Norðurland - 24.12.1915, Blaðsíða 1

NORÐURLAN D.
50- blað. J Akureyri 24- desember 1915. J XV. árg.
A\SKÖBENI IAVNS MAROARINEFABRIK
framleiðir hið vandaðasta smérlfki sem unt er að fá, notar aðeins hreint og
óskemt efni, Og litar alls ekki margarínið, en selur það hvítt eins og ásauða-
smér, svo allir geti fullvissað sig um að engu misjöfnu sé blandað í það. —
Margarínið fæst í I og 2 punda skökum, 5 og 10 punda öskjum og stærri
dunkum og er þrátt fyrir gæði sín hið ódýrasta smérlíki sem flutt er til lands-
ins, enda fer neyzla þess vaxandi ár frá ári. Areiðanlegir kaupendur fá.laog-
an gjaldfrest. Pantanir sendist annaðhvort beint til verksmiðjunnar, Brclægg-
erstræde 9 Köbenhavn, eða Jóns Stefánssonar Akureyri.
Sölubúð
Hinna sameinruðu íslenzku verzlana
á Oddeyri
verður lokuð vegna vörukönnunar
frá 24. desember til 10. janúar næstkomandi.
Innborgunum verður samt sem áður veitt mót-
taka til nýárs.
Oddeyri, io des. 1915
€inar Sunnarsson.
Öllum viðskiftavinum sinum nœr og fjœr
óskar
gledilegrar
jólahátíðar
Verzlunir) ,PARIS’
S igv. E. S. Porsteinsson.
CW.Obel.
Vindlar
og
Vindlingar
ReyktóbaK
í öllu úrvaii,
MunntobaK
í stærri og smærri pökkum
Alt tóbak og vindlar frá OBEL er
búið til úr
hreinasta og: bezta efni
sem fáanlegt er.
Þeir sem einu sinni hafanotað Obels
vöru, gera það upp frá því.
Pantið þær því frá
C. W. 0 b el,
Aalborg — Köbenhavn.
T 0 rji i Ólafsdal.
Pá er fallið þetta vigið,
— þrotlaust geysar alheimsstrið, —
frá oss mesta höfuð hnigið
hér sem varði búandlýð.
Betra spor af bœndum stigið
birst hefur ei am mina tið.
Er sem dauðir gœti grátið —
grátið missi þvilíks manns.
Hvað er hringlið, fumið, ýátið
fjölda niðja þessa lands?
Betur hefðum hundrað látið
heimalninga, en missa hans.
Ltýið hans var langa æfi
landi sinu að vinna bót;
valdi fyrst hvað var við hæfi,
vildi sjá það festa rót, —
þreytti svo þó þjóðin svæfi
þvi, að koma á styrkan för.
Verk hans rétt að telja tölum,
trautt eg þekki nokkurn mann.
Búnað lands i bygð og dölum
bœtti enginn jafnt sem hann.
Meðan feitu fé vér smölum
framkvœmd hans ei gleymast kann.
í orði vann hann eins og verki,
aídrei þreyttist sál né hönd;
ótal rit og mannvits merki
minna á staka framtaks önd;
vitið, dáðin, viljinn sterki
vilái greiða sérhver bönd.
Sama snild var úti og inni,
— öllum Ijúf og hugum kœr —
hvar sem hann með húsýrú sinni
hafði ráðin, nær og fjœr;
sjaldan grær í manna minni
merkilegri rausnar bær.
Heiðrið, skáld, í skyldum öði
skörungmann i Ólaýsdal,
Þar sem hann með frœgðar-ýljóði
frœddi lengi snót og hal.
Nú er fallinn guminn góði;
gripið merkið, bændavall
Matth. Jochumssorv
Matthías áttræður.
Áttræðisafmæli Mattb. Jochumssonar
er minst í dönskum blöðum.
Dönsku blöðin »Köbenh&vn« og
»Vort Land< frá 11. þ. m., flytja
bæði mynd af Matthíasi Jochumssyni
og greinar um hann. í »Köbenhavn«
skrifar prófessor Otto Borchsenius
allftarlega og mjög hlýlega grein um
hann. Kemst próf. Borchsenius m. a.
svo að orði: »Þeir sem vit hafa á,
telja Matthías snjaltari flestum sem
eru uppi í því, að snúa skáldritum úr
erlendu máli. Af norrænum skáldritum,
sem hann hefir snúið á íslenzku, þyk-
ir einkum til koma til meðferðar hans
á Friðþjófssögu Tegners, Gamla Stól
eftir Runeberg,sögum herlæknisins eftir
Topelíus, svo og kvæðum þeirra Ryd-
bergs og Drschmanns. Mjög mikið
þykir líka koma til þýðinga hans á
mörgum harmleikjum Shakespeares.
Hann hefir verið hinn þrautgóði og
snjalli boðberi milli ættjarðar sinnar
og annara menningarlanda. Og starf-
semi hans er erm virðingarverðari
þegar þess er gætt, að bókagerð öll,
er í mjög smáum stíl á íslandi og
lífskjörin fátækleg. íslenzk útgáfa af
hármleik eftir Shakespeare, áem prent-
uð er í 500 eintaka upplagi, gerir
höfundinn eigi auðugan*. Ennfremur
talar próf. Borchsenius um útþrá Matt-
híasar og getur þess til, að hann
muni hafa »hugsað sitt«, þegar leik-
rit hinna ungu fslenzku höfunda hófu
sigurför sína um leiksvið Norðuráif-
unnar.
Fœðingardagur
Jónasar Guðlaugssonar.
(Eftir Extrablaðinu í Höfn 29. sept.).
í dag verður þessi heimsfrömuður
bókmenta og skáldskapar 25 ára —
það er fjórðungur aldar síðan að ís-
lands hæfileikamesta og rauðhærðasta
kynjabarn glenti upp jökulvatnsbláa
skjáina millum fjalla sögueyjarinnar
og fór að hrína.
Menn furða sig á því, að Jónas
Guðlaugsson skuli ekki vera eldri en
þetta, þegar menn sjá jafnmikið hár
og skegg saman komið. En hann hefir
líka fljótt komist f stöfunina eftir þvf
sem honum segist frá, þegar »guða-
veigar lffga sálaryl«.
Jónas hafði þegar tekist á hendur
ritstjórn tveggja íslenzkra stórblaða
og þriggja tímarita er hann var 5
ára gamall. Tveim árum sfðar lét
hann út frá sér ganga fyrstu skáld
sögu sfna, helmingi stærri en biblí-
una, og 11 ára var hann kjörinn til
Alþingis í einu hjjóði. Að þrem árum
liðnum átti hann kost á að verða lýð-
veldisforseti, en hann vildi ekki
»ergja« Kristján kóng á því og hafn-
aði boðinu.
Það er þvf ekki að kynja, að lítil-
læti er lyndiseinkunn sú, sem stend-
ur Jónasi Guðlaugssyni fjærst af öllu.
Hann er orðinn ímynd og Tyrirmynd
þeirrar nýlendu ungra íslenzkra lista-
manna og stúdenta, sem láta greipar
sópa um alt það, sem til er af gjaf-
vistum og styrktarsjóðum f Danmörku
og troðfylla bókaútgáfur og leikhús
með heimsbyltinga listasmíðum sínum.
Hér á landi hafa þessir ungu sögu-
eyjarskeggjar komist upp á það, að
þeim er alstaðar tekið með kostum
og kynjum og skriðið í duftinu fyrir
þeim, en hinsvegar fara þeir ekki
dult með það, að þeir gefa Danmörku
dauðann og dj . ......... Þessi litli
norður-þýzki eyjaklasi er hjáleiga frá
hinni miklu sögu-ey, bygður af fá-
einum lftilfjörlegum og hlægilegum
hræðum, sem verður að gera sér sem
mest úr.
íslendingar gera ekki mikið úr
okkur, en það er okkur sjálfum að
kenna. Hins vegar eru þeir skeknir
og fleytifullir af mikilmensku hug-
myndum um sjálfa sig.
\
SÍKlufjaríarsiminn.
• Samningur sá, er landsfminn gerði
við Hvanneytarhrepp árið .1910, um
starfræks'u stöðvarinnar á Siglufirði
gekk úr gildi 30. sept. sfðastl. og
var þá endurnýjað um næstu 5 ár.
Um leið keypti landsfminn innanbæj-
arsímkerfið, sem var eign hlutafélags,
fyrir Töoo kr. — 18 notendur með
20 áhöld. Afnotagjaldið verður 36 kr.
á ári. Stöðin verður áfram á sama
stað og stöðvarstjórinn hinn sami.
(»Elektron«).