá fjórum
rnílum út að tólf, og voru togarar misjafnlega margir á þeim og mismunandi margir
eftir árstímum. En á öllum svörtu svæðunum hefur landhelgisgæzlan séð Breta toga undir
herskipavernd. Aðems eitt svæði út af Héraðs Hóa og isvæði fyrir Suðurlandi eru auð. Nú
vill Lúðvík Jósefsson semja við Brcta um að beir haldj áfram í 1—1 ár togaraveiðum undir
herskipavernd á þessmn svæðum!
!! FLUGVÉL f SJÓINN!
HRÓPAÐI MAÐURINN
| - en jboð var nú eitthvaö annað
þegar það kom í ljós, að
flugvélin, sem var að „far
ast“, var engin önnur en
landhelgisflugvélin Bán,
sem er sjóflugvél, við
lendingaræfingar á Skerja
firði.
Þegar lögreglan talaði
Framh. á 12. síðu.
„ÞAÐ EB FLUGVÉL
AÐ FABAST Á SKEEJA
FIEÐI“, sagði röddin í
símanum, þegar varðstjór-
inn á lögreglustöðinni
svaraði hringingu um
klukkan 2.30 í gærdag. —
Maðurinn, sem hrrngdi
var svo skelkaður, að
hann ætlaði aldrei að’
koma orðunum út úr sér.
Lögreglan hringdi þeg
ar í slökkviliðið, og það
an var sjúkrabifrerð send
án tafar suður í Skerja-
fjörð. Lögreglan lagði
einnig af stað, en var ekki
komin nema liálfa leið,